Tanuki-Manga

Powoli, spokojnie i nieprzerwanie opadające płatki śniegu zamazują i tak już niewyraźny obraz majaczącego na horyzoncie miasta. Miasta otulonego kopułą, nad którą góruje nienaturalnie poskręcana wieża. Biegnące w jego kierunku zakrwawione odciski łap, odciśnięte w bieli śniegu. Należą do białego wilka – Kła, który wędruje nieprzerwanie od długiego czasu, wiedziony dziwnym zapachem. Nie jest w stanie sprecyzować, co dokładnie go prowadzi, wie tylko, że jest to niesamowicie ważne. Nie może przeciwstawić się wzywającej go sile. To pierwotny zew, potężniejszy od wszystkiego, co zna. Słyszę głos… Wzywa mnie… Podążaj do Raju!

No właśnie – Raj. Mityczna, upragniona kraina, gdzie wszyscy zaznają szczęścia. Drogę do niego opisano przed laty w Księżycowym Tomie. Mówi on podobno, iż bramy Raju otworzą się, gdy księżyc zapłonie czerwienią krwi i zakwitną Księżycowe Kwiaty. Lecz jedynymi istotami, zdolnymi znaleźć drogę do jego bram, są wilki, wymarłe przed dwustu laty. Ale czy aby na pewno? Przecież jeden z nich właśnie brnie przez śnieg w stronę podupadłego miasta…

Manga Wolf's Rain jest krótką dwutomową etiudką o przyjaźni, poświęceniu i poszukiwaniu swego miejsca. Opowiada o urzeczywistniających się legendach i skrajnie różnych reakcjach na nie. Wspomniany już biały wilk spotka trójkę pobratymców – Pazura, Wąsika i Skowyta – którzy oszołomieni zapachem Księżycowego Kwiatu przybyli do miasta. Razem wyruszą w podróż bez powrotu. Los na ich drodze postawi wielu ludzi, choć nie tylko ludzi. Każdy z nich ma własną wizję szczęścia i krainy spełnienia, często skrajnie różną od poglądów bohaterów.

I tu dochodzimy do jednego z ważnych elementów – mianowicie postaci i ich charakterów. W związku z niewielką objętością mangi nie było możliwe pokazanie nikogo dokładnie. O ile jeszcze główna czwórka występuje właściwie cały czas i widzimy ich w różnych sytuacjach, o tyle pozostali bohaterowie są potraktowani trochę po macoszemu. Z ich zrozumieniem nie będą miały problemów osoby, które wcześniej widziały anime – reszta zwyczajnie nie zauważy szczegółów. Interesująca jest choćby odpowiedź na pytanie, dlaczego Quent tak nienawidzi wilków – której w mandze nie znajdziemy.

Wydaje mi się jednak, że dzięki temu łatwiej jest skoncentrować się na fabule i przekazie emocjonalnym tych dwóch tomików. Teoretycznie chodzi tu o rzeczony Raj i dążenie do niego, ale… Pod przykrywką „Legendy, Mistyki i Tajemniczości” przemycono całkiem sporo istotnych zagadnień. Oglądanych co prawda tysiące razy i z różnych stron, lecz tu zgrabnie zebranych i połączonych razem. Warto dodać, że choć pierwowzorem dla mangi było anime, to ich fabuły pokrywają się tylko do początku czwartego rozdziału. Warto więc zapoznać się także z wersją animowaną, szczególnie, że zawarto tam wyjaśnienia wielu szczegółów w mandze pominiętych.

Odbiór uprzyjemnia delikatna, niemal kobieca kreska, doskonale wpasowująca się w klimat opowieści. Technicznie bardzo dobra, nie było chyba momentu, w którym czytelnik skrzywiłby się na niedopracowanie postaci. Pewnym mankamentem może być pierwsze zetknięcie ze zwierzęcymi formami bohaterów – mają wyraźnie wydłużone nogi i są wyjątkowo kudłate jak na wilki. Mnie przestało to przeszkadzać po jakichś dwóch rozdziałach. Tam, gdzie występują tła, również nie ma się do czego przyczepić, a projekty budowli i maszyn są przyjemne dla oka.

Na koniec klasyczne pytanie: dla kogo? Myślę, że zaryzykuję stwierdzenie: dla wszystkich otwartych na niebanalne historie. Jeżeli nie kupić – to choćby pożyczyć. To przecież tylko dwa tomy…