Tanuki-Manga

Kiedy moja cierpliwość do tej mangi powoli zaczęła się wyczerpywać, fabuła Tasogare Otome x Amnesia wreszcie odsłoniła czytelnikowi swe tajemnice. W samą porę – w końcu to przedostatnia część komiksu i niemal jej połowę stanowi kontynuacja opowieści babci Kirie, ukazująca przeszłość miasteczka i kulisy śmierci Yuuko. Te zaś okazują się bardziej dramatyczne, niż się spodziewałem, na czym manga wiele zyskuje. Do przodu ruszają także relacje dziewczyny­‑ducha z Niiyą, o czym traktuje dalsza część tomiku. Muszę stwierdzić, że moment kulminacyjny fabuły jest w tym przypadku umieszczony perfekcyjnie i na upartego historia mogłaby się już zakończyć. Jednak autor przewidział jeszcze jedną część, w której, jak przypuszczam, nastąpi finał paranormalnego romansu. Dziewiąty tom pokazał, że jest to wątek równie ważny, co przeszłość Yuuko, oczekuję więc zamknięcia go w równie dobrym stylu.

Być może za wcześnie na takie podsumowania, ale jestem przekonany, że fabuła nie ucierpiałaby, gdyby ów moment kulminacyjny nastąpił wcześniej. Nie da się ukryć, że większość pobocznych wątków na tym etapie okazała się zbędnymi zapychaczami. Kondensacja akcji zdecydowanie wyszłaby tej mandze na dobre, zwłaszcza że po nieciekawym środku historii całość nabrała tempa w końcówce, niczym maratończyk oszczędzający siły na finisz. Niestety sportowa taktyka raczej średnio sprawdza się podczas pisania komiksu.

Dziewiąta część polskiej edycji jest jakby sztywniejsza od poprzednich – źle się ją trzyma w ręku, książeczka cały czas próbuje się złożyć i stawia opór przy rozginaniu. Ponadto fragmenty ilustracji rozłożonych na sąsiednie strony ponownie znikają w czeluściach zgrzewu. Oprócz tego wszystkie inne elementy wydania są poprawne i nie mogę mieć do nich zastrzeżeń. Dziewiąty tom w porównaniu do poprzednich nie zaskakuje ilością dodatków i oferuje jedynie kolejny numer szkolnej gazetki oraz krótką historyjkę z życia… pożycia? Nieżycia… o codziennych perypetiach Yuuko. A do tego trzy strony reklam.