Tanuki-Manga

Fabuła mangowej wersji Gakkou Gurashi wydaje się rozwijać bardzo szybko w porównaniu do telewizyjnej adaptacji, nawet pomimo zmian w chronologii przedstawienia wydarzeń w anime. To dopiero trzeci tom, a już do ekipy bawiącej się w klub szkolnego życia dołącza Miki Naoki, uratowana przez dziewczęta podczas wizyty w centrum handlowym, stanowiącej główną atrakcję poprzedniego tomu. Miki jest realistką, a wydarzenia z kataklizmu zombi wywarły na jej psychice szczególne piętno, dlatego nie potrafi odnaleźć się w spektaklu, jaki dla dobra psychicznego Yuki odgrywają bohaterki. Istotnie, dla osoby z zewnątrz zachowanie dziewcząt może wydać się niedorzeczne, zwłaszcza w obliczu trwającego wokół kataklizmu, lecz czy w tak nienormalnej sytuacji ratunkiem od postradania zmysłów nie jest właśnie oderwanie się od rzeczywistości? Miki będzie miała spore trudności, by zaakceptować takie postępowanie. Tymczasem zupełnie przez przypadek dziewczęta docierają do dokumentów, jakie pozostawiła Megumi, a z nich dowiadują się rzeczy, które budzą grozę jeszcze większą niż rozrywająca się wokół orgia obłędu. Od tej pory kończy się sielanka, a fabuła powoli wkracza na drogę, z której nie ma odwrotu.

Dużo dramatyzmu dodają szczegóły takie jak instrukcja postępowania w razie sytuacji kryzysowej, którą odnajdują dziewczęta. Jest ona w całości dostępna jako dodatek do tego tomu i zajmuje siedem stron. Miło, że zawiera plany szkoły, w końcu do tej pory to właśnie w jej ścianach rozgrywała się większość wydarzeń. Niestety poza budowaniem atmosfery grozy i spisku tekst nie wnosi wiele do fabuły. Jestem w stanie stwierdzić, że to zwyczajny bełkot, bardzo niejasny, ale być może takie było założenie autora. To prędzej zbiór dobrych rad na wypadek „W”, niż profesjonalna instrukcja pozwalająca odnaleźć się w sytuacji. Co ciekawe, została ona zamieszczona w europejskim układzie stron, przez co po zapoznaniu się z całością zorientowałem się, że przeczytałem ją od końca. Nie wiem, czy to wada, ale bez wątpienia kolejność może być myląca. Na samym końcu czytelnika żegnają podziękowania odautorskie opatrzone ilustracją.

Tym razem na okładce zaprezentowano projekty postaci Yuuri, której dziwnie sugestywne spojrzenie kusi z obwoluty. Ogólnie należy przyznać, że ilustracje, zwłaszcza te kolorowe, mają w sobie bardzo delikatną nutkę erotyzmu, często w subtelny i niebezpośredni sposób.