Tanuki-Manga

Ostatni rozdział wymiata.Szkoda,że autor jej nie rozwiną.Stanowczo jest za krótka.

Najbardziej spodobały mi się 3 pierwsze tomy.Później mnie już tak nie wciągnęło.Pojawiało się bardzo dużo fajnych momentów(najczęściej komediowych),które mnie usatysfakcjonowały.Dlatego czytałam dalej i nie żałowałam pieniędzy na mangę.
Co mnie denerwowało w Daisy?Relacje głównych bohaterów.Te ich powolne podchody.Pocałowali się dopiero w  kliknij: ukryte  14 tomie!
Oprócz tego pojawiały się absurdy takie jak  kliknij: ukryte  rzucenie w Teru biurka przez okno!!Było kilka chyba takich absurdalnych sytuacji,ale nie chce mi się ich szukać.Dengeki Daisy w okolicach gdzieś 11 tomu zaczęło mi się dłużyć.Za 15 bardzo mnie wciągnęła.W 16 tomie spodobały mi się dodatki,a zwłaszcza autorki dopowiedzenie rzeczy,których nie umieściła w głównej historii.
Wahałam się nad oceną,bo w sumie nie wiem czy ocenić ją na tle innych shoujo.Wtedy miałaby wyższą.Jednak dam 8.Ocena nie jest zła przecież ;)
Jak szukać czegoś nowego w shoujo to polecam właśnie ją.Za humor,a także za fabułę,której ciężko szukać w szojkach.

Całkowicie się z tobą zgadzam.Żałuje,że swoją przygodę zaczęłam od anime.

Owszem autorka miała problemy z poprzednim wydawcą,ale teraz gdy go zmieniła znów wróciła do pracy nad tym tytułem.Szkoda mi jedynie okładek te starsze były o wiele ładniejsze.
Pazuzu waneko przed premierą dają przykładowe strony to sobie przeczytasz i sama zdecydujesz czy warto sięgnąć po ten tytuł.Mi się bardzo spodobała ta manga.

Ge skończyło się na 16 tomach.

Przeczytany 1 rozdział.Jest pozytywnie zakręcony:)

Kreska jest ładna i to ona przyciągnęła moją uwagę do mangi oraz występujący w niej piraci i chyba już skończyły się zalety.Największą wadą jest oczywiście główna bohaterka.Zero charakteru.Nie ma nic w sobie co by ją wyróżniało pośród innych głównych bohaterek w shoujo.Główny bohater Raju już się lepiej prezentuje,ale coś też w nim Mi brakuje.Dwuplanowi bohaterowie tutaj już lepiej było wyróżniała się dwójka piratów z charakteru,ale tutaj też mogło być o wiele lepiej.Ups,zapomniałam bym o głównym antagoniście Orlandzie,który pojawiał się od czasu do czasu co za tym idzie,jakoś nie wzbudził mojego zainteresowania.Dla mnie jest to zmarnowany pomysł.Mogła autorka o wiele lepiej go wykorzystać.

Zaskoczyła mnie wiadomości o końcu Beelzebuba.Myślałam,że jeszcze dużo czasu spędzę przy niej.Na początku nie zbyt mnie wciągnęła,ale jak skończyłam czytać 1 rozdziałam to poszło z górki.Największą zaletą Beelzebuba jest komedia.Jedna z nielicznych serii,która mnie tak ubawiła.Do gatunków dodałam bym też parodie(Oda zamiast wygłaszać jakiś moralny monolog jaki jest np.w Naruto to gaga jakieś przypadkowe bzdety;)).
Wypadałoby jeszcze powiedzieć kilka słów o bohaterach.Wszyscy przypadli mi do gusty,a zwłaszcza Furuichi :).Najwyżej w tej madzie słabi są antagoniści.Najsłabiej chyba wyszedł kliknij: ukryte  Szatan,a zwłaszcza finałowa walka z nim.Pewnie autor musiał jak najszybciej ją skończyć,ale wypadało dać trochę więcej str.Oczywiście nie chodzi mi o to,że walka ma trwać przeraźliwie długo jak w shounenach tego typu.Po prostu kliknij: ukryte  2 rozdziały to stanowczo za mało.Wspomnę o końcówce.Niezbyt mi przypadła do gustu,ale przy shounenach często te zakończenia są słabe.Autor zrobił taką,że bez problemu mógłby zrobić kontynuacje.W końcu dużo spędził przy niej i pewnie trudno było mu się z nią rozstać :(.Był tylko jeden moment,gdy seria ta zaczęła mnie nużyć.Po  kliknij: ukryte  pokonaniu nowych chuliganów,później się troszkę polepszyło,ale niestety poziom się nie odbudował tak jak wcześniej.

