Tanuki-Manga

O, przepraszam za zmianę płci.

Okej, mamy mały dysonans, w tej chwili pisałam o książce, bo komiks to faktycznie trochę inna sprawa (i tak, miałam go w łapkach). W zdaniu powyżej szalenie istotne jest określenie „przeciętnych”, bo owszem, pozbawiony długaśnych pseudopoetyckich opisów komiks, jest lepszy od książki i w sumie głupotą fabuły nie różni się specjalnie od mnóstwa mang shoujo. Wierz mi, w kategorii „nastoletniego” romansidła istnieje cała góra utworów znacznie gorszych, zarówno fabularnie, jak i „postaciowo”. „Zmierzch” jako komiks broni się znacznie lepiej niż książka.

Dotykamy tu dwóch różnych kwestii.

Kwestia pierwsza to „Zmierzch” jako interesująca, współczesna powieść. Niewątpliwie „Zmierzch” jest literackim fenomenem budzącym ogromne zainteresowanie, zarówno ze względu na popularność jak i poruszoną w nim tematykę. Świadczą o tym nie tylko wyniki sprzedaży, ale także ilość artykułów naukowych „Zmierzchowi” poświęconych. Utwór nie musi być arcydziełem (nie musi być nawet dobry), aby stać się kamieniem milowym w dziejach literatury (vide np. „Frankenstein, czyli współczesny Prometeusz”, cykl o Conanie z Cymerii, czy z bardziej współczesnych – „Pięćdziesiąt twarzy Greya”) i trzeba się z tym pogodzić. To właśnie miałem na myśli pisząc o „Zmierzchu” jako o jednym z najciekawszych utworów współczesnej literatury amerykańskiej.

Druga kwestia to ocena adaptacji „Zmierzchu” na tle innych recenzowanych na Tanuki komiksów. Zacytowane wyżej zdanie napisane zostało całkowicie serio, i odzwierciedla mój rzeczywisty pogląd na sprawę. Zacznijmy może od kreski; wydaje się, że nie ma wątpliwości, że Kim Young rysuje całkiem nieźle. Bazując na moim doświadczeniu stwierdzam, że robi to lepiej od znacznej części znanych mi japońskich rysowników (dbałość o szczegóły, umiejętność rysowania ludzi, oddania w komiksie elementów specyficznych dla powieści). Co więcej, widać też że się stara, rozwija warsztat (vide kwestia zdjęć, początkowo wstawianych dosyć nieudolnie, a w drugim tomie już ze znaczną wprawą), i przyznam że ciekaw jestem jak to będzie wyglądać w adaptacji „New Moon”. A fabuła? Hm, naprawdę gorsza od „Balsamisty”, „Doll”, czy „Love Hina”? Proste, sympatyczne w lekturze romansidło z wampirami – wbrew pozorom stworzenie czegoś takiego nie jest trywialnym zadaniem.