Tanuki-Manga

W drugim tomiku Grimms Mangi znajdziemy adaptację czterech baśni w sześciu rozdziałach. Jest więc niezwykle uroczo opowiedziana Królewna Śnieżka, gdzie autor przesuwa akcenty i głównym bohaterem staje się zamiast tytułowej Królewny najmłodszy z krasnoludków, Światełko. Aż dwa rozdziały zajęło przedstawienie zajmującego centralne miejsce na okładce Kota w butach, który został wyposażony w mroczny sekret i traumatyczną przeszłość, a przy tym – w sprzyjających okolicznościach – zmienia się nawet w rasowego bishounena z kocimi uszkami! Bardzo spodobała mi się Żabia księżniczka – w tej wersji to księżniczka zostaje zaklęta w żabę i poznaje najmłodszego z królewskich synów w dość… ciekawych okolicznościach. Książę jest jeszcze dzieckiem i po wysłuchaniu jej historii z wielką radością gości zaczarowaną żabę w swoich komnatach i pomaga jak tylko potrafi, a ona… Pewnie w głębi serca jest naprawdę wdzięczna, ale ma dość kapryśną naturę i wybuchowy charakter, no i została przeklęta, a kto w takiej sytuacji byłby zadowolony z życia? Ostatnia baśń jest chyba mniej znana niż pozostałe znajdujące się w tym tomie: słyszał ktoś o Śpiewającym, skaczącym skowronku? Ja też nie, dopóki nie przeczytałam Grimms Mangi. Historia opowiada o przeklętym księciu, za dnia przybierającym postać lwa, a w nocy człowieka. Jego dusza została oddzielona od ciała, zyskała formę skowronka, którego jednak trzeba pilnować, bo jeśli zbytnio się oddali, książę utraci człowieczeństwo i górę weźmie w nim gwałtowna zwierzęca natura. Pewna dziewczyna słyszy lament skowronka i postanawia sprawdzić, co się za nim kryje… A właśnie, czym przystojny młodzieniec zasłużył sobie na tak paskudny los?

Grimms Manga to niesamowicie sympatyczna pozycja, pozwalająca przypomnieć sobie znane z dzieciństwa baśnie, które podaje w trochę zmienionej, świeższej odsłonie. Z powodzeniem można dać ją do ręki dzieciom, bo nie znajdziemy tu nic dla nich niewłaściwego, a może je zainteresować w końcu komiks i to z dość szczegółowymi rysunkami (przetestowane na młodszej siostrze, dziesięciolatce).

Jakość wydania nie zmieniła się od poprzedniego tomu. Okładka jest miękka i pozbawiona obwoluty, przez co dość łatwo się niszczy. Bardzo ładnie prezentuje się za to pod względem graficznym – zmieszczono na niej wszystkich bohaterów pojawiających się w tym tomiku, unikając przesady, a całość jest naprawdę ładnie zakomponowana. Po otworzeniu mangi zobaczymy cztery kolorowe ilustracje zapowiadające, które baśnie tu wykorzystano. Mimo że za nimi znajdziemy spis treści, na nic się on nie przyda, gdyż zupełnie zrezygnowano z numeracji stron, co uważam za irytujące. Druk, podobnie jak i jakość papieru, nie pozostawiają nic do życzenia, rysunki są wyraźne i nie przebijają na drugą stronę. Czasami przeszkadzać może brak wewnętrznych marginesów, nie utrudnia on jednak poważnie czytania. Jakość przekładu jest bardzo dobra, nie dopatrzyłam się błędów żadnego rodzaju.