Tanuki-Manga

Nie jest to żadna seria należąca do wybitnych, ale uważam, ze jest bardzo realistyczna w niektórych aspektach.

Hidetoshi bywa irytujący, ale nie zgadzam się z recenzentką, że jego zachowanie jest… niedojrzałe? Pomijając wątek nieodwzajemnionej miłości, miejmy na uwadze ogólny problem homoseksualizmu, który tu został przedstawiony- problem ze znalezieniem partnera w pewnym wieku, co rodzi poczucie osamotnienia i pakowania się w związki dla związków, problem akceptacji, problem bycia ofiarą przemocy… Hidetoshi jest trudnym partnerem nie tylko dlatego, ze ma trudny charakter, ale przede wszystkim dlatego, że jest mężczyzną po przejściach. Dlatego uważam, że jest to świetnie wykreowana postać, choć trudno mi rzec, że pałałam do niego ciepłymi uczuciami.

Dlatego też rozwój związku między Hidetoshim, a Kengo uważam za bardzo realistyczny, choć oczywiście trzymający się standardów Yaoi.

Mała polemika z recenzentką: mnie również nie podobała się ta scena, w której Kengo- jakby to rzecz- usprawiedliwiał trochę zachowanie męża Shibuyii. Ale jeśli mamy trzymać się faktów, to niestety są kobiety mające pewne cechy osobowości, które z jednej strony przyciągają takich, a nie innych mężczyzn, a z drugiej strony ich prowokują. I żeby była jasność- nie uważam, aby to było jakiekolwiek usprawiedliwienie dla mężczyzny, niemniej takie kobiety są. To bardziej kwestia do rozważania w gabinecie terapeutycznym, a nie na sali sądowej, oczywiście.

Nie żałuję, że przeczytałam tę mangę i mogę ją polecić, choć proszę się nie nastawiać na majstersztyk. Trochę dramatu i trochę słodkości. :>