Tanuki-Manga

Drifterzy szykują się do bitwy na równinie Mamon i obrony Verliny. Głównym zagrożeniem jest potężna armia kontrolowana przez Pana Ciemności, z którą zdecydowanie mogą mieć problemy. Tym bardziej że w jej skład oprócz zwykłych demonów wchodzą także olbrzymy i smoki. Tylko że dla naszej trójki jest to powód do radości – oto bowiem kolejna okazja do wpadnięcia w szał bitewny czy wykazania się zdolnościami strategicznymi.

Rozpoczyna się walka będąca strategicznym popisem Nobunagi do momentu, gdy zauważa on, iż jego przeciwnikiem jest jego prywatny wróg, Mitsuhide. Potyczka słowna (notabene, niezłe obaj mają płuca, skoro potrafią wrzeszczeć do siebie przez pole bitwy i się słyszą) kończy się potężnym wkurzeniem Ody i generalnie zawieszeniem programu. Na szczęście dla obrońców, Shimazu na swój sposób przywraca go do równowagi, ku zdziwieniu i zgrozie nie­‑ludzkich towarzyszy, i wspólnie opracowują dalszą strategię, obejmującą m.in. przejęcie smoka przez Toyo. Niestety, macki Pana Ciemności sięgają dalej i pozostali Endowie, których ma po swojej stronie, zaczynają poważnie psuć genialny plan Nobunagi. Wkrótce rozpocznie się szalony i krwawy rajd Shimazu przez siły wroga.

Jak zwykle tomik został do granic możliwości wypełniony akcją, nie pozwalając na chwilę oddechu. Kadry są dosłownie wypchane detalami, zwłaszcza w scenach walki z bryzgająca krwią, odciętymi kończynami i onomatopejami podkreślającymi dynamiczność wydarzeń. Nawet w momentach, gdy czytelnik widzi jedynie okopy czy widok krajobrazu, zróżnicowane cieniowanie sprawia, że trzeba dobrze się przyglądać, by wyłapać szczegóły. No i mamy też wstawki komediowe w stylu specyficznego dla autora super­‑defromed, ale zdecydowanie nie przeszkadzają one w odbiorze. Język, jakim posługują się postaci, pozostaje wyrazisty, mięsisty i miejscami wulgarny, taki jak powinien w zaistniałych okolicznościach.

Sposób wydania tomu szóstego nie odbiega od poprzednich. Na obwolucie znajduje się tym razem Abe, a na okładce pod nią szkicownik Kandydaci na Drifterów i Odpady, z krótką rekomendacją opisującą, do czego potencjalni Drifterzy są zdolni. Na końcu tomiku czytelnik znajdzie krótką mangę bonusową Szaleństwa Pana Ciemności oraz Drifterową galerię postaci wszelakich i rysunkowe posłowie autora. Zwieńczeniem tomu jest sekcja Kilka słów o tłumaczeniu, gdzie Paweł Dybała wyjaśnia pewne kwestie historyczne związane z postaciami oraz podaje, skąd się wzięły podtytuły rozdziałów.