Tanuki-Manga

Każda historia ma swój koniec, lecz czytelnicy zaznajomieni z przygodami czarodziejki Madoki z pewnością zdają sobie sprawę, że w jej świecie może być to równie dobrze początek kolejnej opowieści. Ale w tej chwili jeszcze wszystko może się wydarzyć. Pogrążona w depresji Sayaka szasta swoim życiem, niemalże tracąc je w walce z wiedźmą. Nawet jak zwykle pogodna i starającą się wspierać przyjaciółki Mami nie potrafi zapobiec tragedii i na jej oczach świeżo upieczona czarodziejka przepoczwarza się w wiedźmę. Tomoe zaczyna obwiniać samą siebie o los koleżanki. Pryska czar zawsze pogodnej i opanowanej wojowniczki, stanowiącej mentalną podporę dla pozostałych dziewcząt. Mami zostaje odarta ze złudzeń, w których starała się ukryć swoją samotność. Jej czarne myśli stają się zalążkiem nowej katastrofy…

Trzeci tom Puella Magi Madoka Magica ~The Different Story~ to ostatnia część cyklu, jednak nie zamyka historii definitywnie. Otwarte zakończenie, jak już wspomniałem we wstępie, w tym przypadku nie jest wadą, bowiem serialowy pierwowzór jako całość stanowił obraz z góry skazanej na porażkę walki z fatum. Tutaj im bliżej końca, tym czytelnik coraz bardziej zdaje sobie sprawę z nieuchronności losu i z beznadziei sytuacji, w jakiej znalazły się bohaterki. Coraz częściej pojawiają się wizje innych rzeczywistości, lecz w żadnej z nich nie sposób znaleźć ukojenia dla smutków. Tak, ostatnia część tej trylogii jest smutna. Pęka bańka złudzeń, a wraz z nią psychika Mami Tomoe. Ilość emocji i charakteru, jakie zyskała ta postać w zaledwie trzech tomach, podnosi rangę tej pobocznej historii do pozycji obowiązkowej dla miłośników świata Mahou Shoujo Madoka Magica.

Podczas lektury w oczy rzucił mi się tylko jeden mankament językowy. Otóż na stronie 20 można przeczytać skomplikowane zdanie: „Kiedy czarodziejka zużyje całą swoją moc, zaś klejnot jej duszy, a więc kryształ, w którym za sprawą kontraktu zaklęta jest jej dusza, staje się zbyt zanieczyszczony…”. Jest jeszcze dalszy ciąg, acz w osobnym dymku, lecz nie przytoczę go, by niepotrzebnie nie zdradzać fabuły. Nawet bez końcówki powstał osobliwy i trudny do zrozumienia potworek, który w komiksie bardzo zaburza rytmikę tekstu i wymaga przeczytania dwa razy, by połapać się w gąszczu wielokrotnie złożonych zdań. Ponadto raz zazgrzytało mi użyte przez Homurę słowo „kurde”, niezbyt pasujące akurat do tej bohaterki. Oczywiście rozumiem, że w tego typu mandze ostre przekleństwa są niedopuszczalne, lecz klasyczna i dużo poważniejsza „cholera” lepiej brzmiałaby w ustach doświadczonej i enigmatycznej czarodziejki. Ponadto dwa dymki na stronie 95 są niebezpiecznie przesunięte w stronę grzbietu, acz odczytanie ich zawartości nie wymaga jeszcze rozginania książeczki ponad miarę. Niektóre kadry ucierpiały z powodu skrócenia ich z góry lub z boku, ale na szczęście bohaterki jakoś zdołały uniknąć niepotrzebnej dekapitacji (co w kontekście tej mangi byłoby zaprawdę ironiczne). Kończąc narzekanie dodam, że na niektórych stronach mojego egzemplarza widniały blade plamki rozmazanego tuszu. Tradycyjnie nie zabrakło okładkowego omake i kolorowego obrazka na pierwszej stronie.

Wraz z zakończeniem The Different Story wydawnictwo Waneko potwierdziło chęć kontynuowania przygody z magicznymi dziewczętami. Pytanie tylko, na co się zdecydują i co przypadnie do gustu polskim czytelnikom? Niestety świat Madoki powoli przeistacza się w kolejną dojną krowę, wraz ze wszystkimi wadami i zaletami takiego stanu rzeczy. Wśród mangowych adaptacji mniej lub bardziej nawiązujących do pierwowzoru wyróżnić więc można pozycje rzeczywiście godne uwagi, jak chociażby opisana powyżej, ale również komiksy nawet dla fanów mające znikomą wartość. Wybór jest trudny, lecz należy mieć nadzieje, że Madoka i jej przyjaciółki jeszcze nie raz zagoszczą w sercach polskich czytelników.