Tanuki-Manga

Byłoby lepsze, gdyby autor potrafił w zakończenia. Ani zakończenie tej mangi, ani jego poprzedniego dzieła (Dagashi Kashi) nie są w żaden sposób satysfakcjonujące, ba, wręcz odpychające. Tak dobra manga zakończona time­‑skipem, w którym bohaterowie nie wiedzą tak właściwie po co, co, jak, na co, dlaczego, kiedy, gdzie? Autor stworzył świat, stworzył historię, stworzył postaci, to wszystko super się ze sobą zgrywało, aż do momentu zakończenia, gdzie wszystko się… nawet nie rozleciało, po prostu przestało działać w wyniku braku celu.
Super manga, przez zakończenie natomiast jest to cała jedna ocena w dół. Niestety.

Jeden z głównych rysowników serii – Seong­‑rak JANG zmarł 24 lipca 2022 roku z powodu wylewu. Najpewniej dlatego ostatnie rozdziały nie robią specjalnego wrażenia, a epilog wygląda jak rysowany przez asystentów.

A, to miałoby sens. Chociaż mam wrażenie, że już wcześniej można było zauważyć znaczące wyszczuplenie Cha. W ogóle tak mi teraz przyszło do głowy, że dokładnie to samo stało się z Hinatą na przestrzeni lat! Przypadek? Tak sądzę.

Nie rozumiem hajpu na tę serię. Poza ładnymi rysunkami (to muszę przyznać, przyjemna dla oka opowieść), od ~50 chapteru (albo i wcześniej) do samego końca ta seria jest dosłownie tym samym, z innymi złolami.
Autor recenzji chciał umieścić Solo Leveling jako coś pomiędzy OPMem a SAO. Ja to bardziej bym widział jako Naruto, z bishem z „cool™" spojrzeniem w roli głównej, z pominięciem Talk no Jutsu.
Dosłownie, nawet wątek romantyczny między MC, a jego „wybranką” jest tak nędzny i godny politowania, jakby to sam Kishimoto napisał.
Nie wiem gdzie tutaj była dopracowana fabuła (szczególnie uwzględniając ostatnie rozdziały, które całkowicie niszczą mi obraz serii, ale mało kto radzi sobie z  kliknij: ukryte  cofaniem się w czasie, prawie nigdy to nie wychodzi). Nie wiem też, gdzie ten poważny klimat, bo odnosiłem dość spore wrażenie, że od pewnego momentu opowieść traktowała samą siebie jako swego rodzaju autoparodię, przy czym nie zdawała sobie z tego sprawy. No ale okej, autor recenzji pisał, że całość może ulec jeszcze zmianie wraz z dalszą częścią historii, więc może czepiam się na siłę.
Natomiast muszę się zgodzić – inflacja mocy jest tutaj przepotężna. I to jeszcze tak naprawdę zanim opowieść rozkręciła się na dobre. Co oczywiście znowu – nie jest czymś, co odbieram pozytywnie.
A, na koniec jeszcze dodam, że bardzo mi się podobało, jak seria w którymś momencie zwyczajnie porzuca „mechaniki” levelowania (które jak rozumiem miały być czymś, wokół czego cała historia miała oscylować), mimo, że nadal one istnieją. Porzuca w tym sensie, że nie mają one już później kompletnie znaczenia, gdzieś się jakieś okienka przewiną, ale są praktycznie nieistotne dla całości odbioru, poza poinformowaniem czytelnika, co się dzieje z bohaterem. Śmiesznie to wyszło, chociaż nie wiem, czy był to zabieg celowy.
Jak ktoś lubi sobie pooglądać ładnie narysowana sieczkę z ciekawymi efektami graficznymi oraz ładną i wyraźną paletą barw, bez większego zaangażowania, to polecam sobie pooglądać. Co do czytania, to już nie koniecznie mogę polecić.

PS. Autor chciał nam przekazać, że wybranka MC głoduje, czy o co chodzi? Co się stało z jej kształtami w przeciągu serii? Ilustratorowi niewystarczająco płacono czy jak?

Zapowiedziany koniec serii i ponownie widzimy to samo – rushowanie najważniejszych wątków, wielkie time­‑skipy, przedstawianie ważnych fabularnie zagadnień za pomocą narratora, zmyślne omijanie mniej ważnych, ale nadal rozpoczętych wątków – dokładnie jak w przypadku Kagui. Wielka szkoda, że Aka nie pozwoli naturalnie się rozwinąć historii, tylko poniekąd porzuca projekt (tutaj wyłącznie moja spekulacja) z powodu rozpoczęcia nowego projektu Renai Daikou (który ginie kompletnie w cieniu Kagui i Oshi no Ko) i ZAPEWNE dramy, która wynikła po emisji 6 odcinka anime.

