Tanuki-Manga

Przyjemna manga. Książę nieco nietypowy a w dodatku w roli tego drugiego. Mam nadzieję, że kiedyś mu się uda!  kliknij: ukryte  XD wiadomo że nie w tej mandze. Touma jest po prostu niesamowity. To manipulant, a jednak cały czas pozostaje w roli księcia, który nigdy nie zrani swojej księżniczki. Zna granice manipulacji, granice za którą manipulacja staje się ryzykowna i nie przekracza jej, chyba dlatego, że nie chce zranić swoich przyjaciół (taką motywacje mu przypisuje, ale to tylko moje postrzeganie Kikuchiego).

Kou zaś jest ohmm trudny. Ma skłonność do nie przejmowania się tym, że kogoś rani, lub tym że kogoś zrani; chyba uważa że wie lepiej co jest dla tej osoby dobre, tudzież że w ogóle wie lepiej co jest dobre.

Tak Kou za mało się dostało. On wogóle nie szunuje uczuć innych ludzi! Wie że kogos rani, a nawet wie że kogoś zrani ale i tak brnie w zapartę, bo uważa, że wie co jest dla tej osoby lepsze. Tak było z mamą, z Yoshiką i z Naoru. Yoshika ma racje gdy zastanawia się and tym czemu ona w ogóle lubi Kou? Touma dba o Yoshike dużo bardziej, robiąc wszystko by była szczęśliwa. Owszem Toma to wielki manipulant, ale innej kategorii niż Naoru. Touma nigdy nie przekracza granicy, za którą manipulowanie mogłoby się obrócić przeciwko niemu. Brzmi to egoistycznie, ale nei myślę, że pobudki do nieprzekraczania tej granicy są egoistyczne, wydaje mi się że Touma po prostu nie chce za nadto oszukiwać, może zataić prawdę i robić groźna minę, ale nie skłamię. Dlatego Touma pozostaje wyśnionym księciem z bajki… który jednak został odtrącony.

Mnie najbardziej żal tej Asou co jest taka niezdecydowana. Swoją drogą to naprawdę ciekawa postać. Raz pomaga głównej bohaterce raz próbuje wszystko odebrać. I gra na ludzkich uczuciach nie wiedząc co sama czuje. Uwielbiam ją za tą jej niejednoznaczność.

 kliknij: ukryte  Mnie się wydaje, że autorka zapuściła też sugestie, że uczucia Kyo też są pomylone. Mówi on w pewnym momencie że zazdrości M tego że wszystko miedzy nimi jest pierwszy raz a między Kyo a N spanie obok siebie jest po prostu zwyczajne.

Kreska jest strasznie nie czytelna, szczególnie podczas, walk, tyle, że ja i tak nigdy nie oglądam walk. Są nudne.
Co do mangi, nadal wydaje mi się niezbyt zrozumiała. Akcja pędzi za szybko, zbyt dużo bohaterów jak na tak krótką mangę. Choć pod koniec już zaczęłam pamiętać kto jest kto. Wszystko kończy się w bardzo nagły sposób i  kliknij: ukryte  w sumie nie do końca załapałam, czy drugie manzoleum też zostało rozwalone czy nie? I czy dobrze rozumiem że „statek ratunkowy” jest tylko 2 osobowy? Główna bohaterka mówi o tym że wszyscy pozostali zostaną zjedzeni przez Guano…?
Autor recenzji widzi w tej mandze przyczynek do zadawania sobie pytań, ja tych pytań nie zauważyłam zwyczajnie gubiąc się w fabule.

Zgodzę się jednak że manga ma niesamowity klimat.

To przepraszam. W sumie masz racje termin maiko nie jest zbyt popularny w Polsce.

Główna bohaterka jest maiko, czyli jeszcze nie gejsza. Taka mała poprawka.

Ta manga cierpi na brak pomysłu w kwestii rozwoju fabuły. 2wa pierwsze chaptery są fajne, ale w 3cim pojawia się irracjonalny i niepotrzebny wątek  kliknij: ukryte  klubu przystojniaków którzy chcą przejąć szkołę nie dałam rady… 2gi chapter czyli  kliknij: ukryte  rywalizacja w obszarze klasy, też był nieco dziwny, ale nadal przyjemny.

Świetnie, że jest pisana od strony chłopaka i ciekawe jest to odwrócenie typowego wątku kopciuszka. Tutaj to facet jest kopciuszkiem, tyle że poznajemy go już po przemianie, ale wciąż nie nie opanował zasad nowego wizerunku.

Popłakałam się już czytając recenzje… może innym razem.

Jednej rzeczy w ogóle nie mogę zrozumieć. Gdzie się podziała zdolność Chiaki  kliknij: ukryte  do wskrzeszania, gdy Ororon umierał? Całą tą końcówkę czekałam aż ona to wreszcie zrobi, ale nie? Czy ja czegoś w historii nie zrozumiałam? Dlaczego ona kliknij: ukryte  nie uleczyła Ororona?

_^_ Jak patrzę na loczki tego gościa z okładki, to jestem szczęśliwa, że zamierzam przeczytać tą mangę.
Loczki, yay! <3

Może należę do osób które często mają zbyt realistyczne podejście do bohaterów mang, ale do rzeczy… No więc gdyby Ren został na lodzie to może w końcu nauczyłby się lepiej rozumieć własne uczucia. Zaś Andou przydałaby się taka szczera i niewinna dziewczyna jak Ninao, tak dla kontrastu, bo jest on człowiekiem, który umie używać podstępów, choć jednocześnie nie powiedziałabym, że jest w jakiś sposób zły. A poza tym bardzo polubiłam Andou.

Okropnie mnie wk***iło zakończenie. Gdzieś do połowy, a nawet dalej czytało się to świetnie, bo postacie są bardzo realistyczne i niejednoznacznie schematyczne. Bardzo polubiłam Andou  kliknij: ukryte  i naprawdę życzłam mu by był z Ninao Dlatego w sumie nie dałam rady, w pewnym momencie przeszłam tylko do zakończenia by się dłużej nie katować.