Tanuki-Manga

Warto było dotrwać i doczytać do ostatniego tomu- seria jest świetna, polecam każdemu! Ostatni tom uważam za najlepszy :). Bardzo dobra manga!

Mam niestety tylko 10 tomów- ponieważ można już znaleźć tylko używane, męczę mangę po niemiecku :D. I powiem szczerze- niemieckie wydanie bardziej mi się podoba (dialogi po polsku są jakieś…. dziwne… Albo ja za stara już jestem :D). Mangę uważam za bardzo dobrą, spokojnie dałabym jej 9/10 (po komentarzach troszkę obawiam się, jak to się skończy). Seria jest niestety niedostępna u wydawcy w formie papierowej- ale polecam zapoznać się z serią (może w j. angielskim/niemieckim? :))

Sprzedam wszystkie tomy :) nie ktore uzywane a nie ktore tylko raz przeczytalam

oliksy@icloud.com

Na stronach zawsze widziałam Dengeki Daisy jako ostatnio najlepszą shoujo mangę i mimo że nie lubię długich dzieł to postanowiłam spróbowac.
Nie żałuję bo to była naprawdę dobra manga. Fajni bohaterowie szczególnie główna bohaterka dzięki której nie raz szczerze zaśmiałam się czytając mangę.
Jak dla nmnie to romans był bardziej pobocznym wątkiem ponieważ bardzo dużo toczyło się wokół tego całego hakerskiego światka.
Kreska była ok
Polecam 8/10

Był taki moment, mniej więcej od 4 tomu, ze przestawało mi się podobać, ale mam na półeczce wszystkie tomy. Uwielbiam to, nie jest ambitne, ale na pewno jest to świetne shoujo. Chcę więcej, ale więcej nie ma ;-; Polecam każdemu!

Ostatni tom tej mangi to był jawny żart ze strony autorki, a to dlatego, że całą akcję, która się rozegrała ucięła w taki sposób że żal serce ściskał… co to w ogóle miało być, mogła dodać parę stron do poprzedniego tomiku i na jedno by wyszło… sama manga bardzo udana, fakt że troszkę przedłużany był wątek miłosny Kurosakiego i Teru, ale spoko, mała niedojrzała osóbka, którą była główna bohaterka najwyżej tego czasu potrzebowała… polecam zakup, dużo się dzieje a humoru nie brakuje :)

Najbardziej spodobały mi się 3 pierwsze tomy.Później mnie już tak nie wciągnęło.Pojawiało się bardzo dużo fajnych momentów(najczęściej komediowych),które mnie usatysfakcjonowały.Dlatego czytałam dalej i nie żałowałam pieniędzy na mangę.
Co mnie denerwowało w Daisy?Relacje głównych bohaterów.Te ich powolne podchody.Pocałowali się dopiero w  kliknij: ukryte  14 tomie!
Oprócz tego pojawiały się absurdy takie jak  kliknij: ukryte  rzucenie w Teru biurka przez okno!!Było kilka chyba takich absurdalnych sytuacji,ale nie chce mi się ich szukać.Dengeki Daisy w okolicach gdzieś 11 tomu zaczęło mi się dłużyć.Za 15 bardzo mnie wciągnęła.W 16 tomie spodobały mi się dodatki,a zwłaszcza autorki dopowiedzenie rzeczy,których nie umieściła w głównej historii.
Wahałam się nad oceną,bo w sumie nie wiem czy ocenić ją na tle innych shoujo.Wtedy miałaby wyższą.Jednak dam 8.Ocena nie jest zła przecież ;)
Jak szukać czegoś nowego w shoujo to polecam właśnie ją.Za humor,a także za fabułę,której ciężko szukać w szojkach.

Humor który mnie przyciągnął do tej serii w połowie sobie poszedł na wakacje… niestety z powodu jego braku muszę obniżyć ocenę tej mangi…

Właśnie skończyłam lekturę ostatniego tomiku i bez jakichkolwiek wątpliwości uznaję Dengeki Daisy za najlepszy romans, jaki znam (a w ogóle nie przepadam za romansami). Historie pani Motomi ogólnie mają typowy dla tej autorki urok, ale Dengeki to chyba najlepsza jak dotąd jej praca. Fantastyczni, wyraziści i zabawni bohaterowie, ciekawa fabuła, nienachalna, rozwijająca się miłość – po prostu cud miód. Polecam absolutnie, bo to arcydzieło w gatunku shoujo i komedii!

