Tanuki-Manga

Ósmy tom Czarodziejki z Księżyca obfituje w wydarzenia. Centralnymi postaciami stają się Haruka i Michiru, których dość dwuznaczne zachowanie zaczyna coraz bardziej zastanawiać bohaterki. Na planie wydarzeń pojawia się nowa (?) postać – Setsuna Meio. Rozwija się także przyjaźń Chibiusy z Hotaru, zaś związek Usagi i Mamoru przeżywa drobny kryzys. Stowarzyszenie Śmierci dba jednak o to, by wszyscy mieli pełne ręce roboty.

To bez wątpienia jeden z najbardziej udanych tomików mangi. Dzieje się dużo, a akcja gna do przodu. Sporo także tu wyjaśniania – czytelnik pozna wreszcie tożsamość trójki (sic!) nowych sailorek, a po drugiej stronie barykady następuje spora rotacja. Zaskoczeni będą zapewne ci, którzy widzieli wcześniej anime – niestety takich niezapomnianych scen, jak pojedynek Haruki i Michiru z Eudial w katedrze próżno szukać w mandze. W zamian za to jest jeszcze większa porcja różowego choler… Chibiusy.

W tomiku tym zniknął już właściwie problem z ucinanymi dymkami znajdującymi się blisko krawędzi stron. Nawet korekta jakby bardziej się starała, niestety jednak parę baboli przepuściła. W efekcie z tekstu na ostatniej stronie okładki dowiemy się, że w tomie tym pojawia się wyjaśnienie „zagatki”, a Michiru jest nazywana „międzynarodową skrzypaczką”. Denerwująca jest niekonsekwencja w sposobie wyrażania się Haruki, która raz mówi o sobie w rodzaju męskim, raz żeńskim. Pytanie, na ile to pomysł autorki, na ile twórczość tłumacza. Gorzej, że o niej samej inne postaci mówią raz jako o chłopaku, a innym razem jako o dziewczynie.

Całkiem udaną okładkę oraz ilustrację na jej ostatniej stronie psuje ta nieszczęsna „zagatka”. Tym razem nie znajdziemy wśród dodatków przemyśleń autorki (te zastąpiła kartka z bazgrołami), za to trzy ostatnie strony mają bardziej „polski” charakter. Pierwsza to kilka słów od tłumacza związanych zarówno z mangą, jak i z odbywającym się wówczas Sailor Moon Day (do dziś największym chyba zlotem mangowców w Polsce). Drugą stronę poświęcono fanartom z Sailorkami, a trzecia to reklama wielkiego sailorkowego kalendarza na rok 1999 (ha, też taki mam!).