Tanuki-Manga

Tomik rozpoczyna się kontynuacją pojedynku pomiędzy Soratą a Yuto. Sorata rozpościera kekkai – barierę, dzięki której wszelkie zniszczenia dokonane przez walczących nie będą odczuwalne w prawdziwym świecie, a którą przerwać może jedynie śmierć Soraty. Ku zaskoczeniu walczących, przez rzekomo niemożliwą do penetracji barierę przechodzi Fuma Monou, dawny przyjaciel Kamuiego…

W drugim tomie mangi X autorki ustami Soraty Arisugawy podają garść wyjaśnień. Dowiadujemy się przynajmniej, kim jest sam Sorata i dlaczego przybył do Tokio, jak również, jaki jest jego związek z Kamuim. Pierwszy raz spotykamy Kanoe – duchową przywódczynię negatywnych bohaterów tejże historii, jak również kolejne osoby spośród Siedmiu Posłańców – Nataku i Satsuki Jatoji.

Niestety, tłumaczenie drugiego tomu budzi sporo zastrzeżeń. Nie chodzi o błędy merytoryczne (zresztą bez znajomości japońskiego wydania nie sposób byłoby je znaleźć), ale o niezbyt fortunne neologizmy w rodzaju „gwiazdowida” i „zaklęćmistrzów”. Do tego dochodzą kwiatki w rodzaju „powinniśmy uznać dzisiejszy mecz jako nierozstrzygnięty”, czy „dźwiękowa strzała oznajmiającą początek końca świata”. Może i wszystko to jest poprawne, ale cóż z tego? Brzmi koszmarnie. Doprawdy rozumiem, że tłumacz chciał nieco wzbogacić język Soraty, ale używanie słownictwa, do zrozumienia którego potrzebny jest dostęp do sieci lub specjalistyczny słownik, było po prostu nieporozumieniem. Szczęśliwie od tamtych czasów J.P.F. zaprzestało eksperymentów na języku.

W wydaniu udało się usunąć część błędów z tomu pierwszego. Całość wydrukowana została na papierze tego samego rodzaju. Niestety plansze zawierające rastry i dużą ilość czarnej farby znowu wyszły niewyraźnie, a wielkość liter w dymkach sprawia wrażenie dobieranej losowo. Dodatki prezentują się skromnie – kilka stron reklam, informacje o problemach z zamówieniami i wreszcie karta tarota – „Arcykapłanka”, wyobrażająca Hinoto.