Tanuki-Manga

Bud i Manny, dwaj kumple z ogólniaka, właśnie zaczynają życie studenckie. Obaj mają swoje wyobrażenia dotyczące tego, jak ono będzie wyglądać, zaś, jak pokaże przyszłość, wyobraźnia lubi się z rzeczywistością kłócić. Odnosi się to w równej mierze do kobiet, co do narodowego sportu Amerykanów – baseballu. W zasadzie nawet jedno splata się tu nierozerwalnie z drugim. Manny chciałby zostać członkiem uniwersyteckiej reprezentacji, której z kolei trener pragnie widzieć w swoim zespole bardzo uzdolnionego Buda. W tym celu wykorzystuje swoją córkę, Chrissie, którą chłopak spotkał już wcześniej (i nie wywarł na niej, dodajmy, szczególnego wrażenia). Na Buda ma także oko uniwersytecka femme fatale, Keeley. Niestety pewne wydarzenia z przeszłości (które możemy określić mianem „obowiązkowej traumy z dzieciństwa”) sprawiają, że Bud niespecjalnie rwie się do gry.

Boys of Summer to próba stworzenia komiksu z gatunku ecchi, przeszczepionego na amerykański grunt. W związku z tym dokonano przeniesienia miejsca akcji ze stereotypowego liceum na uniwersytet, co pozwoliło na swobodne podejście do erotyki, które w przypadku licealistów mogło być niebezpieczne (zresztą komiks i tak wywołał oburzenie bogobojnych amerykańskich mamuś, które kupowały go swoim pociechom w przekonaniu, iż jest to niewinna opowieść o baseballu, po czym oburzone odnosiły do sklepów). Wykorzystanie gry w odbijanie piłki kijem również pomogło w nadaniu całości bardziej „zachodniej” otoczki. No i podejście do kwestii erotycznych – nie chodzi tu wyłącznie o panchirę, ale o nagość, która w Boys of Summer nie pojawia się może co dwie­‑trzy strony, ale występuje jednak w sporej ilości. Zresztą pierwszy tomik jest pod tym względem jeszcze dość grzeczny.

Boys of Summer to efekt współpracy dość znanego amerykańskiego scenarzysty komiksowego Chucka Austena i japońskiego rysownika mang hentai, Hirokiego Otsuki. Co ciekawe, jeśli ktoś pamięta Austena z czasów jego wybryków z X­‑Men, gdzie tworzył prawdziwe cuda na kiju, może się zdziwić, że mamy tu do czynienia z dość zwyczajną opowiastką komediowo­‑sportowo­‑miłosną, bez żadnych udziwnień. Rysownik z kolei wyraźnie starał się ograniczać, bo miał świadomość, że rysuje jednak mangę z głównego nurtu. Jego kreska jest względnie realistyczna, bez przesadnych deformacji i elementów typowych dla wielu japońskich komiksów, także tych erotyzujących (scenki super­‑deformed, olbrzymie piersi). Czasem mam wrażenie, że rysunek jest ciut niepewny, a kreska – jakby niedbała. Z tła rysownik korzysta raczej oszczędnie (co nie znaczy, że ich unika), podobnie jak z rastrów.

Za polskie wydanie Boys of Summer odpowiada Studio JG. Tomik wydano w formacie zbliżonym do B5, z miękką okładką, pozbawioną obwoluty. Graficznie jest ona przyjemna i raczej przyciąga wzrok (bo jak wzroku ma nie przyciągać blondynka w bikini, której majtki wydają się spadać?). Na odwrocie znajdziemy krótką informację o fabule i autorach. Zawartość to właściwie sam komiks, poza nim jest tu jeszcze tylko reklama mangi Axis Powers Hetalia. Tłumaczenie jest raczej poprawne, język bohaterów względnie żywy i potoczysty. Ciut gorzej ma się rzecz z liternictwem – tu trzeba się przyzwyczajać przez pierwszych kilka stron. Niemniej jakość polskiego wydania ocenić mogę ogólnie jako niezłą.