To naprawdę świetna manga. Miło się ją czyta, akcja jest bardzo płynna, a uczucie między Kurosakim a Teru dojrzałe. Czekam na kolejne tomy i polecam wszystkim wielbicielom romansideł :3

chcialam spytac co sie stanie miedzy Kurosakim a Teru bo nie wiem a chce sie dowiedziec,czy sie pocaluja?czy wyznaja sobie milosc? Powiedzcie prosze was!! :p

Zazwyczaj do romansideł podchodzę dość ostrożnie, ale przy tej mandze mogę z czystym sumieniem stwierdzić, że mnie oczarowała. mimo, że to już 11 tom, dalej czekam ze zniecierpliwieniem na kolejne wydarzenia. Jestem świadoma, że nie każdemu przypadnie do gustu sposób poprowadzenia fabuły, ale ja w tej serii widzę to, czego mi często brakowało w innych. Niegłupia, ale słodka bohaterka, dojrzała relacja między bohaterami, wartka, ale nie przytłaczająca akcja… nic dodać, nic ująć- naprawdę mi się podoba!

Nadal bardzo uwielbiam tą mangę, chociaż nie ukrywam, chętnie byłabym świadkiem szybszego rozwoju relacji pomiędzy bohaterami. Trzymanie się za ręce jest słodkie, ale na dłuższą metę może zacząć być nudne. Jestem na bieżąco z polskim wydaniem i gorąco wierzę, że akcja trochę przyspieszy. :)

Na początku piszczałam jak głupia i zachwycałam się, że super, że ekstra, że wreszcie jakiś porządny romans. Gdzieś około 30­‑tego chapteru, a może później (czytałam dawno temu) zrobiło się tak niewyobrażalnie głupie, że chyba tylko z nudów przejrzałam skany do następnych rozdziałów. Historia nagle robi zwrot o 360 stopni, tak, jakby autorka z braku pomysłu postanowiła nagle zrobić z tego mangę akcji z elementami kryminału. Wyszło nieudolnie i nierealistycznie.
Jak już ktoś wcześniej zauważył, również zabawa w podchody na początku ekscytuje, a potem już tylko wkurza. No i ten osłodzony płaczem patos – wszędzie, gdzie tylko się da go wcisnąć.

Po siódmym tomie stwierdzam, że fabuła wreszcie ruszyła z kopyta. Podobały mi się te nagłe zwroty akcji. Niestety, DD przypomniało mi, dlaczego nie lubię komedii romantycznych: są strasznie przesłodzone. Relacje Teru i Kurosakiego wydały mi się nierealistyczne.  kliknij: ukryte  I to biadolenie o cierpieniu… Dziękuję bardzo.

Hmm, nic specjalnego szczerze mówiąc. Nie powiem, jest ciekawe, ale trochę.. się dłuży. Mam wrażenie, że przez jakieś 7 tomów wszystko było o tym samym. Tak jak początkiem byłam oczarowana tak im dalej w las tym mniej widziałam. Trochę jakby autor sam się pogubił w intrygach.
Kreska w sumie przyjemna, wątki komediowe na wielki plus.
Jeżeli chodzi o romans, to jestem nieusatysfakcjonowana, tak totalnie. Od samego początku wiadomo, że [profilaktyczny spojler]  kliknij: ukryte  Teru i Kurosaki się kochają, ale matko boska ile można czekać, aż oboje sobie wyznają miłość?! Gra w podchody przez 11 tomów jest trochę męcząca. Nawet jak na shoujo to przesada lekka moim zdaniem.
Og to polecam, jeżeli ktoś się lubuje w hakerstwie i komputerowych sprawach. A nawet jak nie, to w sumie też polecam. Takie lekkie, niezobowiązujące.
'GO BALD KUROSAKI!' zostanie w mojej głowie na zawsze już chyba hahah
A, mam nadzieję, że nikt nigdy się nie pokusi i nie zrobią z tego anime, bo głęboko je zniszczą, zranią i zhańbią jak Sukitte ii na yo.

