Tanuki-Manga

Na początku czwartego tomu Bakumana Mashiro zrywa współpracę z Takagim, zawiedziony nieprzygotowaniem przez niego na czas obiecanego scenorysu. Decyduje się pracować samodzielnie, jednak okazuje się to trudniejsze niż myślał. Chłopcy szybko odkrywają, że obydwaj porzucili bitewniaki i zajęli się tworzeniem kryminału, na co wpadli w tym samym momencie. Dociera do nich, jak bardzo są zgrani i że razem tworzy im się o wiele lepiej, dlatego wracają do współpracy. Chcą, żeby ich nowa manga Trap – detektyw oszust została przedstawiona na spotkaniu serializacyjnym. Redaktor Hattori stawia im dwa warunki. Po pierwsze, mają przygotować oneshota na podstawie przedstawionych scenorysów i zająć z nim dobre miejsce w konkursie Gold Future Cup. Po drugie, by udowodnić, że dadzą radą jednocześnie pracować nad serią i chodzić do szkoły, będą musieli do czasu ogłoszenia wyników przynosić co dwa tygodnie jeden rozdział.

W konkursie startuje też dwóch znajomych Mashiro z czasów asystowania Niizumie: Shinta Fukuda i weteran wśród asystentów, Takurou Nakai, współpracujący ze scenarzystką Kou Aoki. Kolejnym rywalem okazuje się znany piosenkarz Koogy, który postanowił zawiesić karierę muzyczną i spróbować sił jako mangaka. Po ogłoszeniu wyników konkursu odbywa się spotkanie serializacyjne. Redaktor naczelny, jego zastępca oraz kapitanowie poszczególnych grup decydują na nim, ile tytułów zostanie rozpoczętych, a ile zakończonych. Tom czwarty jest więc pełen emocji i pozytywnej, przebiegającej w przyjacielskiej atmosferze rywalizacji. Większość bohaterów wytrwale pracuje, doskonaląc przy tym warsztat, i wierzy w wartość swojego dzieła i spełnienie marzeń oraz w to, iż ich manga spodoba się czytelnikom. Na tym tle negatywnie wyróżnia się zadufany w sobie Koogy, który liczy, że wygra dzięki głosom swoich fanów i intensywnie się promuje.

W tle rozwija się wątek kariery Azuki. Dziewczyna dostaje różne propozycje, m.in. związane ze śpiewaniem, choć w ogóle nie umie tego robić, a także ofertę wydania albumu, prawdopodobnie z jej zdjęciami w strojach kąpielowych. Miho nie podoba się ten ostatni pomysł, jednak przełożony wyraźnie daje jej do zrozumienia, że popularność zawdzięcza urodzie, a nie umiejętnościom. Zwraca jej uwagę, że gdy skończy się anime Żeńskie liceum pod wezwaniem św. Visual, nie będzie miała innych stałych ról. Zgoda na tę publikację zaowocuje nowymi ofertami pracy, a odmowa sprawi, że trudniej jej będzie zdobyć kolejne zlecenia. Azuki podupada na duchu, co wpływa na treść jej wiadomości do Mashiro, który nawet przez chwilę odczuwa niepokój. Dzięki tym kilku scenom oraz rozmowie telefonicznej z Takagim Miho sporo zyskuje jako postać. Przestaje być idealną posągową pięknością, staje się bardziej ludzka i przystępna. Spuśćmy jednak zasłonę milczenia na deklarację, że ona i Moritaka nie tylko nie planują się widywać do momentu spełnienia marzeń, ale nie będą nawet ze sobą rozmawiać przez telefon. Pozostaną przy wymianie wiadomości.

Tym razem nie znalazłam w woluminie żadnych błędów w tekście, co mnie niezmiernie cieszy. Oby tak dalej! Wprawdzie obcięte kadry nadal rzucają się w oczy, ale muszę przyznać, że to zupełnie nie przeszkadza w lekturze, chyba że ofiarą pada tekst. Zapewne zdążyłam się już do tego po prostu przyzwyczaić. Z wypowiedzi rysownika Takeshiego Obaty, opublikowanej na tylnym skrzydełku, dowiadujemy się, że na okładkach kolejnych tomów umieszczane są rysunki z obwoluty jeszcze przed nałożeniem kolorów. To całkiem interesująca ciekawostka i miło, że o tym wspomina. Tomik nie zawiera żadnych dodatków na końcu, jedynie sześć stron reklam, a wśród nich zapowiedź kolejnego tomu Bakumana. Zapewne dowiemy się z niego, jak potoczą się losy pierwszej serii duetu Muto Ashirogi.