Tanuki-Manga

Same tajemnice fajne, klimat w porządku, tylko główni bohaterowie męczący… Co boli o tyle, że normalnie postacie w typie Naru lubię, a tu mi tylko działa na nerwy ._. A z pobocznych tylko Yasuhara się wyróżnia…

Za końcówkę mogę zabić… chcę zabić! To znaczy… kompletnie nie tego się spodziewałam! Myślałam o kilkunastu/dziesięciu tomach pojedynczych historii, przeszłość Naru i jakimś rozwoju wątku romantycznego a dwunasty tom… jakby powiedział Obelix ,,Niebo spada nam na głowy!”
Wszystko skończyło się nie tak jak chciałam…  kliknij: ukryte  Zakochała się w jego bracie? Który nie żyje? Naru wyjechał do Anglii? Jedynym pozytywem końcówki była kreska, która z tomu na tom zrobiła level up.
Kiedy dowiedziałam się o mandze (przekonana o tym że to zbiór historii) byłam zła, no bo kurczę, urwać anime w takim momencie, z nagła i niespodziewana a manga ma się dobrze? Teraz jestem baaardzo wdzięczna że jest jak jest. Oszczędzili tego dramatyzmu i chwała im za to.
Nie no naprawdę, nosi mnie. Czy tylko ja w tej poprapranej końcówce mangi widzę zmarnowany potencjał? Naru może sobie mieć  kliknij: ukryte  brata, ale… ale żeby to on był… i Mai była… i… arhh… a idźcie mi z tym!

Wszystko super, wysoka klasa, tylko biały kruk, ile bym dał zeby to kupić w całości. A tak to tylko mogę wyrywać niektóre tomy…

Podpisuję się pod pochwałami wszystkimi rękoma :). Historia detektywistyczna z duchami, ze szczyptą mocy paranormalnych i humorem. Postacie które dają się bardzo polubić. Bardzo przyjemnie się oglądało anime i bardzo przyjemnie czytało mangę. Czuję się jak kot po wypiciu całego spodeczka śmietanki. I jak to zawsze po skończeniu fajnej historii – szkoda że nie ma więcej…

Ale autorka ghost hunta wydała kilka innych powieści (Kokushi no Shima, Shiki, Sugiru Juunana no Haru, The Twelve Kingdoms [anime!], Toukei Ibun)i zakładając że ich poziom jest porównywalny to na pewno warto po nie sięgnąć.

Nom… Recenzja fajna, ale parę pomyłek się w niej zdarzyło… Otóż 3 dziewczyny opowiadające historie o duchach to wersja z anime, a mandze były 4 dziewczyny. Jeszcze paru szczegółów bym się czepiła, ale nie chcę wyjść na gbura. Po za tym, manga (zresztą anime, od którego zaczęłam też) wywarła na mnie bardzo pozytywne wrażenia. Nie cierpię horrorów, mimo to tutaj nie byłam ani trochę zawiedziona tematyką. Może dlatego, że zamiast typowego horroru, gdzie członki latają w powietrzu tutaj to naprawdę przypomina historię o duchach. W każdym razie gorąco polecam!!! :)

Osobiście ta manga mnie wciągnęła. Zgadzam się z recenzentem, że z początku kreska mnie przeraziła, ale potem coraz bardziej się poprawiała. Najśmieszniej jest jak Mai jest złośliwa, zauważyłam w sobie nieco z jej złośliwości..Aż jestem ciekawa jak będzie dalej ;]

Przyznam szczerze, że nie lubie horrorów, histori o duchach i zagodek pełnych krwi- poprostu się ich boje:(

Podchodziłam więc do tego tytułu z bardzą dużą ostrożnością i spotkało mnie miłe zaskoczenie:)

Historie są ciekawe, wciągajace i budzą dreszczyk emocji ale nie taki, który nie da spać po nocach.
„groza” jest dawkowana stopniowo. Zaczynamy od dziwnych hałasów i zjawisk w pierwszej sprawie, a kończymy na zabójstwach(które swoją drogą mnie troche przeraziły)

Dla mnie największym plusem seri są jego bohaterowie:D
No co mogę więcej powiedzieć? Chyba nic, tylko tyle,że ten tytuł polecam osobą które chcą obejrzeć trochę tajemniczych spraw, poczuć dreszczyk grozy ale nie przerazić się na śmierć;)

PS. trochę przypomina mi to książki agaty christin- budują grozę i tajemniczość bez nadmiaru trupów i krwi( no może poza jedną historyjką :P)