Tanuki-Manga

Spotkanie beztroskiej i roztrzepanej Nadeshiko ze spokojną i zorganizowaną Rin nie należało do typowych. Ze zwykłego aktu pomocy zabłąkanej duszyczce, jak to często w tego typu opowieściach bywa, zrodziła się jednak przyjaźń. Znowu dość nietypowa, bowiem Rin Shima o względy innych ludzi nie zabiega, a może tylko nie daje po sobie tego poznać. Tymczasem Nadeshiko Kagamihara może uchodzić za osobę wręcz natrętną, która jednak szybko zaraża się od nowej koleżanki pasją do biwakowania. Jej szczęście, że po przeprowadzce i zmianie szkoły natrafia na kółko zainteresowania aktywnością na świeżym powietrzu. Cokolwiek by się pod tą nazwą kryło, ostatecznie jednak prowadzi do spania pod namiotem, które do tej pory z mniejszym czy też większym powodzeniem uskuteczniały Aoi Inuyama i Chiaki Ogaki. Preferująca samotność Rin, chociaż o działalności koleżanek wie, trzyma się od nich z daleka. Jednak od natrętnej Nadeshiko trudno się tak po prostu odciąć, wobec czego ostatecznie we dwie wyruszają na wspólny kemping.

Manju stanowiące dodatek dla prenumeratorów pierwszego tomu już pewnie zjedzone, a jeśli nie, to teraz już chyba lepiej ich nie próbować. A szkoda, bowiem mogłyby osłodzić kilka niedociągnięć, jakie można znaleźć w polskim wydaniu drugiej części Beztroskiego kempingu. Przede wszystkim bolączką okazują się przycięte na zewnętrznych krawędziach kadry, chociaż dopóki koniec strony nie pochłania tekstu, trudno to dostrzec. Jednak na s. 97 ucierpiał fragment wypowiedzi. Źle się też czyta napisy umieszczone bezpośrednio na tle, co po części wynika ze stosowania przez autora kresek jako cieniowania. Już wspominałem, że zabieg ten męczy wzrok, jednak na s. 103 w dwóch miejscach przetłumaczona narracja jest naprawdę trudna do odszyfrowania, gdy jej tło stanowi ilustracja. Można było pokusić się o jakieś pogrubienie albo wyraźniejsze podkreślenie liter obwódką. Na s. 107 w środkowym kadrze obok prawego dymku widnieje fragment wypowiedzi stanowiący niejako komentarz. Niefortunnie polski tekst nałożono na niewymazany oryginał. Stronę dalej widnieje zaś „Nie wkładasz rurek w rękaw (?) namiotu”. Z początku sądziłem, że to pozostałość po wątpliwości tłumacza, nieusunięta przy redagowaniu tekstu, jednak w rzeczywistości jest to zabieg autora mający chyba podkreślić nieznajomość fachowego słownictwa przez Nadeshiko. Jeszcze stronę dalej można przeczytać „chroni go przez rozdarciem”.

Do trudnych do czytania tekstów zaliczę też komentarz odautorski na pierwszym skrzydełku – ciemnoczerwony na tle różnych równie ciemnych barw… wymaga mocnego wytężania wzroku. Swoją drogą, ponownie obrazek z okładki nie zgrywa się z jej krawędzią, więc uznaję to za zabieg celowy. Przypomnę jednak, gdyż może nie wszyscy wiedzą, że drugi tom Beztroskiego kempingu miał problemy z jakością druku i trafił do sprzedaży z opóźnieniem. Oczywiście, to było w kwietniu, jednak warto odnotować, że Dango było zmuszone zareklamować nakład. To się chwali – jakość produktu dostarczonego finalnemu odbiorcy powinna być jak najwyższa.

Manga sama w sobie nie obfituje w dodatki. Do prenumeraty dołączone zostały podkładka pod kubek i pocztówka. Może któryś z czytelników wyśle ją komuś z jakiegoś kempingu?