Manga jest naprawdę fajna. Przede wszystkim wątki komediowe. Zawsze mam z nich polewkę xD no i Kuroskai to mój Miszczu! :D Wszystkim osobą które lubią shojo polecam gorąco :)

Myślę sobie..” ale wielkie halo wokół tego robią…, że to niby takie fajne?”
Nadszedł dzień (dzisiejszy), że kupiłam pierwszy tomik…
TO JEST BOSKIE ^^ !
Lubię takie historie, a ta jest naprawdę udana *W*
Trzeba kupić następne :)

Na tle komedii romantycznych faktycznie jest jakieśtam zaskoczenie (pozytywne nawet), ale poza tym: nic szczególnego. Wystawiłam 6/10.
PS. Kurosaki jest słodki niczym truskawka na urodzinowym torcie <3

Czytałam ten tytuł już wcześniej w necie, ale nie mogłam sobie przepuścić polskiego wydania, bo manga jest doprawdy świetna! A Waneko świetnie ją przetłumaczyło. Pełno gagów, ładna kreska i całkiem miła historia miłosna :) Oby więcej takich tytułów!

Długo na niego czekałam, a teraz jeszcze bardziej będzie mi się dłużyć do września;) takiego zakończenia to się nie spodziewałam…

Hm…bardzo fajna manga, dobrze że waneko ją wydaje:) właściwie na początku mnie nie przekonała i jedyny tomik jaki kupiłam to 3. Teraz próbuje dokupić 1 i 2 (tak to jest jak się nie mogę zdecydować xd). Jest napewno bardzo intrygująca, przynajmniej dla mnie…niedługo 4 tomik i jestem bardzo ciekawa jak rozwinie się akcja, po tym jak  kliknij: ukryte  Teru odkryła tożsamość Daisy'ego.
Byłoby fajnie gdyby powstało anime na podstawie tej mangi. Może coś planują?Wie ktoś?:)

Manga jest świetna. cały czas czekam na następne tomy. Bardzo dobrze narysowana, zarówno Teru jak i Kurosakiego a przy tym zabawna " Wyłysiej dziadzie” XD

To najlepsza manga jaką czytałam, Teru jest fajna, ale najlepszy jest Kurosaki, to jest jego wygląd i charakter. W kółko czytam tę mange i nie moge się oderwać. Zastanawiam się kiedy będzie kolejna taka ja ta.

Bardzo dobra może tak, ale z tą oryginalnością to przesada.

Po polsku są dopiero 2 tomy. Może czytałaś w innym języku, ale mimo wszystko manga jeszcze się nie skończyła. Uważam, że recenzja jest trochę( albo nawet bardzo ) za szybko.

Świetne, wiarygodne, solidne, świetne postaci, super kreska. Nic tylko się zakochać.
P.S. Przejrzałam wszystkie komentarze dotyczące tego tytułu na tanuki. Żaden nie był negatywny

Autorkę znam już od dawna. Pokochałam ją od pierwszego rozdziału jej mangi. Nie było to jednak Dengeki a „Beast Master”

Powiem, że było to zdecydowanie najlepsze, na co mogłam wpaść. Wystarczy popatrzyć na to ile mang ma ta autorka i ile jej dzieł jest przetłumaczonych na stronach polskich tłumaczy. Czyli absolutnie wszystkie mangi!!!
Już sam ten fakt mówi coś o tym jak przypadły Polakom te mangi do gustu.

I ja też tak robiłam. Po przeczytaniu pierwszej mangi zaraz zaczęłam szukać innych tytułów tego autora. I każda jest na swój sposób oryginalna i całkowicie inna niż się można spodziewać. Dlatego gdy zobaczyłam, że manga będzie wydawana w styczniu to zaznaczyłam sobie od razu ten fakt w kalendarzu i zadręczałam empik pytaniami, kiedy tytuł będzie. Dengeki Daisy jast moim zdaniem mangą absolutnie dla wszystkich! Nie tylko dla dziewczyn. Nie ma tu słodzenia postaci, nie ma nudy.

