Tanuki-Manga

Rany, nie wierzę własnemu szczęściu, że znalazłam ten „zabytkowy tytuł” w  kliknij: ukryte  biblitece uniwersyteckiej;-)
Mineło juz ponad pół roku, odkąd miałam go w łapkach, ale może uda mi się napisac komentarz.
Choć kreska w stylu sprzed ponad 50 lat może śmieszyć wiadac, że od strony fabularnej to tytuł z najwyższej półki. Solidne połączenie kilku gatunków, przemyślany bieg wydarzeń, nawiązania do innych seri (Holmes, Myszka Miki), poruszanie ważnych tematów i morał… I fajne były te ironiczne wstawki jak ta, kiedy profesorowie spierali, się czy wszechświat jes trójkątny, czy kwadratowy…;-)

Podobał mi się ten początek jak pokazano  kliknij: ukryte  dinozaury, mamuty i tygrysy szablozebne, zaznaczając, że wygineły, bo nadmiernie się rozwijały i jak na końcu  kliknij: ukryte  Dr. Bell powiedział: „Co będzie jak kiedyś ludzkość przesadzi z rozwojem i sprowadzi na siębie zagładę?” Ale dziwi mnie fakt, że to tylko po części przekładało się na fabułe. Historia tej mangi raczej nie skupiała się na  kliknij: ukryte  tym, że Mitchi chciał zniszczyć ludzkość żalu (ten wątek pojawił się dopiero na końcu), tylko, tego, że  kliknij: ukryte  Mitchi pragnął odnależć rodziców, których nie posiadał. I podobnie jak wszystkie roboty z mangi, został pokrzywdzony przez przestępców..

Troszczkę nie podobałao mi się tępo akcji, bo było stanowczo za szybkie i pod koniec nie wiedziałam czy  kliknij: ukryte  Red zginął, czy tak jak wszyscy mieszkańcy Metropolis przeżył atak robotów.

Coś mi nie pasowało z tym, że wszyscy podkreslali, że Mitchi nie ma rodziców, bo skoro Dr. Lawton, go stworzył, to chuba automatycznie powinien byc „jego tatą”, tak jak w to było okreslone w takich seriach jak Nuku Nuku czy Rozen Maiden.

To posłowie na końcu też było dobrym pomysłem. Dobrze, moc poznać okoliczności powstania pierwszej poważnej mangi w historii.

Na koniec dodam, że namiejscu Tezuki, nieco zmieniłabym okładkę, bo to białe, pozbawione teczówki oko Reda z daleka wygląda jak tak duża kropla potu, którą rysuje się w scenach gdy postacie są zakłopotane ;-))

Podsumowywując, to bardzo dobry tytuł i szkoda, że Arashi wydało, tylko 1000 egzemplarzy i zaraz potem zbankrutowało… Poza Japonią jesteśmy jednym zaledwie czterch państw w których oficjalnie wydaną ten „historyczny skarb mangowy” i moim zdaniem, każdy polski otaku powinien zapoznać się z ta manga, ale w tej sytuacji to niemożliwe…

Na koniec dodam, że był to mój pierwszy kontakt z mangami Tezuki i z przykrością musże stwierdzić (mimo tego co napisałam powyżej), raczej nie prędko sięgnę po nie znowu, bo chociaż fabularnie tytuł zachwyca, słyszałam, że  kliknij: ukryte  większość mang tego autora ma tak smutne zakończenia jak Metroplis... . Ale mże jeszcze do nich wrócę, jak znajdę coś  kliknij: ukryte  z happy enden ;-)

bardzo mi się podobało, chociaż widać że to już stary tytuł.

Fajna manga, autor bawił się tematem czego przejawem był potworek o nazwie myszkus mikus disnejus :) .

Nie żałuje poświęconego czasu ani pieniędzy.

Manga jak najbardziej godna polecenia. Treść złożona z wielu interesujących elementów; mamy tu: wielkie miasto, detektywów, gróźne myszki miki grasujące na wolności, wyjątkowy humor, motyw porwania, supermocy, androida, walkę klas, apokalipsę, dobro, zło, biedę, baseball, itd. Dla każdego co miłego.

Powazne przesłanie + wczesno­‑disneyowski styl rysunków w połączeniu z rysunkowym humorem sytuacyjnym = chrakterystyczny, oryginlany styl z którym z przyjemnością sie obcuje.

„Metropolis” Osamu Tezuki – pozycja, którą warto mieć i do której warto wracać.

Naprawdę świetna manga, pomimo swoich lat wciąż ma swój klimat :) Moim skromnym zdaniem jest to pozycja obowiązkowa jeśli nie dla fanów mangi, to przynajmniej dla fanów SF :)
 kliknij: ukryte  No, i w tej mandze mamy pewne nawiązanie do Disneya (z resztą Tezuka ponoć inspirował się wczesnymi dokonaniami Disneya). Myszy mutanty już na pierwszy rzut oka kojarzą się z Mickey'im. I ta „łacińska” nazwa Myszkus Mikus Disneyus XD

9/10 :D