Tanuki-Manga

Znajomy Morinagi z dawnych lat zaprasza go na ślub. To dobra okazja, by pojechać w rodzinne strony, których bohater nie odwiedza zbyt często ze względu na dużą odległość – Fukuoka, z której pochodzi, znajduje się na Kiusiu, czyli około tysiąca kilometrów od Tokio – ale również z powodu złych relacji z rodzicami. Morinadze bardzo zależy, żeby namówić na wyjazd także senpaia. Co zaskakujące, skuszony wizją zwiedzenia nowych okolic i poznania lokalnej kuchni Tatsumi zgadza się. A zatem naszych bohaterów czeka kilkudniowa wycieczka: nocleg w hotelu (oczywiście wyposażonym w łaźnię), wspólne zwiedzanie i kosztowanie miejscowych przysmaków oraz oczywiście wesele – istna sielanka! To zbyt piękne, żeby mogło być prawdziwe, prawda? Istotnie, sprawy się komplikują, kiedy wychodzi na jaw, że ślub jest tak naprawdę finalizacją procesu adopcyjnego dwóch mężczyzn (w Japoni procedury adopcyjne wyglądają trochę inaczej, możliwe jest „włączenie do rodziny” także osoby dorosłej, co jest wykorzystywane przez pary homoseksualne), o czym Morinaga zapomniał uprzedzić senpaia. Z kolei Tatsumi nieopatrznie porusza bardzo delikatną kwestię rodziców Morinagi. Czy mimo kłótni i nieporozumień bohaterom uda się spędzić miło weekend?

Muszę przyznać, że zaskoczyła mnie wiadomość o wydaniu dziesiątego tomiku Zakochanego tyrana, bo ostatnia część ładnie zamykała historię, a o uprzednich zapowiedziach autorki dotyczących dalszych rozdziałów zupełnie zapomniałam. Hinako Takanaga na końcu tego tomiku sama przyznaje, że ma świadomość, iż opowieść ma za sobą punkt kulminacyjny i mogłaby się zakończyć, jednak ona sama jest przywiązana do bohaterów i chciałaby się nimi jeszcze trochę nacieszyć. Myślę, że stanowi to teraz kluczowy problem tej mangi: historia została już opowiedziana, przez co ja (i na pewno nie tylko ja) jako czytelniczka nie czuję potrzeby dalszego uczestniczenia w życiu Morinagi i senpaia. Tym bardziej, że ich relacja jest bardzo specyficzna: chociaż przeszli długą drogę i znamy uczucia ich obu, na pierwszy rzut oka można by uznać, że nic się nie zmieniło. Morinaga cały czas marudzi, Tatsumi cały czas zachowuje się, jakby nie życzył sobie bliskości. Teoretycznie panowie sobie wszystko wytłumaczyli i się akceptują, w praktyce te same problemy dopadają ich nieustannie, a obserwowanie tego wszystkiego może czytelnika zmęczyć, a nawet wzbudzić irytację. Mimo tylu rozmów i tłumaczenia sobie nawzajem swoich uczuć bohaterowie nie do końca potrafią przejść nad kształtem swojej relacji do porządku dziennego – i przez to historia nie idzie dalej, ale kręci się w kółko wokół tego samego schematu. Niby pojawiają się nowe wątki, na przykład interesująco zapowiada się wychodząca znowu na pierwszy plan relacja Morinagi z rodzicami. Podejrzewam, że to będzie następny problem do rozplątania i na tym skupiać się będą kolejne rozdziały. Szkoda, że obok tego ciągle dostajemy problemy z bliskością Tatsumiego i problemy łóżkowe Morinagi.

Jakość wydania prezentuje bardzo dobry poziom. Tak jak dotychczas okładka pozbawiona jest obwoluty, ale za to ma skrzydełka, dzięki czemu nie tak łatwo rozwarstwia się na rogach i przydaje się, kiedy nie mamy pod ręką zakładki. Pierwsza strona została wydrukowana w kolorze i przedstawia głównych bohaterów w kimonach. Na początku znajduje się też spis treści, zaś numeracja stron pojawia się dość regularnie, na tyle, by być praktyczna. Jakość druku i użytego papieru jest bez zarzutu. W tym tomiku tradycyjnie znalazło się pięć rozdziałów, a oprócz tego trzy krótkie dodatki będące przyjemnymi w odbiorze scenkami z życia bohaterów. W jednej z nich możemy przez chwilę oglądać świat oczami senpaia, co jest całkiem interesujące. Tłumaczenie na język polski jest zrobione bardzo dobrze: język bohaterów brzmi naturalnie, kolejne strony czyta się płynnie. Nie dopatrzyłam się też żadnych literówek ani błędów.