Tanuki-Manga

Ostatnie zdanie opisu zamieszczonego na okładce ósmego tomu Bungou Stray Dogs: „Inteligencja Dazaia, zdolność dedukcji Ranpo i odwaga Atsushiego zostają wystawione na próbę!”, idealnie podsumowuje przebieg wydarzeń i wskazuje kluczowe dla tej części postacie. Pierwsza połowa koncentruje się na Dazaiu, który za namową Atsushiego aranżuje tajne spotkanie dyrektora Agencji z szefem Mafii w celu omówienia działań przeciwko wspólnemu wrogowi, czyli Gildii. Dowiadujemy się przy okazji, w jaki sposób Mori przejął władzę w swojej organizacji, i poznajemy fragment mafijnej przeszłości Dazaia. Fukuzawa informuje zebranych o planowanej przez Agencję akcji odbicia Q. Do tego zadania zostaje oddelegowany Dazai. Napotyka na swojej drodze Lovecrafta i Steinbecka, otrzymuje jednak nieoczekiwane wsparcie ze strony członka Mafii Chuuyi, z którym w dawnych czasach tworzył owiany złą sławą straszliwy duet zwany „Mrocznym duo” (czy tylko mnie ta nazwa wydaje się wyjątkowo idiotyczna?). Walka tej dwójki z członkami Gildii należy do lepszych fragmentów mangi. Wymiana ciosów z wrogiem przepleciona została docinkami i przepychankami słownymi Mrocznego duo, co samo w sobie jest interesujące. Dodatkowo ten epizod wiele mówi o charakterze, a właściwie charakterku Dazaia i jego licznych talentach. To naprawdę fascynująca postać, choć momentami niesamowicie irytująca, zwłaszcza gdy bez przerwy wszystko mu się udaje, jego przewidywania zawsze się sprawdzają, a do tego wygrywa wszelkie potyczki.

W kolejnym wątku autorzy przypominają sobie, że oprócz Dazaia i Atsushiego do Agencji należą też inni Uzdolnieni. Tym razem okazję do wykazania się zyskuje Ranpo. Edgar Allan Poe, detektyw na usługach Gildii, rzuca mu wyzwanie, zapraszając do gry detektywistycznej. Ranpo wraz z towarzyszącą mu doktor Yosano na skutek działania Zdolności przeciwnika zostają wciągnięci do napisanej przez niego powieści, opisującej poszukiwanie sprawcy zabójstwa zarządcy posiadłości. Całość okazuje się dość absurdalna za sprawą rozwiązań fabularnych zastosowanych przez Poego. Na skutek tego pojedynku Agencja uzyskuje dane, dzięki którym możliwe będzie pokonanie Gildii. Na tej podstawie Ranpo i Dazai układają plan działania, przewidujący przejęcie kontroli nad bazą wrogiej organizacji, „Moby Dickiem”, z pomocą Atsushiego. Tygrysołak bez problemu dostaje się na pokład przerobionego na machinę wojenną wieloryba, ale tam czeka go wielka niespodzianka.

Na przodzie obwoluty tomu ósmego na pierwszym planie znajdują się trzej bohaterowie odgrywający w nim najważniejsze role, zaś w tle – profil dyrektora Agencji mierzącego czytelnika chłodnym spojrzeniem. Wzrok przyciągają dziwne czerwone rozbryzgi, jakby wydobywające się z książek, które nie pasują ani kolorystycznie, ani kompozycyjnie do reszty ilustracji. W środku woluminu tradycyjnie znajdziemy cztery kolorowe strony. Pierwsza z nich nabierze właściwego znaczenia dopiero po przeczytaniu fragmentu o spotkaniu Moriego i Fukuzawy. Dwie kolejne tworzą rozkładówkę przedstawiającą reprezentantów wszystkich trzech skonfliktowanych organizacji Uzdolnionych. Według słów scenarzysty ze skrzydełka obwoluty znajduje się tutaj też Akutagawa, ale nie dałam rady go wypatrzyć. Czwartą kolorową stronę zajmuje spis treści. Tomik ma również inne charakterystyczne elementy: karty postaci między poszczególnymi rozdziałami, posłowie tłumaczki, cztery reklamy wydawnictwa Waneko, z czego dwie prezentują tegoroczne nowości, oraz komiks na okładce, ukryty pod obwolutą, opisujący męki twórcze Poego. Druk w omawianym tomie w kilku miejscach jest jakby wyblakły, za słabo nasycony czernią. Rzuca się to w oczy zwłaszcza na stronie 162.

Osią fabuły cały czas pozostaje walka z Gildią. Na szczęście tempo wprowadzania do gry kolejnych jej członków wyraźnie spadło, w tym tomie pojawia się tylko jedna nowa postać. Dzięki temu można poobserwować w działaniu bohaterów poznanych wcześniej, spośród których szczególnie intrygująco wypada Lovecraft. Jest więc nadzieja, że autorzy zaniechali już schematu polegającego na tym, że kolejny nowy Uzdolniony przystępuje do ataku. Coś mi się jednak wydaje, że wojna trzech organizacji nie skończy się w następnym tomie, na co miałam nadzieję, za to zanosi się na pojedynek Atsushiego z pewnym dawno niewidzianym w akcji członkiem Mafii. Być może doczekamy się też rozwiązania wątku Kyouki.