Tanuki-Manga

Dwa lata po rozpoczęciu u nas wydawania mangi Shirayuki: Śnieżka o czerwonych włosach zostaliśmy uraczeni kolejnym dziełem spod ręki Soraty Akiduki – Narzeczonym Vahlii. Nie jest to jednak żadne nawiązanie do wspomnianego tytułu – to jednotomowa, zamknięta historia. Proszę się także nie sugerować tytułem – nie mamy do czynienia z jedną opowieść zajmującą cały tom, a ze zbiorem czterech one­‑shotów tej autorki, powstałych na przestrzeni czasu, a tytułowa historia jest po prostu najdłuższą z nich. Cóż więc znajdziemy w środku?

W kolejności chronologicznej są to:

• Narzeczona Vahlii
• Kołysanka dla smoka
• Dowód ze srebrnej krainy
• Pędzel baśni

Aby jednak nie przeciągać recenzji tomikowej, nie będę się tutaj zagłębiała w historie w nich przedstawione – uczynię to w recenzji głównej. Wszystkie cztery opowieści to shoujo pełną gębą, w typowym dla tej autorki uroczym klimacie. Jest więc baśniowo, jest ona i on, pojawiają się różne formy uczuć pomiędzy nimi oraz różne przeszkody na drodze, które czasem się uda pokonać, a czasem nie. Generalnie opowieści są utrzymane w lekkim i optymistycznym nastroju, choć nie zabraknie tutaj słodko­‑gorzkich akcentów. Mimo że miejsca na kreowanie świata i przedstawienie bohaterów jest malutko, to ta przestrzeń zostaje umiejętnie zagospodarowana na tyle, by wczuć się w każdą z historii. Nie są to jednak opowieści zawierające głębszy sens czy morał, ale raczej pełne uroku krótkie historyjki na jeden wieczór. Kto zna Shirayuki: Śnieżkę o czerwonych włosach, ten na pewno wie, co mam na myśli, bo obie pozycje są przesiąknięte charakterystycznym dla Akiduki ciepłym klimatem, zaś ich karty zapełniają bohaterki mające własne zdanie, a także uroczy przystojniacy. Kto zaś nie zna – ma okazję zapoznać się z twórczością tej autorki w miniaturce i sprawdzić, czy może nie zechce sięgnąć po więcej.

Tomik jest wydany w standardowy, wręcz ekonomiczny sposób. Jedyny kolorowy element to obwoluta, na której znajduje się tytułowa para z pierwszej opowieści. Cała reszta jest czarno­‑biała – na próżno szukać tutaj kolorowych stron. Wysycenie druku trzyma poziom przez większość tomu, w moim egzemplarzu były tylko jedna czy dwie strony wyraźnie wyblakłe w porównaniu do reszty. Tłumaczenie jest równie urocze jak sama manga, a stylizacja w niektórych miejscach brzmi naturalnie, dobrze podkreślając klimat. Oprócz opowieści w środku znajdują się też krótkie dopiski odautorskie, które w harmonijny sposób dopełniają treść. Podsumowując, co prawda nie jest to żadne „dopieszczone” wydanie, jakimi ostatnio raczą nas różne wydawnictwa, jednak zawartość oraz sam fakt, że zbiór one­‑shotów autorki znanej mangi również został u nas wydany, sprawia, że jeśli ktoś ma ochotę na uroczy zbiór historyjek spod znaku shoujo, to zachęcam do sięgnięcia po lekturę.