Tanuki-Manga

Porównanie ze snem akurat w tym przypadku wydaje mi się wyjątkowo trafne, bo temu lakonicznemu dziełku w jakiś specyficzny sposób udało się zbliżyć do jego rzeczywistej natury. Nihei nie pomaga jej zrozumieć, ale pozwala doświadczyć. Po przeczytaniu czułam się zupełnie jak w momencie przebudzenia – chwili zaburzonej percepcji, która obnaża absurd całej naszej egzystencji. I zgodnie z tym, co napisałeś, próżno doszukiwać się w tej mandze sensu, bo nie istnieje coś takiego, jak uniwersalny sennik, który zawierałby klucz do umysłu Sabriny.

Szczerze mówiąc nie mam pojęcia jak to ocenić (ani tym bardziej zinterpretować). Nie przepadam specjalnie za  kliknij: ukryte  wątkami makabrycznymi, ale doceniam umiejętność stworzenia odpowiedniego nastroju. Chyba najlepiej pasuje tu słowo ''niepokojący''. Kreska na plus a dziewczynka przypomina mi strasznie blame'owską Cibo (dopiero później skojarzyłam nazwisko autora). Oddzielna nagroda należy się też za zdanie rozpoczynające opowieść :))) Właśnie tak powinno się wprowadzać czytelnika w totalne osłupienie x] Efekt murowany.