Nie zgadzam się z autorką recenzji w opisie super­‑deformed. Mimo że na pierwszy rzut oka zdają się być one naprawdę koszmarne to już po pierwszym rozdziale absolutnie je pokochałam. Jak to kiedyś powiedziałam do siostry; dlatego że pokazują o TYSIĄC RAZY więcej uczuć.

Nie wiem jak to inaczej opisać! To trzeba przeżyć!

Np. Kiedy postacie się kłócą. Inne mangi tego typu zrobiłyby łzy, błyszczące oczy i drżące dłonie. A tutaj? Mamy postacie, które gwałtowną kreską dają nam do zrozumienia, że całych ich rozdziera ze złości!
Dobrym przykładem jest zakończenie pierwszego tomu i ostatnia strona dodatku. Kreska jest naprawdę paskudna, ale jak się czyta mange i zrozumie, co się działo w tej konkretnej sytuacji. To ma się ochotę tą kartkę wyciąć, powiększyć i powiesić na ścianie, jako plakat.

Należy też pamiętać, że w środku mangi jest też wystarczająco pięknych scen by absolutnie zaliczyć Kurosakiego do jednej z najlepiej prezentujących się postaci świata mangi.

I jak się przyjrzeć to rozumiemy rozpacz autorki nad fryzurą Tasuku. Jego jasne włosy rysowane, jako białe muszą być naprawdę męczące w realizacji na ramach mangi. Tym bardziej, że bohater wygląda jak ktoś, kto nigdy się nie czesze i utrzymuje na głowie absolutnie piękny nieład. Co innego zrobić czarne włosy i zamalować je czarnym tuszem, a utrzymywać na głowie bohatera arcydzieło z dopracowanym każdym pojedynczym rozczochranym włoskiem. (Dlatego hasłem przewodnim jest „Wyłysiej Kurosaki!”)

Manga jest zupełnie inna niżeli reszta tego, co powstało do tej pory. Można ją czytać w kółko od początku do końca. Dlatego absolutnie dozgonne dzięki WANEKO za wydawanie tej serii w Polsce. Jeszcze parę dni i będzie 2 tom. Już nie mogę się doczekać aby go dostać w swoje łapki.

Wczoraj natknęłam się na Dengeki Daisy w Matrasie i długo zastanawiałam się, czy kupić. Miałam jedynie 20zł, więc albo „Otaku”, albo manga. W końcu stwierdziłam, że najpierw zapoznam się z opiniami na Tanuki, a później być może kupię.
Jezu, jak ja mogłam? T.T Mam zamiar kupić tomik pierwszy, jak i kolejne. Czyżbym wreszcie znalazła mangę, która mnie zaciekawi…? Zobaczymy. ;D

<edit 1>Zdecydowałam się i kupiłam Dengeki Daisy. Ludzie, ja chcę II tom! I to już! Kurosaki i Teru to takie wspaniałe postaci, fabuła też świetna. Największy urok w tym, że wszystko jest realistyczne! *-* Nie mogę się doczekać…!

<edit 2>Kupiłam i uważam, że to wspaniały wybór! Manga bardzo mi się podoba, zdecydowanie 10/10! Czekam na tom II.

Scalono komentarze – Moderacja

Motomi Kyousuke to zdecydowanie kobieta :P
[link]

To się dczekalismy polskiego wydania tej mangi :)

W tym miejscu chciałabym rozwiać wszelkie wątpliwości – Kyousuke Motomi to zdecydowanie facet. Żadna kobieta nie pisałaby na skrzydełku okładki o tym, że odrosły jej wąsy… nawet jeśli coś takiego miałoby miejsce.

