Tanuki-Manga

Potyczka z czołgistkami reprezentującymi Akademię Świętej Gloriany przybrała dla dziewcząt z liceum Oarai nieciekawy obrót, lecz nasze bohaterki już szykują się do następnych batalii. W mgnieniu oka pokonując liceum Saunders, awansują na kolejny szczebel krajowych rozgrywek pancerjazdy, by stanąć w szranki z liceum Anzio. Posługujące się włoskim sprzętem pancernym uczennice tylko na pozór stanowią niewielkie zagrożenie, bowiem na ich czele stoi Anchovie, zdeterminowana, by wygrać i żywiąca głęboką urazę do Miho. Czy wsparcie nowego nabytku w postaci francuskiego B1 Bis wystarczy reprezentantkom Oarai, by zwycięsko wyjść z potyczki na pustynnej przełęczy?

Podczas lektury drugiego tomu Girls & Panzer odczuwałem niemałą satysfakcję wynikającą ze świadomości, że moje psioczenie na polską wersję poprzedniej części przyniosło pozytywny skutek. Pani tłumacz odniosła się nawet do zarzutu o nieszczęsny taniec żabnicy, który oczywiście pozostał tańcem płaszczki, lecz teraz przynajmniej wiemy dlaczego, zaś mniej uświadomieni w tej kwestii czytelnicy dostali szansę, by zorientować się w oryginalnym nazewnictwie. Komendą do oddania strzału przestało być „salwa”, zamiast której dziewczęta po prostu krzyczą „ognia”. Pożalić się można najwyżej na dziwaczne onomatopeje, które w gruncie rzeczy nie są wadą, ale nie każdemu do gustu przypadną osobliwe „płaszczu” albo „irytu”. Pochwała należy się także konsultantowi do spraw militariów, który poprawił pojawiający się w oryginale błąd dotyczący określania długości armaty, o czym czytelnik zostaje poinformowany w stosownym przypisie. Niestety potknięcia także się zdarzają, jak w przypadku dodatków, chociażby „przeciwko postępującymi na północ wojskami aliantów”. Ponadto dymki przy wewnętrznej krawędzi strony 55 niemalże wchodzą w grzbiet, co utrudnia czytanie, zaś w niektórych miejscach papier ma skazy w postaci ciemniejszych plamek. Mimo to muszę przyznać, że w porównaniu do poprzedniej części jakość polskiego wydania polepszyła się, podobnie jak rysunki. Oczywiście nadal na niektórych kadrach bohaterki wyglądają pokracznie, ale do poziomu pierwszego tomu tu daleko. Niemniej niekiedy rysownik potrafi zaprezentować swoje umiejętności od lepszej strony, co pokazał przy okazji scen batalistycznych, w które obfituje ten tomik Girls & Panzer.

Obwoluta, wierna jak to tylko możliwe oryginałowi, ponownie po rozłożeniu tworzy jedną ilustrację. Pod nią, na białej okładce, widnieją główne bohaterki tej części historii, czyli skompletowana naprędce załoga B1 Bis, a z tyłu urocza ilustracja z Yukari, zdobiąca podziękowania od autora. Tomik otwierają cztery kolorowe strony i szkoda, że na dwóch z nich, stanowiących całość, fragment obrazka chowa się w grzbiecie. Na końcu, po odautorskim komentarzu na temat postaci Anchovie i Carpaccio, umieszczono opisy techniczne pojawiających się w tym tomie czołgów.