Tak jest! I tak powinno się to zakończyć! W końcu manga, gdzie  kliknij: ukryte  proaktywna bohaterka dostaje… Nie, nie dostaje, WYWALCZA to, na co zasłużyła! A nie, że znowu ciepła klucha z romcomwym plot armorem kończy „długo i szczęśliwie”.. Ehhhh… Kogo ja oszukuję… I tak każdy wie, jak to się skończy…

Koniec. Z czystym sumieniem mogę wystawić ocenę 6/10. Byłoby lepiej, gdyby nie kiepski finisz i rozwiązanie całej mangi. Byłoby pewnie lepiej, gdyby Negi dał sobie więcej czasu na rozwój niektórych (kluczowych) postaci, trochę wglądu w tok myśleniowo­‑uczuciowy MC oraz na post­‑game. Myślę, że z 2 tomy więcej i ocena ze spokojem podskoczyłaby do 8/10 i więcej. A tak niestety muszę dać 2 oczka mniej. Nie zmienia to faktu, że do pewnego momentu był to jeden z lepszych haremów jakie ostatnio czytałem i wspominać będę go raaaaaaczej dobrze (pomimo tego, że  kliknij: ukryte  Nino nie wygrała i nawet w dniu ślubu musiała płakać, god damn it Negi…).

Dafuq chodzi z tym zakończeniem????????

Jak się okaże, że ten aktualnie główny zły to  kliknij: ukryte  syn Jirai/Jiraya, to stracę wiarę w ludzkość…

Gościu, minęły ponad 3 lata od napisania tego komentarza… Wiem o tym.

Jestem za głupi na to „zakończenie”.

O kurczę! Ta manga dostanie anime! I to nie od byle kogo, ale od samego Studia Pierrot. Sam tytuł zaczął wychodzić w momencie, gdy kończyło się Naruto i zapowiada się, że będzie takim samym tasiemcem – w końcu opiera się praktycznie na tych samych założeniach. Czyżby duchowy spadkobierca Naruto? Czyżby studio już przewidywało, że Boruto będzie totalną klapą i szykują sobie ewentualną szalupę ratunkową? Tyle pytań, tak mało odpowiedzi…

No i koniec. Ależ mnie usatysfakcjonowało to zakończenie w stylu pięknej i bestii! Sto razy lesze niż to, co zafundowano nam w anime. Może trochę naciągane (nawet bardzo), ale ciągle lepsze niż kolejna 'szczęśliwa śmierć' dla celu. W końcu pokazano tutaj coś więcej, niż klasyczne dla tej mangi 'w imię sprawy oddam życie' – dzięki wątkowi z Tatsumi i Mine pierwszy raz zobaczyłem tu wolę walki o SWOJE SZCZĘŚCIE, a nie tylko sprawę. Za to wielki plus. Mój ulubiony shounen. Nic dodać, nic ująć.

To wszystko idzie w złą stronę…

Dobrze – czy ktoś jest w stanie potwierdzić to, że NANA zostanie dokończona? Niby w Internecie jest zdjęcie wywiadu Yazawy Ai, w którym to powiedziała ([link] ), ale średnio wierzę w reddita, więc – czy jest tu ktoś, kto jest w stanie na podstawie tego tekstu jednoznacznie mi udowodnić, że to prawda?

 kliknij: ukryte  #RIPteamMARIKA ;_;
Ale lepiej  kliknij: ukryte  #teamchitoge niż #teamonodera
Nie znosiłem babki…

Polski akcent w japońskiej mandze. Fajnie, fajnie :D

O ile w anime ta 'specyficzna kreska' w jakiś sposób się sprawdza i nie jest ona zbyt nachalna, o tyle w mandze już totalnie przesadzili… Ale cóż, skuteczny straszak, bo chciałem sobie zaspoilerować. Chociaż na dalszą część anime nie ma co liczyć przy takiej popularności, a więc przez kreskę nie dowiem sie co tam dalej słychać. Faaaajnieeee…

Sam Kishimoto mówił, że z Byakuganem trzeba się urodzić (nie, nie podam linka do tego, bo są to informacje podane zaraz po zakończeniu mangi, a nie chce mi się grzebać w historii, żeby to znaleźć – taki ze mnie leń).

Dodatkowo (to są już spekulacje fanów, w tym mnie) dlaczego klan Hyuuga był tak zamknięty, ale pozwolił z niego 'wyjść' Hinacie i mieć dzieci z osobą z poza klanu? A no mniej więcej dlatego, że żeby dziecko miało Byakugana, potrzebne są widocznie geny obojga rodziców z tym doujutsu (geny recesywne i te sprawy), więc Hinata spokojnie mogła mieć dzieci z Naruto, a klan nie musiał się obawiać, że Byakugan 'opuści swoje'.

