Tanuki-Manga

„Hellsing” jest zdecydowanie moją ulubioną mangą. Czemu? Właśnie sam nie wiem. Grafika to istny majstersztyk. Startuje z bardzo wysokiego poziomu, aby skończyć na poziomie „perfekcja i litr miodu”. Spodobał mi się brak wielkich oczu (Policjantka to wyjątek :)) i ogólny realizm postaci epizodycznych oraz widoczne szaleństwo pierwszoplanowych. Same postaci też niczego sobie- Alucard, wiadomo- najbardziej kozacki wampir w historii, Victoria- coś, co nie chce przyznać się do bycia wampirem, etc.
Fabularnie trochę gorzej, co nie oznacza, że źle. To po prostu uzasadnienie dla coraz większej masakry i niespecjalnie mi to przeszkadza- tym bardziej, że tą ogląda się dość przyjemnie. I z tego uzasadniania masakry wyszła dość ciekawa historia.
„Hellsing” ma jednak jeszcze inny atrybut. Frajdę z czytania. Przyznam, że nigdy nie doświadczyłem uczucia znużenia i przez kolejne rozdziały przebijałem się z przyjemnością. To jest wielki plus, taka boska iskra.

Oceny cząstkowe:
Postaci 9/10
Fabuła 7/10
Grafika 9/10
Ogólna: 9/10… albo zaraz… przeczytałem niektóre tomy 3 razy, a rzadko wracam do tytułów przeze mnie skończonych… za to dycha wejdzie, więc- 10/10. Ani ambitne, ani wybitne- po prostu fajne…

Nadrabiam w niesamowitym tempie, ok 4 rozdziały/dzień, więc nie musisz się o to martwić- jak przywalę w weekend to będę na bierząco :P

Obecnie jestem na bodajże 23 rozdziale i przyznam, że Aku no Hana jest świetne- zupełnie inne od wersji animowanej (dość słabej). Bardzo fajna kreska :D.
Również jak na razie dostaje ode mnie 9/10