Tanuki-Manga

Czuję się, jakbym Księgę przyjaciół Natsume zaczęła czytać dopiero wczoraj, a to już (a może dopiero?) szósty tom! W zasadzie po raz pierwszy autorka porzuca epizodyczne prowadzenie fabuły i tym razem cały tom poświęcony jest jednej historii. Moim zdaniem jest to bardzo dobre posunięcie, jest więcej czasu na zbudowanie napięcia i pokazania relacji między bohaterami. Tym bardziej że dzieje się dużo. Natsume zaprzyjaźnia się z chłopcem, który również widzi yokai. Choć cały ten wątek nie jest przegadany, wyraźnie widać, jak duże znaczenie dla Takashiego ma ta znajomość, biorąc pod uwagę jego własne dzieciństwo i brak wsparcia ze strony najbliższych. Natsume ponownie pomaga urocza Taki, której obecność dodatkowo łagodzi obyczaje. Sielanka nie może jednak trwać za długo. Po wizycie starego znajomego Natsume będzie musiał zdecydować, co jest dla niego ważniejsze.

Poza główną historią tomik zawiera dwie miniatury fabularne. W pierwszej pojawia się dobrze znany czytelnikowi lisek, który bardzo się za Natsume stęsknił. Opowiastka jest tak urocza i tak pełna ciepła, że poprawi humor nawet najbardziej zgorzkniałej osobie. Druga historia, opowiadana z perspektywy Hinoe, to wspominki o babci Reiko. Dzięki tej retrospekcji można odczuć, jak bardzo samotną osobą była Reiko i jak duże pokłady serdeczności miała dla innych istot.

Tomik zamyka oneshot tematyką mocno odbiegający od tego, co znamy z Księgi przyjaciół Natsume. W szkolnym zakątku opowiada o budzącym się uczuciu uczennicy do nauczyciela. Temat niby oklepany, ale warto przeczytać komiks chociażby dla poznania innego podejścia do kontrowersyjnej relacji.

Wydanie jest standardowe, druk dobrej jakości, a tłumaczenie wydaje się w porządku. Dalej jednak nie rozumiem, jaki jest cel unikania poprawnej transkrypcji słów japońskich. Oszczędność tuszu? Bo nie ma to żadnego logicznego wytłumaczenia. Ponownie między panelami komiksu i na końcu pojawiają się adnotacje od autorki.

Ta manga sprawia, że z każdym kolejnym tomem chce się czytać więcej i więcej. Chociaż historia Takashiego nie obfituje w typowe zwroty akcji, to z całą pewnością nie pozwala się nudzić.