Tanuki-Manga

Agencja znalazła się w bardzo trudnym położeniu. Tajemnicza osoba za pomocą kartki z księgi zmieniającej rzeczywistość wykreowała scenę, w której członkowie Agencji zostają wzięci za zabójców zakładników – samych ważnych osobistości z kwatery głównej – i uznani za osoby stojące za przestępczą organizacją terrorystyczną „Pięć znaków upadku anioła”. Kunikidzie, Tanizakiemu, Kenjiemu, Yosano i Kyouce udaje się wydostać z otoczonej przez milicję posiadłości i zaplanować dalszą ucieczkę. Kyouka decyduje się zawrócić, by pomóc znajdującemu się w podziemiach rezydencji Atsushiemu. Do walki z Agencją zostaje wysłany specjalny, najsilniejszy oddział milicji, zwany „Ogarami”, złożony, cóż za niespodzianka, z samych Uzdolnionych. Dwóch jego funkcjonariuszy staje na drodze uciekinierom i okazuje się niesamowicie silnymi i bezwzględnymi przeciwnikami.

To tylko niewielka część wydarzeń przedstawionych w piętnastym tomie Bungou Stray Dogs. Mogłabym jeszcze sporo napisać na ten temat. Nie wspomniałam, co się dzieje z pozostałymi członkami Agencji, niezaangażowanymi bezpośrednio w akcję w posiadłości: Dazaiem, dyrektorem Fukuzawą i Ranpo, a zostało to również opisane, ani kogo jeszcze z poznanych wcześniej bohaterów wciągnie wir wydarzeń. Mnogość dramatycznych scen i kilka interesujących zwrotów akcji sprawiają, że fabuła jest bardzo dynamiczna, zaś tomik nie nuży, tylko wciąga. Jedynym zgrzytem fabularnym jest dla mnie kolejny wysyp Uzdolnionych. Wydaje mi się, że „Ogary” miały w założeniu być barwną zbieraniną stale przekomarzających się ze sobą ekscentryków, ale ich kreacje wywołują jedynie uniesienie brwi w wyrazie zdumienia i niedowierzania. Może autorom wreszcie skończyły się sensowne pomysły w tym zakresie?

Jak zawsze nie zawodzi warstwa graficzna. Zarówno ciekawie skomponowany rysunek na obwolucie, przedstawiający Kunikidę, Atsushiego i Kyouko w otoczeniu motyli, których znaczenie staje się jasne po przeczytaniu tomiku, jak i kolorowa rozkładówka, obrazująca sytuację Agencji, są przemyślane i zwracają uwagę bogactwem szczegółów. Wolumin zawiera pięć rozdziałów i dwie karty postaci, nie ma za to dodatków odautorskich i posłowia tłumaczki. Umieszczono w nim tylko dwie strony reklam wydawnictwa Waneko. Warto zajrzeć pod obwolutę, żeby przeczytać komiks z Akutagawą w roli głównej, prezentujący go w zaskakującym świetle. Na stronie 152 (dzielnie liczyłam od strony 122) wystąpił błąd w druku w postaci dwóch dziwnych śladów w dymkach, a na okładce w kilku miejscach widać rozmazania, do tego pasek klejenia przy grzbiecie jest pobrudzony, ale może to wystąpiło jedynie w moim egzemplarzu. Innych niedociągnięć czy błędów nie wypatrzyłam.