Tanuki-Manga

Mi się ten komiks bardzo podoba, fajnie się to czyta, darował bym sobie tylko te wstawki autorki

Choć niechętnie, to po tym jak zauważyłam w empiku pierwszy tom Karin, kupiłam. Mówię sobie „a co tam”. Później czytam, czytam… Pierwsze rozdziały jakoś nie zachwycają… ;/ Później czytam, czytam – kurczę – fajne to! :) Dalej czytam, czytam – świetne! Naprawdę, nawet się trochę uśmiałam! :) Polecam.

... Wydanie mnie nie zachwyciło. Druk jest czasem trochę słaby, a zwłaszcza, gdy jest czarne tło, itp. Może to tylko mi się trafił taki tomik. Znalazłem też ze dwie literówki. Są kolorowe strony i za to plus,ale na tych stronach nie zostały przetłumaczone niektóre zdania. Są po angielsku. Okładka jest bardzo porządnie zrobione.
Kreska mnie nie zachwyciła. Tak trochę przypomina shonen. Mimo wszystko pasuje do klimatu mangi, więc nie będę narzekać. Wygląd postaci też mi się podobał( Oprucz matki Karin). Tła nawet ładne. Za kreskę dam 7/10.
Fabuła za to bardzo mi się spodobała. Lubię mangi o wampirach, ale tu podoba mi się to nietypowe podejście do tematu. Pomysł na mangę jest świetny. Na razie przeczytałem tylko pierwszy tom, ale przeczytam do końca. Za fabułe mogę dać 9/10, ale tylko na podstawie pierwszego tomu, więc ta ocena może uledz zmianie.
Moją ulubioną postacią jest Anju. Wszystkie postaci są fajne, ale Anju jest super. Karin nie podobała mi się aż tak bardzo. Usui też jest całkiem spoko. Rodzina Maaka ogólnie trochę mnie przerażała, a zwłaszcza matka Karin. Za postaci 8/10.
Na tle innych mang wydanych w Polsce Wampirzyca Karin prezentuje się dość dobrze. Na pewno bije na głowę Vampire Princess Miyu. Polecam wszystkim fanom oryginalnych historii i dobrych komedii. Za całość daję 8/10. Według mnie to dobra manga…a przynajmniej pierwszy tom, który przeczytałem.

Czytałem tylko pierwszy tom, ale rzeczywiście na tle większości mang wydanych w Polsce prezentuje się całkiem nieźle.

Choć staram się być na bieżąco z tym, co u nas wychodzi, to jednak rzadko trafia się manga, o której mogę powiedzieć, że jest po prostu przyjemna, a bohaterowie budzą moją sympatię. A tak właśnie było z „Karin” – od pierwszego do ostatniego tomu nie było nawet szczególnie na co narzekać. Chyba najfajniejsze romansidło wydane w Polsce od czasów „Love Hiny”.

Cieszę się, że ktoś ją napisał. Zastanawiałem się, czy przeczytać tą mangę. Teraz kiedy powstała pozytywna recenzja, zamierzam to zrobić.

podoba mi się, nie mogę się doczekać 7 części ^_^
ale… czy ktoś zauważył, jak karin zmienia się kolor włosów z tomu na tom?

1 tom- takie różowoczerwone
2 i 3 tom- fioletowe
4 i 5 tom- brązowe
???

Przeczytałam właśnie 5 tom, bardzo fajne, oryginalne. Pomysł z „wampirzycą tłoczącą” był dobry, dzięki temu nie było tak jak we wszystkich mangach o wampirach. Najbardziej podobają mi się scenki z rodziną Karin. Omake pod koniec są zabawne, czasem nawet bardziej niż niektóre rozdziały w mandze. Kreska średnio mi się podoba, ale nie wybrzydzam, bo do najgorszych nie należy. Ogólnie wrażenia pozytywne, ale ma trochę niedociągnięć. Daję 8/10 za fabułę, humor i bohaterów.

Autor próbował na siłę być oryginalny i główną bohaterką zrobił wampirzycę, która zamiast wysysać krew produkuje jej za dużo i musi ją wstrzykiwać swoim ofiarom. W dodatku nie szkodzi jej słońce ani woda, nie widzi w ciemności, uwielbia czosnek i jest kompletną ofermą. Tak, dobrze przeczytaliście i wcale nie robię sobie jaj. Poza tym urozmaiceniem jest to jednak raczej typowa komedyjka szkolna, wyróżniająca się głównie sporą rolą rodzin bohaterów, w tym rodziny Karin składającej się z w miarę normalnych wampirów, których wzajemne relacje są komiczne.

Akcja mangi rozpoczyna się wraz z przybyciem do miasta głównego bohatera – Usui Kenty i jego matki. Sęk w tym że szybko okazuje się że jego krew działa bardzo dziwnie na Karin, co jest sporym problemem zważywszy na to że chłopak przenosi się do jej klasy i zaczyna pracę w tej samej restauracji co główna bohaterka. Reszty łatwo się domyśleć. O dziwo, jednak ta mieszanka sprawdza się dobrze. Humor nie spada poniżej rozsądnego poziomu, cycmajtkowego fanserwisu prawie nie ma, a serię czyta się nawet przyjemnie. Szkoda tylko że szwankuje kreska, oraz że autorka ma tendencję do wrzucania do historii dhramatycznych wątków. O właśnie! Naprawdę polubiłem autorkę, z powodu omake wrzucanych pod koniec tomików. Czytanie o jej różnych, dziwnych pomysłach (np. Usui rzucający Karin dla jakiegoś przystojnego bisza) było fazowe.

Manga jak najbardziej przyzwoita. Jest tu trochę komedii trochę romansu. Wszystko z umiarem…No może nie do końca wszystko ale to nie sprowadza mangi do parteru. Moja ocena to 8/10 – jest trochę niedociągnięć ale warto przeczytać.

Bardzo fajna manga.. Ogolnie nie trawie wampirow, ale to jest prawdziwy wyjatek:) smieszne jest :)

Manga jest bardzo ciekawa i jest jedną z moich ulubionych. Nie mam do niej żadnych zastrzeżeń. Czytając ją można się nieźle uśmiać, zabawić , a czasem rozpłakać…

Boska manga można siż na niej nieżle ubawić fajna kreska, ciekawe postacie i fabuła tez nawet.

Moja ocena to 9/10