Tanuki-Manga

Żadna cywilizacja nie przetrwa długo bez wiedzy ukrytej w książkach, gdyż to właśnie dzięki starannie zebranej mądrości pokoleń każda kolejna generacja żyje lepiej i dłużej. Co się jednak stanie, jeżeli ktoś pozbawi ludzkość dostępu do książek, przez co umiejętność czytania i pisania będzie dostępna tylko dla garstki wybranych, a po latach klęski i nieurodzaju trzeba będzie zacząć wszystko od nowa? Oto przykład podobnego świata, w którym powołana została elitarna grupa chroniąca książki, Kafny. Jej członkinie pracują w Bibliotece Centralnej, raz po raz wyruszając na prowincję w celu znalezienia rzadkiego egzemplarza bądź kontroli bibliotek lokalnych. Zgodnie z wolą najwyższych każdy – niezależnie od tego, czy bogaty czy biedny – ma mieć dostęp do literatury. Jednakże jak powszechnie wiadomo: teoria swoje, a praktyka swoje, przez co sierota, pół elf, pół człowiek, musi borykać się z rasizmem, który determinuje nawet to, że nie ma on dostępu do lokalnej biblioteki. Nie traci jednak wiary i pilnie uczy się pisania i czytania, gdyż wierzy, że w jego życiu wreszcie pojawi się główny bohater i zaproponuje mu towarzyszenie w podróży… i ten moment wreszcie nadchodzi.

Przyznam szczerze, że trudno mówić tutaj o fabule, gdyż została ona skonstruowana w taki sposób, że niełatwo zgadnąć, do czego prowadzi. Pierwszy tom skupia się na przedstawieniu świata i praw w nim obowiązującym (są różne klany i rasy), a przede wszystkim prezentuje na prostych przykładach, jak ważne są książki zarówno w tym, jak i w naszym świecie. To oczywiście historia o tym, ile dobrego czytelnictwo daje ludziom, ale sposób, w jaki bohaterowie mówią o książkach, wiedzy i nauce samej w sobie, świadczy o czymś znacznie głębszym. W tej mandze brak patosu bądź truizmów, zamiast tego jest wiele mądrych i trafnych uwag na temat potrzeby nauki, samodoskonalenia i nadziei. Warte podkreślenia jest też to, że autorka swobodnie miesza gatunki, dzięki czemu pomiędzy dramatem głównego bohatera a rozważaniem na temat ludzkości znalazło się miejsce dla luźniejszych gagów. Nie brak też puszczania oka do czytelnika, chociażby wtedy, kiedy jedna z bohaterek przypomina, że na świecie istnieje wiele niesamowitych opowieści takich, jak historia o Akademii Magii, dwóch braciach alchemikach albo walce z tytanami.

Pierwszy tom to zaledwie wprowadzenie najważniejszych postaci, w tym sześcioletniego chłopca, którego imię poznajemy dopiero na końcu tomu. Jeżeli spodziewacie się albo ofiary losu, albo chojraka, który wyśmieje każdą złośliwość, to się mylicie. Główny bohater Wielkiego Strażnika Biblioteki to ktoś pomiędzy – inteligentny, acz tchórzliwy; samodzielny, acz często bezradny, odważny, acz płaczliwy. Ostatecznie mowa tutaj o sześciolatku, który pod koniec pierwszego tomu dorasta. Dawno już nie spotkałam tak spójnej, szczerej i pełnej ciepła postaci. Nie sposób natychmiast go nie polubić.

Kreska jest przepiękna. Dawno nie widziałam również takiej skrupulatności w kreacji świata oraz w sylwetkach postaci. W tej mandze nawet wzór szat bądź długość chust ma znaczenie. Postacie są bardzo ładne, a ich proporcje przypominają ludzkie kształty (z wyjątkiem elfów, które po prostu mają jasną karnację i szpiczaste uszy), jednakże to dbałość o szczegóły w kadrach przypadła mi najbardziej do gustu. Czyste kadry należą tutaj do rzadkości.

Stąd też cieszę się, że wydawnictwo postawiło na powiększone wydanie, które można kupić zarówno w miękkiej, jak i twardej oprawie. Całość przygotowana została z ogromną starannością. Polacy mogą cieszyć się z tomu bez żadnego błędu – czy to redakcyjnego, czy to drukarskiego. Tom jest schludny, wzorowo przetłumaczony i po dokładnej korekcie. Komiks zajmuje 230 stron, stąd jedynym dodatkiem niech będzie fakt, że Wielki Strażnik Biblioteki jest wyjątkowy i oryginalny na tak wiele sposobów, że nie sposób przewidzieć następnych wydarzeń. Polecam.