Tanuki-Manga

Historia niewinnego uczucia budzącego się pomiędzy dwójką przyjaciół. Bohaterowie maja po 14 lat, akcja ma miejsce głównie w szkole. Brak tu katastrof, tragedii z dzieciństwa itp., a mimo to czyta się szybko, bardzo przyjemnie i wbrew pozorom sporo się dzieje. Polecam wszystkim szukającym czegoś optymistycznego do poczytania.

Przyjemna manga, czyta się lekko i szybko. Nie ma w tym nic odkrywczego, pełno oklepanych schematów, typowy klimat shoujo ale ogólne wrażenie pozytywne. Bohaterowie są wyraziści, kreska ładna, a historia szybko się rozwija. Szkolna przyjaciółka głównej bohaterki z miejsca została moją faworytką:) Polecam – odpręża i bawi, bez nadmiaru cukru. 8/10

Świetna seria. Ciepła i dość niekonwencjonalna. Zgadzam się w pełni z mag, że czyta się wyjątkowo lekko i z prawdziwą przyjemnością. Rzadko mi się zdarza śmiać się głośno podczas czytania mangi – większość pozycji komediowych wywołuje co najwyżej lekki uśmiech – ale Itadakimasu powodowało u mnie niekontrolowane wybuchy śmiechu. Czytać!

To bez wątpienia najlepsza manga z gatunku komedia jaką kiedykolwiek czytałam. Opowiadana historia jest naprawdę nieszablonowa i wciągająca, chociaż nigdy nie grałam w gry tego typu. Zgadzam się w pełni ze wszystkimi przedmówcami – 1/2 Prince w swojej kategorii ociera się o ideał. Postaci łatwo polubić, akcja szybko się rozwija i dużo się dzieje. Poza tym bohaterowie ( i bohaterki też) są po prostu śliczni:) A do tego te miasta i potwory! A co najważniejsze wątki komediowe są, jak dla mnie, na medal – w trakcie czytania zdarzało mi się często wybuchnąć niepohamowanym śmiechem (aż rodzinka zaczęła delikatnie pytać co się dzieje;). Stanowczo jedna z ulubionych. Polecam!

Naprawdę ciężko mi było wystawić ocenę tej mandze.

Jeżeli chodzi o stronę techniczną, to podobały mi się projekty postaci. Wszystkie są bardzo wyraziste i charakterystyczne, nie miałam problemów z odróżnieniem bohaterów od siebie. Tła też niczego sobie – bardzo różnorodne. Jeżeli jednak chodzi o fabułę sprawa jest bardziej skomplikowana.

Pierwsza część (kiedy Rin jest malutka) jest naprawdę wspaniała – ciepła, zabawna. Czyta się lekko i przyjemnie. Tutaj nie miałam wątpliwości, że 10/10 to jedyna właściwa ocena. Podobnie jest z anime opartym na tym fragmencie mangi. Druga część zaskoczyła mnie kompletnie.  kliknij: ukryte  Fabuła nie była już tak wciągająca, historia straciła część swojego uroku przez ten przeskok o dziesięć lat , no i ten nieszczęsny wątek „miłości” pomiędzy Rin i Daikichim… Niby od strony prawnej i biologicznej wszystko jest w porządku ale co ze stroną emocjonalną? Czy naprawdę ludzie, którzy przez tyle lat żyli jak ojciec i córka mogą tak po prostu zostać parą? I mieć dzieci? Brr.. Jakoś nie mogę ich związku zaakceptować. Z tego powodu tę część oceniłam na 6/10.

Ogólnie oceniam mangę na 8/10, głównie z powodu wspaniałej pierwszej części, która była chyba najlepszą historią z gatunku „okruchy życia” jaką miałam przyjemność przeczytać. Szczerze polecam.

Przeczytałam gdzieś, że powstaje aktualnie kontynuacja mangi UD zatytułowana Usagi Drop: Bangai­‑hen. Z tego co udało mi się odszukać w internecie jest to  kliknij: ukryte  extra volume kontynuujący historię Rin i Daikichiego oraz… ich córki(!). Nie wiem czy to na moje nerwy…

Interesująca historia ale, moim zdaniem, opowiadana zbyt szybko. Bohaterowie dość interesujący ale brakuje mi w nich czegoś… Zwykle łatwo polubić bohaterów w tym wypadku ciężko było czasami zrozumieć motywy ich zachowania.  kliknij: ukryte  Szczególnie brata głównej bohaterki – o co mu chodziło? I to krwawienie z nosa… Poza tym większość z nich służyła tylko za tło i przez to brakowało im głębi. Ogólnie można przeczytać ale bez fajerwerków. Rozdział 18. rzeczywiście jest zaskakujący.