Tanuki-Manga

Na drodze braci Kaoru i Hikaru Hitachiin, którzy uznają innych ludzi za idiotów niebędących w stanie pojąć ich życiowej filozofii, staje Tamaki Suou. Chłopak proponuje bliźniakom, aby stworzyli z nim szkolny klub. Bracia początkowo nie chcą się na to zgodzić, ostatecznie jednak stawiają Tamakiemu pewien warunek: dołączą do klubu, jeśli chłopak bezbłędnie wskaże, który z nich to Hikaru, a który Kaoru i uzasadni swoją odpowiedź. W jaki sposób Tamakiemu, który nie grzeszy inteligencją, udało się dokonać takiego wyczynu? W dalszych rozdziałach wracamy do współczesnych wydarzeń. W ramach wizytowania japońskich szkół średnich, do Liceum Ouran trafia księżniczka Michelle pochodząca z królestwa Monale. Obecność członkini rodziny królewskiej sprawia, że Tamaki przestaje zwracać uwagę na inne dziewczęta i postanawia wiernie jej służyć. Co kryje się za takim zachowaniem? Wieść niesłychana obiegła Liceum Ouran: Tamaki, mogący pochwalić się „końskim zdrowiem”, właśnie się rozchorował. Nie przyczyniły się do tego bakterie, lecz pewien fakt związany z Haruhi. Czy wizyta przyjaciół z Klubu Hostów poprawi stan jego zdrowia?

Pierwszy rozdział dziewiątego tomu mangi Ouran High School Host Club zamyka serię opowieści dotyczących powstania Klubu Hostów. W przeciwieństwie do niego, trzy następne nie zawierają niczego wartego uwagi – są to typowe komediowe historie, które tym razem skupiają się na postaci Tamakiego. Wszystko wskazuje na to, że autorce niestety zaczyna brakować pomysłów na dalszy rozwój fabularny mangi. Nowymi postaciami pojawiającymi się w tym tomiku są Michelle i jej brat – król Monale. Choć księżniczka wydaje się rozkapryszonym i rozpieszczonym dziewczęciem, tak naprawdę za jej zachowaniem kryją się poważniejsze problemy. W całej okazałości prezentuje się także służba Tamakiego; widać, że dziedzic rodu Suou jest dla nich „oczkiem w głowie”, co powoduje kilka zabawnych scen.

Wśród dodatków nie zabrakło ramek z refleksjami autorki oraz kolejnego wydania Klubu Egoistów, które zamyka śliczna ilustracja z Haruhi i Kasanodą. Oprócz tego czekają na nas faksy od gości specjalnych, krótka, jednostronicowa historyjka o drodze do sławy Tamakiego, przykładowe strony z wydania francuskiego i włoskiego, grafika z Kyouyą i obrazki przedstawiające bohaterów mangi w strojach kowbojskich. Przeczytamy również dwa bonusowe rozdziały. Plan cichego uszczęśliwienia Haruhi, jak sam tytuł wskazuje, opowiada o tym, jak męska część Klubu Hostów postanawia po cichu zrobić coś, co sprawiłoby radość ich koleżance. Natomiast drugi rozdział jest kontynuacją znanego czytelnikom Ourana cyklu Love Egoist. Tym razem los sprawia, że krzyżują się drogi przyszłego nauczyciela Takamiego oraz Satsuki, dziedziczki restauracji z ramenem.

Tomik został wydrukowany na śnieżnobiałym papierze wysokiej jakości. Nie ma obwoluty ani kolorowych stron. Tłumaczenie jak zwykle jest bardzo dobre i sprawia, że lektura upływa szybko i przyjemnie. Nie wyłapałem żadnych błędów językowych i stylistycznych. Nazwy własne wyjaśniono na tych samych stronach, na których się pojawiły. Niestety w moim egzemplarzu tusz został nałożony na niemalże wszystkich kartkach tak słabo, że ledwo widać niektóre elementy, jak choćby dymki, w których umieszczono kwestie bohaterów. Z tyłu okładki znajdziemy zawiązanie fabuły pierwszego rozdziału. Polski wydawca umieścił w recenzowanym tomiku reklamę mangi One Piece.