Ale gdzie tu trzeba się wysilać? Narysować wiekopomną chwilę, gdzie Naruto staje przed zebranym tłumem, wali jakąś pompatyczną przemowę – ogółem, można pościć sobie to – [link] – wtedy człowiek, może sobie przysiąść, popatrzeć i pomyśleć – no w końcu głupku, doczekałeś się. A z resztą, sama zobaczysz i zrozumiesz o co mi chodzi. Wyślę Ci to na PW, bo nie można w sumie wklejać linków do stron z mangami.

No ale można tworzyć coś zgodnego z logiką świata, który się stworzyło i nadal trzepać kasę ;_;

Boże… Czytam tak te następne dodatki wychodzące przy okazji filmów, te spin­‑offy, to wszystko… Ale ten Kishimoto jest beznadziejny. Tyle crapu, ile on sprzedał w swoich wypocinach po zakończeniu mangi, to ja w życiu na oczy nie widziałem. Błąd logiczny na błędzie logicznym. Po tym najnowszym dodatku (Zai no Sho) już w ogóle nie mam pytań – jakim cudem Himiwari ma Byakugana? Znaczy może dla kogoś, kto nie czyta tego od 10 lat i nie jest freakiem to będzie miało sens, ale bądźmy szczerzy – kto 'nowy' sięga po ten tytuł…? Tylko starzy wyjadacze czytają tą mangę, ludzie którzy są zaznajomieni ze światem shinobi i są jego fanami, a po części znawcami – nie znam nikogo takiego, kogo nie zdziwiło to, że córka Naruto i Hinaty ma Byaugana i to jeszcze uaktywnia go jak Sharingana, ze 'zwykłych' oczu… Dodam jeszcze, że to zdziwienie było tylko negatywne. Kisiel, ZA JAKIE GRZECHY Ty to robisz?!

Czy mi się tylko wydaje, czy autor teraz na gwałt będzie kończyć tą całą szopkę związaną z 'panną przeznaczenia'? Bo w sumie to po 180 chapterze (stan dzisiejszy) na ringu pozostają  kliknij: ukryte  Onodera i Chitoge.
Czy mi się tylko wydaje, czy autor teraz na gwałt to kończy, bo 'ktoś z góry' każe mu to kończyć – albo raczej dał pozwolenie na zakończenie tej farsy? Kilkanaście ostatnich chapterów jasno pokazują, że długo ta cała opowiastka nie wytrzyma.
A może mi się tylko wydaje?

Ej, to może być fakt, nie zauważyłem, że Tatsumi powiedział, że zużyła całą swoją energię na generała. Jednakże teraz to pytanie nasuwa się samo – czy utrata energii = śmierć? To anime jest bezlitosne w kwestii życia ludzkiego – raz stracone nie może zostać przywrócone. Ale czy energia życiowa jest zaliczana jako życie? Czy może się ona zregenerować? Jeśli tak, no to mamy możliwość, że pod koniec mangi autor zaskoczy nas czymś pozytywnym. W końcu powiedział również, żeby 'odpoczywała i ponownie do nich wróciła', tylko czy było to jedynie obłąkane gadanie zakochanego, czy rzeczywista możliwość? Jeśli nie, to ów utrata energii jest równoznaczna ze śmiercią. Może tam ciało sobie jest, serce bije, ale wejście w stan wegetatywny dla mnie jest równoznaczne ze śmiercią. Kurde, teraz dałeś mi rozkmine, że aż chyba jednak dokończę to czytać.

Nawet tutaj  kliknij: ukryte  Mine musiała zginąć... Jakby  kliknij: ukryte  nie mogła zapaść w śpiączkę i autor nie mógłby dać czytelnikowi ODROBINĘ nadziei na to, że Tatsumiemu przydarzy się JEDNA pozytywna rzecz w życiu… Ale jestem wściekły. No i dodatkowo wszystko zbliża się do końca, więc teraz wszyscy zaczną padać jeden po drugim, jak muszki owocówki. Napisałbym teraz 'czekam teraz na ten bezsensowny zgon Leone', ale niestety – porzucam,  kliknij: ukryte  nie ma Mine, nie oglądam. Ta manga wznieca we mnie zbyt wiele negatywnych emocji. Swoją drogą, kto by pomyślał, że człowiek tak bardzo może się do tsundere, aż jestem zaskoczony.

Hah, aż nie mogłem się powstrzymać żeby jakoś to skomentować po zakończeniu serii, tylko nie wiem jak xD Może 'każdy z nas się pewnie przeliczył i zakończyli to szybciej niż samą mangę'? Jedyny plus w tym zakończeniu to to, że Tatsumi zmarł, bo smutno było po tym, jak zmarła Mine, a on musiał tak sam żyć.