A ja nadal utrzymuję, że to kobieta (chociaż, prawdę mówiąc, kiedy byłam przekonana, że to facet, było to w jakiś sposób… urocze.) Nie chce mi się wierzyć, żeby posuwano się aż do tego stopnia, by na podpisywanie autografów wysyłać randomową kobietę:
[link]
A te wąsy mogły być po prostu puszczeniem oczka do czytelników. Nie umniejsza to jednak faktu, że manga jest niesamowita! :)

Choć teraz „Dengeki Daisy” jest moją ulubioną mangą, to długo przekonywałam się do tego tytułu. Opis nie za bardzo mnie zachęcał, tak więc stykałam się z nim aż trzy razy aż w końcu uznałam, że „co mnie nie zabije to mnie wzmocni” i… bynajmniej nie żałuję. Może jedynie tego, że aż tak długo zeszło mi, by przekonać się do tej mangi. Na pewno wielkim plusem jest kreska (uwielbiam styl Motomi Kyousuke), jak i fabuła (nie jest to zwykła shojka, którą krótko po przeczytaniu spycha się w najdalsze czeluście umysłu, a potem dziwi się, że coś takiego się czytało). Postacie również są bardzo sympatyczne. Od pana Kurosakiego i pannę Teru (która, według mnie, jest jedną z niewielu żeńskich postaci w mangach nieirytującą mnie i posiadającą „jakiś” charakter) po całą zwariowaną klasę Teru (szczególnie jej przyjaciółki, które prześcigają się w radach, jak Teru ma zdobyć serce Kurosakiego, a potem uwielbiają z radosnym uśmiechem mówić, że nie ma u niego żadnych szans).
Cóż…Teraz mogę tylko czekać aż któreś z polskich wydawnictw zdecyduje się wydać „Dengeki Daisy”, bo inaczej będę musiała się zbuntować i zamówić tę mangę w języku angielskim;)

Wie ktoś czy w najbliższym czasie można się spodziewać ekranizacji tejże mangi? :)

Uwielbiam tę mangę. Trafiłam na nią przypadkiem podczas szukania innych mang autora Beast master, które czytałam już dość dawno temu ale mi się podobało. Na początku spodobało mi się to, że DD jest inne niż wszystkie shoujo, które czytałam. Widać, że autorem jest facet. Kurosaki jest wredną, leniwą łachudrą, która wykorzystuje Teru do odwalania za niego całej roboty jako woźnego. Polubiłam go od samego początku:) Teru jakoś nie przykuwała mojej uwagi ot taka sobie normalna dziewczyna(czyli nie wkurzająca a to duży plus) ale po 50 rozdziałach(z czego wszystkie od 35 to streszczenia i RAWy. Niech ktoś to przetłumaczy;( ) stwierdzam, że jest to jednostka wybitna i jedna z moich ulubionych głównych bohaterek. Moim zdaniem mangaka trochę przesadza ostatnio z dramatyzmem i ciągłym gadaniem o grzechach i przebaczeniu ale inne sceny powodują, że jestem w stanie mu to wybaczyć:) No i ten doroślejący choć cały czas nieśmiały Kurosaki kliknij: ukryte  zatrzymujący nóż gołą ręką. Naiwna dziewczynka we mnie jest zachwycona. A ja razem z nią. Polecam!

Właśnie skończyłam czytać dostępne do tej pory rozdziały i szybko doszłam do wniosku, że to moja aktualna ulubiona pozycja w kategorii „Romans”. Chyba jeszcze nigdy dotąd nie czytałam czegoś tak wciągającego i niesamowitego, a zarazem zagadkowego i nie będącego miłosną historią, która bazuje na samym uczuciu. Tutaj mamy o wiele bardziej złożoną historię, skomplikowaną genezę uczuć bohaterów, a cała ta uwaga nie skupia się jedynie na uczuciu. Co więcej – postacie są niesamowicie wiarygodne, a główna bohaterka wcale nie irytuje, tylko pozytywnie zaskakuje. A jeśli chodzi o Kurosaki'ego – z jednej strony to przerysowany bohater­‑zbawca, taki wydawał się na początku serii, ale potem okazało się, iż jego historia jest znacznie bardziej mroczna i skomplikowana niż mogłoby przystać na lekką komedyjkę romantyczną. Tak więc, podobnie jak w przypadku Ayuzawy Misaki (z Kaichou wa Maid­‑sama!), główny charakter, Teru, nie doprowadza mnie do szewskiej pasji – czyli jest zwyczajną dziewczyną z całkiem logicznym sposobem myślenia i normalnym podejściem do życia. Herosem jest tutaj Kurosaki, jednak nie jest on tak nieskazitelnie piękny. W ogóle motyw z Daisy został świetnie wykorzystany! I może właśnie też dlatego z taką niecierpliwością wyczekuję ciągu dalszego!

