Tanuki-Manga

Uro. Coś. Knuje. Coś paskudnego, co ma szansę naprawdę zagrozić CYRK­‑owi. Ze wszystkich dotychczasowych przeciwników głównych bohaterów, ten jest najprzebieglejszy i najbardziej niebezpieczny. Kluczem do tajemnicy prawdopodobnie jest nowy typ Varugi, na której ślad wpadają podczas interwencji Yogi oraz Jiki. Tymczasem Gareki rozpoczyna pracę w Wieży Badań – nie wszyscy nowi współpracownicy z zadowoleniem przyjmują jego obecność. Ponieważ niewiele wiadomo o chłopaku, niektórzy uważają, że dostał się do grupy doktora Akariego dzięki znajomościom (co po części jest prawdą, ale wątpię czy ktokolwiek zamieniłby się z nim miejscami, gdyby znał całą prawdę). Kurs na medyka polowego okazuje się niezwykle intensywny, Gareki musi nadrobić olbrzymie braki, a nie ma na to wiele czasu. Na szczęście jednak są w Wieży ludzie gotowi mu pomóc.

Tom szesnasty można by nazwać oazą spokoju, gdyby nie wątek Uro, a także Naia. To chyba najciekawszy fragment mangi – otóż Nai ponownie przenosi się do innej rzeczywistości, tudzież ktoś lub coś wpływa na jego świadomość. Chłopak spotyka w swoim umyśle dziwną, na poły ptasią postać, która twierdzi, że go zna. W wyniku tej ingerencji Nai traci przytomność, chociaż wszystkim dookoła wydaje się, że zapadł w spokojny sen. Kiedy się budzi, można odnieść wrażenie, że nie do końca jest sobą. Czy to spotkanie wiąże się w jakiś sposób z planami Uro? Tego nie wiem, podobnie jak nie wiem, kim jest i czego chce wspomniana postać. Ale odpowiedzi na te pytania na pewno pojawią się w kolejnych tomach.

Szesnastą część czyta się szybko i przyjemnie, głównie dlatego, że najwięcej miejsca autorka poświęca Garekiemu, którego bardzo lubię. Poza tym wreszcie mamy okazję zobaczyć, jak wygląda codzienność w Wieży Badań oraz kto, oprócz Akariego, w niej pracuje. Na scenę wkraczają nowi bohaterowie, młodzi naukowcy, Aki i Ganma. Ten pierwszy wprowadza Garekiego w realia panujące w Wieży, podczas gdy drugi ma być jego mentorem, acz nie jest tym faktem zachwycony. Ot, dwaj następni, sympatyczni bishouneni, ku uciesze fanek Karnevala.

Jakość wydania nie zmieniła się – ostrość i nasycenie druku są w porządku, takoż gramatura papieru. Momentami bardzo brakowało mi wewnętrznych marginesów i nie chodzi o nieczytelność niektórych dymków, ale niemożność obejrzenia w pełnej krasie rysunków. Czego by nie mówić o fabule mangi, rysować Touya Mikanagi potrafi. Po raz kolejny świadczy o tym chociażby obwoluta, na której pojawia się Gareki, protagonista opisywanego tomu. Natomiast na kolorowej wkładce możemy podziwiać Yogiego i Hirato w CYRK­‑owych uniformach. Poziom tłumaczenia również się nie zmienił, ale zauważyłam dwa potknięcia korekty. Na stronie 4, w opisie fabuły, w nawiasie znajdziemy pytanie na pewno dobrze jest to ujęte? Kurs Cyrkowy? – wątpię, by podobne pytanie znajdowało się w oryginale, wszystko wskazuje na to, że ktoś zapomniał usunąć uwagę do tłumacza przed odesłaniem materiału do druku. Drugie potknięcie to brak ogonka w „ę” w trzeciej historii bonusowej na stronie 174. Tomik tradycyjnie kończą dodatkowe historie, krótkie posłowie autorki oraz stopka redakcyjna. Ostatnie dwie strony zajmują reklamy Are You Alice? i sklepu internetowego Waneko.

P.S. Zajrzyjcie pod obwolutę, ale pod warunkiem, że nie boicie się Uro.