Tanuki-Manga

Zbieg okoliczności – coś, do czego autor kryminałów nie powinien się posuwać, tworząc fabułę. Zbieg okoliczności owszem, może się wydarzyć, może mieć jakiś wpływ na losy bohaterów, czasem nawet fatalny. Ale opieranie całej historii na zbiegu zbiegów okoliczności świadczy tylko o tym, że w gruncie rzeczy autor nie miał pomysłu, jak rozwikłać stworzoną przez siebie intrygę w sensowny sposób. Zdawanie się na przypadek to bardzo tani chwyt, gdyż nie można powiedzieć, że przedstawione wydarzenia są nieprawdopodobne. W jakichś konkretnych warunkach, przy pewnej dozie (nie)szczęścia, mogły potoczyć się w taki sposób. Niestety właśnie zbiegiem okoliczności Tetsuya Tsutsui odpowiada na wątpliwości, jakie trapiły mnie po lekturze pierwszego tomu Manhole. Stephena Kinga już raczej z niego nie będzie…

Druga i ostatnia część mangi zaczyna się dokładnie w momencie, w którym urwała się fabuła poprzedniego tomu. Prowadzący dochodzenie Mizoguchi doznaje kontaktu z krwią zakażoną filariami. Rozpoczyna się wyścig z czasem i do akcji wkraczają służby sanitarne i przeciwchemiczne, skutecznie zabezpieczające teren, na którym wylęgły się roznoszące zarazę komary. Jednak stojący za intrygą złoczyńca nie próżnuje i wodzi policję za nos, a ta usilnie, acz niezbyt skutecznie, próbuje odkryć jego tożsamość. I oczywiście, gdy góra zawodzi, to na szeregowych śledczych spada największa presja.

Manhole 2 nie obfituje w dodatki, jednak na pewno świetnym urozmaiceniem okazuje się umieszczony pod koniec obszerny przypis tłumacza, w którym wyjaśnia on strukturę organizacyjną japońskiej policji i związane z nią wydarzenia w fabule. Należy tylko ostrzec, że na końcu tekstu znajduje się spoiler, więc posłowie lepiej zostawić na deser. Oprócz niego ostatnie strony zajmuje reklama innych mang autora Manhole wydanych nakładem Studia JG, acz po lekturze rzeczonego komiksu raczej nie czuję się zachęcony do dalszego zgłębiania twórczości Tetsuyi Tsutsuiego.