Tanuki-Manga

Mistrzu Slova, o ile nie zawsze zgadzałem się z Waszymi komentarzami, o tyle pod tym podpisuję się wszelkimi możliwymi kończynami. Nasłuchałem się od innych, jaka to wspaniała manga, wyznaczająca nowe kierunki (osoba, która mi ją poleciła niestety nie potrafiła podać żadnych argumentów, gdy zapytałem co takiego wspaniałego jest w „Ghoście”, oprócz tego, że to klasyka – tja…) i byłem przekonany, że to ze mną jest coś nie tak, bo po prostu nie dawałem rady przeczytać więcej niż kilkadziesiąt stron – przypisy w tej mandze to koszmar. Być może jest tu jakiś ukryty przekaz, ale nawet nie bardzo chciało mi się nad nim zastanawiać. Daję taką ocenę, jaka widnieje na moim profilu, ale powiem szczerze, że wymęczyłem się setnie.

Muszę jednak pochwalić, jako japonista, pana Rzepkę – tłumacza. Odwalił naprawdę kawał tytanicznej roboty. Nie mam pojęcia ile czasu mu zajęło tłumaczenie mangi, jestem jednak święcie przekonany, że przeciętnie wykształcony Japończyk bez dobrego słownika z kanji nawet nie miałby się po co brać za lekturę, tyle tu nawalonego słownictwa technicznego. Tak czy inaczej: panie Rafale (jeśli owy osobnik to czyta) – Czapki z głów!

Oczywiście, to właśnie o Sotoko dowiadujemy się najwięcej, poznając jej ponurą przeszłość i smutne życie.

Smutne życie to będzie miał autor recenzji, jeżeli trafi na bardziej zagorzałych fanów „Higurashi”, bo bohaterka nazywa się Satoko, a nie Sotoko. ;)