Tanuki-Manga

Tak można podsumować Love Celeb. Głupia, brzydka i głupia. Najsmutniejsze jest to, że autorka, mająca niewątpliwie kłopoty z osobowością i normalnym funkcjonowaniem w społeczeństwie ma swoich fanów. Osoba która stworzyła mangę która jest dla nikogo; ani dla nastolatek marzących o romantycznej historii, ani dla ludzi chcących seksu (Bo seks ogranicza się tylko do pokazania brzydkiej i spoconej mordy Gina i wystającej w jego kierunku wykręconej kobiecej kończyny. Zero konkretów. Otwarcie przyznaję że większą sympatią darzę twórców hentajów niż do pani Mayu Shinjo), ani dla ludzi którzy nie potrzebują zbyt dużej ilości fabuły aby dobrze się bawić/odmóżdżyć. Bo nie ma tu jej ani miligrama. Bohaterowie przechodzą od sceny do sceny aby trochę posapać, a to, co gdzieś tam się w tle na początku przedstawiało jako fabuła szybko znika. Dodam, że od sceny do sceny nie oznacza wcale obecności tła. Sceną jest uchwycenie mhrocznego spojrzenia Gina od innego profilu.

Mangi nie można polecać nikomu, kogo podejrzewa się o posiadanie mózgu, nawet, jeśli się strasznie ale to strasznie nudzi. Trzeba się szanować.
Więc tak sobie siedzę, czytam, nawet słownika nie potrzebuję, bo terminologia LC ogranicza się tylko do „Ohh, Gin… You are so pervert!” So pervert! So pervert! I am Virgin! Ohh, Gin… -- You stupid virgin! You are so embarassed! This is Your fault that I am so pervert! You idiot!”

............

LULZ problem w tym że ta manga to nie „miły przerywniczek dobry na jesienne wieczorki jako dobranocka”, nie „jest lekko ciekawa”, i nikt kto uważa się za osobę choć trochę inteligentną nie „uznaje tego za miło spędzony czas”. Ta manga uwłacza inteligencji czytelnika. Ustawiam ją sobie na liście mang nie do czytania zaraz koło dzieł autorstwa Mayu Shinjo, największej chyba pierdoły shoujo i w ogóle mangi. Nie tykać nawet kijem.

No cóż, komedie shounen spod znaku cyca w większości nie są dla mnie. Ale czas spędziłam całkiem miło. Dla fanów gatunku.

Wręcz przeciwnie. Nie jest to komiks akcji, ale solidna i bardzo dobra historia, a kreskę można nazwać jeśli już, to oldschoolową.