Tanuki-Manga

Jak dla mnie sam pomysł jest genialny: postawić postrach szkoły, największego „terrorystę” w roli tatusia ( i to nie byle kogo ;p) jest… dość niekonwencjonalny. Wszyscy mogą się domyślić jakie perypetie z tego wynikną.
Kreska jest dość nietypowa, ale bardzo ładna. Może to kwestia gustu, ale mnie osobiście bardzo podoba się mocna i wyrazista kreska.

Humor momentami jest bardzo prosty, czasami wręcz absurdalny, ale nie bez powodu mówi się, że prostota to klucz do sukcesu. Postaci są na prawdę interesujące, jest ich dużo i ich losy ciekawie się krzyżują. Tak, z całą pewnością miło byłoby mieć takiego kumpla, jak główny bohater: nie dość, że bym się brechtała cały czas, to jeszcze zawsze można na takiego liczyć XD

Ogólnie rzecz biorąc, jak ktoś ma ochotę na OGROMNĄ dawkę świetnego humoru to jest to strzał w dzieisątkę Na serio, były momenty, kiedy o mało nie spadłam z krzesła praktycznie rycząc ze śmiechu ( a jest to wyczyn, bo mało jest mang, które potrafią doprowadzić mnie do takiego stanu)