Niesamowicie sie w to wciągnełam. Jest już 3.40 w nocy a ja od 22 sie oderwać nie moge i jestem już na 4 rozdziale x.x…
Po prostu manga mnie pochłania od śradka!
Moja ocena: Bardzo wysoka, chociarz wczesna


Moge pisać głupoty bo mi sie spać chce x.x xD

Niedawno skończyłam czytanie dostępnych do tej pory rozdziałów tej mangi i mnie po prostu zauroczyła… Trafiłam na nią zupełnie przypadkiem, gdyż szukałam jakiejś przyjemnej historii dla zabicia czasu. Dodam, że w sprawach mangi jestem jeszcze laikiem, dlatego szukałam opinii, aby sobie coś wybrać i tak padło właśnie na Dengeki Daisy. No dla mnie to jak objawienie, absolutnie uwielbiam tę pozycję! Fabuła nie opiera się jedynie na romansie, ale wiąże wątek tajemnicy, które bardzo sobie cenię, ponadto ma bardzo przyzwoitą kreskę… Wszystkie postaci mają w sobie te wyjątkowe iskierki, za które nie da się ich nie lubić ;] Uwielbiam Riko i Mistrza, dowodzą że można zrobić genialne tło do świetnych postaci pierwszoplanowych! Główni bohaterowie – zwłaszcza 'pracowity jak diabli' woźny Tasuku to po prostu majstersztyk.

'Go bald Kurosaki!'

Już nie mogę się doczekać, kiedy przeczytam następny rozdział.

Przyznam, że gatunek shoujo odstraszał mnie od dawien dawna. Nigdy nie przepadałam za rozterkami miłosnymi głupiutkich bohaterek, potrafiących jedynie piszczeć i powtarzać w kółko „Co ja mam teraz zrobić? Kyaaa!”. Po przeczytaniu Zettai Kareshi (które, bądź co bądź, nie jest wybitne, ale mi bardzo się spodobało), postanowiłam zobaczyć też inne tytuły z tego gatunku. Tak trafiłam na Dengeki Daisy, które wyróżnia się znacznie na tle innych serii. W dobrym tego słowa znaczeniu. Chyba po raz trzeci, wliczając wszystkie mangi/anime romantyczne, bohaterka nie doprowadza mnie do szału. Teru jest najzwyklejszą dziewczyną, bez ogromnego biustu niczym z filmów porno, nie jest zadziorną tsundere ani przesłodzoną moe­‑moe, jest po prostu sympatyczna. Jej przyjaciele, bezgranicznie jej oddani (no, może nie wszyscy) również są bardzo pocieszni, ale Kurosaki… Powala z nóg i to dosłownie. Uwielbiam tę postać.

Mangę można polecić wszystkim. Jak widać nie tylko fani shoujo potrafią zauważyć jej zalety.

Szczerze? Na początku bardzo, ale to bardzo nie chciałam tego czytać. Uważałam, ze manga jest jakaś… dziwna. Dopiero kiedy przekonałam się, że autor ma taki talent, zabrałam się za czytanie. I muszę przyznać, że zostałam mile zaskoczona. Podoba mi się postać Teru, która znacząco różni się od innych bohaterek typowego shoujo. Poza tym ma bardzo interesujących znajomych… Ci jej odwieczni przyjaciele powalają mnie na łopatki. Poza tym trzeba pochwalić pana Kyousuke za to, że kazdej postaci, nawet tej drugoplanowej, w jakiś sposób daje wystąpić na antenie. A ten cały szkolny woźny, nasz drogi Kurosaki… No cóż, gdybym go nie ujrzała „przy pracy” (a właściwie przy udawaniu pracy), nigdy nie uwierzyłabym, że ktoś taki może być woźnym. Jeśli tak, to ja chcę takiego w mojej budzie! xD Poza tym manga jest… luźna. Czyta się ją przyjemnie, szybko, wprowadza mnie w stan jakiegoś takiego spokoju, ale tez pozwala mi się uśmiechnąć. No bo jak się nie śmiać, widząc te pocieszne postacie? :)

Cudo! Manga jest prześwietna. Fabuła na poziomie, kreska po prostu wymiata, postacie są po prostu kawaii (szczególnie Kurosaki ;>)! Polecam!

