Tanuki-Manga

Atmosfera w Akibie gęstnieje coraz bardziej. Nie dość, że ludzie znaleźli się w zupełnie nowej sytuacji bez jakichkolwiek wskazówek, jak to się stało i czemu, to jeszcze część Poszukiwaczy Przygód zaczęła polować na innych graczy, twierdząc, że skoro śmierć w nowym świecie praktycznie nie ma konsekwencji, to zabijanie również. Członkowie West Wind Brigade postanawiają coś z tym zrobić, jednak problem jest znacznie bardziej złożony: ktoś celowo szczuje na siebie ludzi i ma oko na Soujiro, a na dodatek wielkie gildie Akiby wykorzystują swoją siłę, by zdobyć monopol na zasoby i przestrzeń do ćwiczeń.

W tym tomiku mamy szansę lepiej zapoznać się z bohaterkami naszej opowieści. Specjalnie piszę o bohaterkach, ponieważ reszta postaci występująca w mandze, oczywiście poza antagonistą, zostaje dokładniej przedstawiona w light novel, również wydawanej na naszym rynku (no i bądźmy szczerzy, o ile historia nie wymaga znajomości oryginału, to autor wyraźnie sugeruje, że powinniśmy się z nim zaznajomić, bo omija nas masa ciekawych rzeczy). Panienki nie są choćby odrobinę oryginalne czy zaskakujące, uosabiają dobrze znane typy charakteru, ale nie jest to problemem. Sukces postaci nie zależy bowiem od tego, czy jest zbiorem znanych elementów, czy też czymś zupełnie nowym, tylko od wykorzystania jej w opowiadanej historii. Innymi słowy, przygody West Wind Brigade, choć nie aż tak wciągające jak bohaterów głównej serii, prezentują sympatyczną grupę, której dalsze eskapady z przyjemnością będę śledził. Najciekawszym elementem tego tomiku jest jego antagonista, Magus, z jakiegoś powodu zafiksowany na punkcie Soujiro. Wszystko, co robi, ma na celu albo zwrócenie uwagi przywódcy tytułowej gildii, albo rozjuszenie go. Nie wiemy jaki jest ostateczny cel Magusa, ale z chęcią go poznam, bo zapowiada się na ciekawego wariata.

Najgorzej prezentuje się strona techniczna tomiku, choć w tym wypadku „najgorzej” to pojęcie bardzo względne. W trakcie lektury natrafiłem na jedno mocno niegramatyczne sformułowanie, ale poza tym nie zauważyłem większych uchybień. Oczywiście mógłbym się spierać o język, jakim posługują się niektóre postaci, momentami skaczący pomiędzy młodzieżowym slangiem a niemalże wysoką prozą, z domieszką nomenklatury typowej dla graczy MMO. Przeważnie nie przeszkadza to w czytaniu i bije po oczach tylko, gdy człowiek na chwilę się zatrzyma i zastanowi nad tym, co właśnie zobaczył, ale tego typu wpadek jest niewiele. Poza tym tomik czyta się naprawdę przyjemnie i szybko.

Na obwolucie widzimy panie z West Wind Brigade w kostiumach kąpielowych, a także krótki spis treści. Okładka, podobnie monochromatyczna, jest niemal jednolitą plamą koloru, co sprawia niezbyt dobre wrażenie. Wreszcie w samym tomiku na początku znajdziemy dwie kolorowe strony, na których prezentują swe wdzięki Nazuna i Souji, natomiast na końcu umieszczony jest krótki dodatek, w którym członkowie West Wind Brigade zabawiają się kosztem swojego przywódcy.

Drugi tomik Log Horizon: West Wind Brigade jest dalszym ciągiem historii rozpoczętej w poprzednim woluminie i uzupełnieniem fabuły oryginalnej light novel. Jako osobna historia jak na razie sprawdza się nie najgorzej, ale dopiero czas pokaże, czy cała manga jest warta zakupienia sama w sobie. Na razie wstrzymuję się z osądem i polecaniem, ale skłamałbym, jeśli bym powiedział, że nie ciekawi mnie, co stanie się w kolejnych tomach.