Tanuki-Manga

Ja nie uważam by była to beznadziejna manga. Nie potrafię zbytnio wypowiedzieć się o wadach, gdyż czytałam ją dość dawno. Pamiętam jednak, że zakochałam się w kresce i w postaciach :)
Bardzo chętnie jeszcze raz poczytam i wypowiem się ponownie.
(Jednak nie pamiętam by mnie czymkolwiek do siebie zraziła)

Receznja doskonała. Zabawna i szczera – czytanie jej sprowiło mi więcej przyjemności niż samego dzieła omawianego.

A o owym „dziele” powiedzieć można by wiele.
Było ono jedną z pierwszych czytanych przeze mnie mang, więc – jak to zwykle z nowościami bywa – na początku byłam zachwycona. Lubię fantastykę, lubię relacje międzyrasowe, lubię w końcu popatrzyć na bish'ów.

Ale z fantastyką to niewiele miało wspólnego poza magią – świat jakiś taki nijaki, rządzące nim prawa zupełnie niezrozumiałe. Pojawiają się gdzieś, żeby potem ulec całkowitej zmianie, tak że w końcu biedny czytelnik nie wie już zupełnie o co chodzi.
Z postaciami sprawa ma się podobnie. Do końca miałam problem ze zrozumieniem ich motywów – co, jeśli jest zamierzone, bardzo chwalę. Ale to zamierzone nie było. Miałam wrażenie, że autorka sama nie wie, po co dana postać się gdzieś pojawia. Chyba po prostu nachodziła ją ochota na narysowanie jej.
Kreska jest całkiem ładna, ale plątanina szat i włosów nie ułatwiała zrozumienia, co dana postać robi, a czasem nawet kim jest.

Podsumowując, dało się przeczytać, znam jednak wiele pozycji o podobnej tematyce które podobały mi się pod każdym względem dużo bardziej.

Wszystko zależy od tego, gdzie i po co się czyta. Nie należę do grona koneserów i mangi czytuję raczej rzadko (choć chciała bym częściej) – ale myślę że nie można skreślać tego tytułu. Ja na przykład lubię osadzone w realiach fantasy „telenowele”, kreska może nie powala, ale jest dość przyjemna, dialogi trochę irytujące swoją patetyczną patetycznością, ale do strawienia… dobre do przeglądania między wykładami, bo niestety za szybko się czyta, by brać do pociągu (4tomy na 3 godziny – więc jadąc do siebie do domu musiała bym wziąć całą serię). Przed kupieniem proponuje przewertować tomik i stwierdzić, czy kreska trafia w nasz gust – bo faktycznie, fabuła nie jest jakaś wybitna, choć może wciągnąć.

no jak rany, obłędna, choć niektórych słów nie rozumiem ;) od samej mangi odpadłam w 7 tomie, czyli gorzej być nie może: mieć finisz w zasięgu wzroku i nie dać rady. jakiekolwiek historia mogłaby być niezła, nie jest, kreska też niczym nie powala, więc nie polecam ;]

Laurei i Hilda strrrasznie irytują, ale podobał mi się wątek poboczny z Tetiusem i Zardim *^_^*
Manga dobra. Polecam!

Jak lubię konwencję magiczno­‑dramatyczno­‑romansową, tak tego dzieła nie dałem rady strawić. Średnia kreska, mdłe tempo akcji – w tej kategorii znacznie lepszym dziełem jest Angel Sanctuary.

Mnie się historia bardzo podobała. .. No dobra tylko podobała. Autorka bardzo podniosła swój poziom rysowania, bardzo podobały mi się potwory . Historia ciekawa, z niecierpliwością czekałam na następne tomiki i finał. Typowe romansidło podobne do fushigi yuugi

szkoda,że nie ma do tej pory recenzji tej mangi :( nie jest to wybitna manga ale jednak w moim mniemaniu dobra :)

Szczerze mówiąc, na początku (przez jakieś 3 pierwsze tomy) zmuszałam się do dalszego czy tania mangi… Miałam wrażenie, że czytam sklejkę kilku najbardziej znanych mangowych motywów, historia nie była ani trochę oryginalna. Jednak w pewnym momencie, nawet nie zdałam sobie sprawy kiedy, manga zaczęła mnie wciągać i chociaż nadal nie uważam tego za wybitne dzieło, to myślę, że komiks może przypaść do gustu mniej wymagającym wielbicielkom shoujo :)

Tytuł doskonały dla fanek gatunku shojo. Pełnokrwiści bohaterowie, miłość, która musi pokonać wiele trudności, fantastyczny świat z demonami i bogami, elementy shonen­‑ai… W swoim gatunku doskonałość, którą polecam całym sercem.
P.S. Dla lepszego zrozumienia wątków polecam poprzedzenie głównej mangi lekturą Azel Seimaden.

Mam pytanie czy można zrobić recenzję do tej mangi?Ja zrobię t o z przyjemnością;)

Nie moge dostać drugiego tomu więc napisze coś o 2.  kliknij: ukryte  Maruka – córka praprzywódcy Azelów zawładnęła Rabim – bratem Roda. Ujawnia się w drugiej części podcas próby zapieczętowania serca Rodricka. Tetius zdradza Lauresa i uwalnia generała Zardiego, no ale więcej już nie będę mówić bo będzieie krzyczeć. Mi tylko żal tego że tacy przystkojni faceci są gejami… :(. Czasem jednak mam wrażenie że autora nie zabardzo się starała bo momentami Hilda została skrzywdzona i przypomina… również faceta. Tak samo Jiji przypomina chłopaka. Więc wszysko jest na opak bo mam wrażenie że chłopak to dziewczna, a diewczyna to chłopak. Niestety nie umiem jeszcze tak dobrze uierać wszystkiego w słowa jakbym chciała i mam nadzieję, że dobrze opisałam 2 tom.

Ukryto spoiler.
Moderacja