Tanuki-Manga

Akcja trzeciego tomu Giga Tokyo Toy Box pokazuje realizację projektu SOUP. Sensui zamienia biznesowe przedsięwzięcie w show z nim samym w roli gwiazdy. Już spotkanie oceniające pierwszy etap programu przebiega w sposób niekonwencjonalny, jednak dzięki Tenkawie propozycja Studia G3 i Densan Hanagumi o nazwie Desperate Hi­‑School przechodzi dalej. Pracownicy obydwu firm dowiadują się, na czym będzie polegać drugi etap, z filmu, w którym Sensui, przebrany za królika w otoczeniu dziewczyn z króliczymi uszami, wyjaśnia zasady. Każda z drużyn dostaje 60 sekund na zaprezentowanie materiałów wideo i wersji demo. Pierwsze zadanie zostaje zlecone Densan Hanagumi, zaś Studio G3 podejmuje się realizacji drugiej części. Tenkawa chce, aby w ich strzelance gracz mógł dowolnie zmieniać perspektywę. Stworzenie takiego rozwiązania bierze na siebie Masa, jednak nie wszystko idzie zgodnie z planem. Drugi etap ma dość dramatyczny przebieg, a spotkanie oceniające jego wynik przypomina teleturniej.

Momo awansuje ze stanowiska assistant plannera na plannera, a Tenkawa stwierdza, że będzie miała dobry wpływ na zespół. Dziewczyna bardzo się z tego cieszy i oczywiście bierze słowa swojego mistrza do serca. Wspominam o tym tytułem wstępu do opisania epizodu, który wyjątkowo mi się w trzecim tomie nie spodobał. Masa dostaje zgodę na pracę zdalną, przestaje przychodzić do biura i kontaktować się z firmą. Momo postanawia odwiedzić kolegę w domu, by sprawdzić, jak się czuje, gdyż bardzo dobrze zdaje sobie sprawę z czym on się prawdopodobnie zmaga. Proponuje mu pomoc i mówi, że zrobi wszystko. Masa odpowiada: „Jeśli dasz się przelecieć, pomyślę, w czym jeszcze mogłabyś mi się przydać”. Na te słowa Momo zdejmuje górną część stroju, rzuca kolegę na łóżko, siada na nim okrakiem i oświadcza: „Nigdy nie uważałam się za dość wartościową babkę, żeby wymagać od facetów traktowania mnie z szacunkiem”. Zastanawia mnie, czemu to miało służyć. Lepszemu ukazaniu charakteru Momo i jej determinacji? Rozwinięciu postaci Masy? Zaprezentowaniu, jak negatywnie stres wpływa na człowieka? Wprowadzeniu fanserwisu? Raczej nie bardzo, skoro na większości kadrów widać tylko nagie plecy Momo. Naprawdę trudno mi zrozumieć, po co ten wątek znalazł się w mandze. A potem będą żyć razem długo i szczęśliwie?

Jakość wydania pozostaje niezmiennie na wysokim poziomie. Bardzo podobają mi się obwoluty tej serii, pełne pozytywnej energii. Na każdej jak na razie znalazła się inna postać, narysowana w dynamicznej pozie – najpierw Tenkawa, potem Tsukiyama, a teraz Momo. Okładka tradycyjnie stylizowana jest na pudełko gry, tym razem Tęczowej prognozy – flagowego produktu Densan Hanagumi. Na początku woluminu znajdują się dwie kartki kredowego papieru, a ich zawartość utrzymana jest tym razem w odcieniach fioletu z domieszką bieli i odrobiną czerni. W tomie trzecim po raz pierwszy pojawia się wprowadzenie, obejmujące streszczenie dotychczasowych wydarzeń i sylwetki kilku postaci. Dodatki na końcu pozostają takie same od pierwszej części: kącik Giga Tokyo Toy Box Database i minikomiks Wielki powrót Tsukiyamci. W opisywanym tomiku wypatrzyłam kilka literówek: z tyłu okładki w słowie „niespodzianek” zabrakło k, w streszczeniu wydarzeń pojawia się skrót OUP zamiast SOUP. Na stronie 96 kolejny raz znalazłam „S M”, zamiast „S K”, o czym pisałam w recenzji tomu pierwszego. Zaczęłam się nawet zastanawiać, czy ma to jakiś ukryty sens, który umyka mojej uwadze. Jednak jest to naprawdę drobiazg, który nie ma większego znaczenia dla czerpania przyjemności z lektury.