Polecam przeczytać Beelzebuba,gdy ma się zły humor albo po ciężkim dniu.Na odprężenie działa świetnie.Poleca Yukari.

Rias następnym razem używaj „ukryj tekst”.Ktoś będzie chciał przeczyć opinie o wydaniu i przeczyta twój komentarz pełen spoilerów… Te niewiadome o których wspominałaś pewnie zostało tak specjalne zrobione,by ludzie sięgnęli do gry,która jest pierwowzorem albo wyjaśnią w Alicji w Krainie Koniczyny,która jest chyba kontynuacją.Przynajmniej tak słyszałam,że to kontynuacja.
Jak chcesz mogę polecić Ci kilka innych mang z motywem Alicji skoro takie lubisz.

Sam podział na tomy jest chyba umowny, bo Noblesse jest komiksem internetowym. Pod koniec „pierwszego tomu” była informacja od autora, że w taki oto sposób zakończyła się pierwsza seria.

Jest też wersja papierowa.Widziałam zdjęcia tomików.

Całkowicie się z tobą zgadzam.Manhwa dla wszystkich.Strasznie szybko się ją czyta.

Bardzo spodobało mi się zakończenie.Oby „Kimi no Iru Machi” też miało takie dobre.Suzuka nie wciągnęła mnie tak Kimi,ale trzyma dobry poziom.Na początku główna bohaterka mi się nie podobała(kibicowałam tej drugiej). Później wydawało się ona za mdła.Taka bez charakteru i właśnie wtedy Suzuka zyskała w moich oczach.Myślałam,że kliknij: ukryte  Miki i Hattori będą razem,ale autor nic nie zrobił w tym kierunku. Trochę,szkoda.Wątek o tej  kliknij: ukryte  dziewczynie co zakochała się w tym mężczyźnie,który był w Ameryce uważam za bardzo sztuczny i niepotrzebny.Bieganie bohatera za wybranką uważam trochę za sztuczne,ale nie było tak źle.Z bohaterów spodobała mi się właścicielka,ten umięśniony facet oraz Miho Fujikawa.Reszta nie zbudziła we mnie jakiś emocji.

U mnie jest to samo :(

Wydawnictwo JG ogłosiło dzisiaj wydanie tej oto mangi.Premiera w I kwartale 2014 roku.

Pod tym samym tytułem.Tylko z nowymi bohaterami.Zobaczymy czy długość nie zepsuje tej historii.

Pomyliły ci się wydawnictwa.To JPF wyda„Kabuto”

Po trzech tomach sobie daruję. Mam bardzo mieszane uczucia wobec tego tytułu i szkoda mi trochę pieniędzy na dalsze części. Ciężko mi utożsamić się z jakąkolwiek z postaci, część z nich wydaje mi się bardzo mało realistyczna. Brakuje mi wśród nich jakiegoś prawdziwego, namacalnego bohatera. Pewną sympatię i zrozumienie czułam do Madame Red

Podpisuje się pod tym.Widzę,że nie tylko ja zatrzymałam się po 3 tomach.Od siebie dodam,że Sebastiana lubiłam tylko za jego fałszywość.Tylko ta jedna cecha mi się w nim podobała.I jeszcze lubiłam Undertaker.Fabuła jest średnia.Kreska taka sobie.Dla mnie Kurusz jest po prostu za słaby,by wydawać na niego kasę.Uważam tą mangę za przeciętną.Słyszałam,że rozkręca się dopiero 6 tomie,gdzie zaczyna się najlepszy art,ale nie zamierzam już kupować tej mangi i sprawdzić czy to prawda.Zwłaszcza,że ostatnio u wydawnictw jest wysyp nowości,które bardziej mnie interesują.
Wydanie polskie jest w porządku.Dużo fanów marudziło,że zamiast lokaja wydawnictwo dało kamerdynera.I muszę przyznać,że kamerdyner dużo bardziej pasuje do Sebastiana.Lepiej określa jego funkcję.Daję 5/10 dla mangi.

