Tanuki-Manga

Walka Zawodówki Śmierci z siłami Asury na Księżycu trwa w najlepsze i nic nie wskazuje, by miała się szybko zakończyć. Księżycowe klauny dysponują niewyczerpaną mocą odradzania się, czerpaną z fal szaleństwa emitowanych przez Asurę – stanowią więc przeciwnika właściwie nie do pokonania dla wyczerpujących się z czasem sił Zawodówki. Śmierć będzie musiał poszukać sposobu na odcięcie wroga od tej siły. W tym celu zmuszony jest zwrócić się do dawnych wrogów… W bitwie bierze udział również doktor Stein – jak poradzi sobie z tak silnymi falami szaleństwa, czy Zawodówka straci silnego sojusznika, a zyska wroga? Natomiast Sid, wykorzystujący zamieszanie powstałe w wyniku walki, niezauważenie wyrusza na tajną misję mającą na celu inwigilację wnętrza Księżyca. Jednakże nie tylko on wpadł na ten pomysł – Noah i Gopher podążają jego śladem. Maka wraz z Soulem i resztą drużyny Spartoi wyrusza do Włoch na poszukiwanie Crony. Poszukiwania okazują się owocne, jednak nic w tym dziwnego, ponieważ Crona wyraźnie na nich czekała. Co wyniknie z tego spotkania i czy Maka będzie w stanie wykonać misję – czyli zabić dawną przyjaciółkę – jeśli zajdzie taka potrzeba?

W tym tomiku dostajemy przede wszystkim trwającą nieustannie walkę na Księżycu, przeplataną migawkami z losów pozostałych na Ziemi bohaterów. Manga jest dynamiczna i wciągająca – co najmniej tak, jak poprzednie tomiki. Jak zwykle też pozostawia czytelnika z uczuciem niedosytu i chcącego natychmiast sięgnąć po następną część. Autor znajduje coraz to nowe sposoby, by nietypową kreską ukazać ogarniające wszystkich szaleństwo i wychodzi mu to doprawdy doskonale. Największe wrażenie w tym tomiku zrobiło na mnie przedstawienie Crony – i nie chodzi mi tylko o warstwę graficzną (chociaż czarna krew daje duży potencjał, który autor z upodobaniem wykorzystuje), ale o zachowanie. Dziewczyna rzeczywiście zachowuje się, jakby była szalona – świadczą o tym jej gesty, reakcje i słowa, za którymi kryje się iście pomylona logika. Nie jest przy tym głośna ani gwałtowna, a właśnie przerażająco spokojna. Niestety, z tego powodu nadal nie jesteśmy w stanie przewidzieć, o co jej chodzi ani do czego zmierza, poza tym, że ma to coś wspólnego z Asurą.

Jakość wydania prezentuje dobry poziom. Okładka, zgodnie z przewidywaniami, w miarę kolejnych tomików robi się coraz mroczniejsza i tym razem jest niemal zupełnie czarna. Gdyby ktoś miał jeszcze wątpliwości, to istotą na niej przedstawioną nie jest żaden Klaun, ale doktor Stein. Jedną z niewielu wad wydania jest pozbawienie okładki obwoluty czy chociaż skrzydełek, przez co łatwo ulega ona zniszczeniu (zwłaszcza na rogach). Po otwarciu tomiku widzimy stronę tytułową (przedstawiającą Kida – wyszła naprawdę świetnie!), następnie spis treści i rozdziały mangi. Tym razem jest ich pięć, od 93. do 97. Jakość użytego papieru i druku nie pozostawia nic do życzenia: chociaż druk jest nasycony, nic nie przebija na następną stronę. Numeracja stron znajduje się na wewnętrznych marginesach, dzięki czemu nawet jeśli nie ma na nią miejsca od zewnątrz ze względu na większy kadr, nie stanowi to problemu. Poza rozdziałami mangi na końcu znajdziemy standardowy dodatek „U Atsushiego” oraz rozdział bonusowy. Stanowi on wprowadzenie do drugiej mangi autora, Soul Eater Not!, której akcja również rozgrywa się w Zawodówce Śmierci, ale wśród początkujących uczniów. Jest to dodatek polskiego wydawcy, nieznajdujący się w oryginalnym tomiku. J.P. Fantastica umieściło go razem z zapowiedzią wydania mangi „już wkrótce”. Ostatnie trzy strony zajmuje kilka słów od tłumacza, który wyjaśnia, dlaczego w taki sposób przełożył nazwy poszczególnych ataków, a także przybliża nawiązania do kultury japońskiej zawarte w tomiku. A jeśli już mowa o tłumaczeniu – jak zwykle jest zrobione doskonale. Oddaje ducha serii, jest zabawne, ale i patetyczne kiedy trzeba. Język bohaterów jest żywy, a mangę czyta się płynnie. Nie dopatrzyłam się w tym tomiku żadnych błędów.