Ostatnio na polskim rynku ciągle pojawiają się shouneny lub shoujki,które nic nowego nie wnoszą i powielają te samy schematy co inne mangi,które wyszły w naszym kraju.Dlaczego u mnie waneko ma dużego,plusa za wydanie Kagen no Tsuki,które wyróżnia w swoim gatunku.
W pierwszych 2 tomach są literówki,a w 3 z tego co pamiętam nie było żadnych błędów.Tłumaczenie jest dobre.Naturalnie nie jak w 2 tomie daisy.Przeciętych kadrów też nie ma(przynajmniej nie zauważyłam).Najwyżej mogę po marudzić,że format mógł być większy(jak przy większości mang u nas wydanych;)

Mnie zawsze bawi jak widzę na fejsie pytania do wydawnictwa ile tomów ma manga,jakby samemu sprawdzić nie mogli w google.

Zgadzam się ze wszystkim co napisała Miyuki_96.Ta manga jest z niewielu mang nad którymi uroniłam łzy.Niesamowita opowieść.

Wiem o tym,dlaczego tak wydali.Co nie zmienia faktu,że takie wydawania zbiorcze są niewygodne.I nawet,gdy będę starsza będę o takim wydaniu psioczyć.

Po dobrych recenzjach umieszczonych na różnych blogach o tej mandze,postanowiłam ją kupić i się przekonać czy jest tak naprawdę dobra.
Na początku trochę odpychała kreska,ale jak wydawnictwo pokazywało przykładowe str.,to podczas czytania spodobała mi się i widać,że autorka staranie ją narysowała oraz kreska pasuje do klimatu mangi.
Fabuła skupia się na losach głównych bohaterów,którzy są wampanellami.W mandze rozdziały są niechronologiczne,ale w ogóle to nie przeszkadza,a wręcz nadaję to pewien klimat w madzie oraz pokazuje,że autorka dobrze przemyślała fabułę,która jest spójna.A także pokazuje,że dla wampanelli czas nie odgrywa żadnej roli.
W końcu są nieśmiertelnymi istotami,które same nie wiedzą skąd się wzięły na tej ziemi i czy ich egzystencja na tej ziemi ma jakilkolwiek sens.
Gdy JPF ogłosiło wydanie Klanu poe ludzie mówili,że jest to shonen­‑ai,co jest kłamstwem .To,że głównymi bohaterami są chłopcy (na początku jest to o rodzeństwie Edgara i jego młodszej siostry Marybell) nie znaczy od razu,że jest historia o homo.
Co do wydania polskiego wydania nie podoba mi się zbiorcze wydanie.Upchali 5 tomów w 2.Jest to strasznie niewygodnie trzymanie takiej cegły podczas czytania.Na plus jest duży format oraz solidne jej wydanie,które nam się nie rozpadnie podczas czytania.Na początku i pod koniec tomu są kolorowe str.(zwłaszcza te miasto pomalowane na czerwono przypadła mi do gustu:).O mało nie zapomniałam napisać o czcionce,którą wybrało JPF.Dużo osób narzekało,że jest nieczytelna.Tutaj się zgodzie,ale nie sprawiała mi problemów oraz pasuje do mangi.JPF specjalnie wybrało ozdobną czcionkę,ale mogli się bardziej postarać i poszukać ozdobnych oraz bardziej czytelnych czcionek.
Polecam dla osób,które są miłośniczkami mang shojo,jest to nawet dla nich pozycja obowiązkowa,ponieważ na twórczości tej autorki opierają się mangi shoujo.Niestety z marnym skutkiem :/