Ta pozycja jest dla mnie nr 1 od jakiegoś czasu. Świetny rysunek, rozbudowana fabuła, ciekawe postacie drugoplanowe, nieirytująca główna bohaterka, wspaniały Kurosaki..Można by wymieniać! Własnie wyszedł chapter 40 ^^ Po miesięcznej przerwie….;D

...i już to kocham xD
GENIALNE, szczególnie dla mnie, zwolenniczki romansów. Kreska strasznie mi się podoba. Gdyby zrobili anime na podstawie tego to byłoby świetnie *_*
Daję 10, może lekko naciągane ale jestem pod wrażeniem~

Według mnie DD jest wciągające i trzymające w napięciu. Szczególnie dla totalnych fanek serii ( i Kurosakiego). Dodatkowo, czytając Dengeki Daisy można zadawać sobie wiele pytań odnośnie postępowania bohaterów, kwestionować ich motywy, a odpowiedzi nie są podawane od razu.

wielkie, wielkie brawa dla Motomiego Kyousuke za realność…!
można nawet zauważyć,że Teru w ostatnich chapterach (25, 26) urosły włosy ;PD chodź mam nadzieję, że niedługo je zetnie bo krótsze mi się bardziej podobały ^^*

Świetna fabuła, kreska wspaniała i coraz lepsza wraz z nowymi tomami, niekiedy zapiera dech w piersiach! Postacie drugoplanowe są dopracowane i równie ciekawe. Niestety seria zlicencjonowana w USA i trudno znaleźć rawy w sieci…

Manga, najlepsza jaką do tej pory czytałam (pod każdym względem)!! A Kurosaki mógłby być ojcem moich dzieci…! xDD ;****

Jest naprawdę nieźle. Sympatyczne postacie (zwłaszcza Kurosaki- okropnie przypominający mi inną postać o tym nazwisku, ale cóż…, No i brat Teru- mrrry to jest mój typ bisza- genialny głupek), prześliczna kreska (może ciut za dużo SDczków), fabuła na poziomie. Urzekł mnie zwłaszcza naczelny wątek o Daisy'm. Troszkę tylko akcja mogłaby przyśpieszyć, ta zabawa w kotka i myszkę zaczyna mnie nieco nużyć.

Cholera jasna, mogłabym rozwodzić się nad wartością „Dengeki Daisy”, piękną kreską i oryginalną fabułą. Ale nie będę. Trzy słowa: TO. JEST. NAJLEPSZE. Dotychczasowych liderów było wielu, ale jak na razie (a trochę już na koncie mam) jest to najlepsza manga, jaką czytałam, Kurosaki jest najbardziej pięknym, kochanym i boskim bishem (wyprzedził m.in. Leloucha i Tamakiego!), a jego miłość do Teru (i vice versa) jest jedną z absolutnie NAJPIĘKNIEJSZYCH I NAJSŁODSZYCH w historii.

K O C H A M i rekomenduję KAŻDEMU.

Ja bym się bardzo ucieszyła, gdyby Dengeki zostało wydane w Polsce~~ [i to w najbliższym roku- pomarzyć zawsze można xDD]

Kreska- raj dla oczu, Kurosaki- czy naprawdę trzeba się wypowiadać? ;)Poza tym- fabuła ciekawa, jak dla mnie niebanalna.

<3~~ Dengeki DAISY= love ~~<3

uwielbiam Dengeki Daisy i Motomiego Kyousuke!!! <333
Najlepszy mangaka !!! Kurosaki x33 !!

Ta manga jest po prostu BOSKA!!!
Jest tak…łagodnie narysowana (ach jak ja kocham tą kreskę) i ma tak wspaniałą fabułę, że nie można po prostu nic dodać : ))
A Kurosaki jest bOoOoOooOooOskim bish'em ;* <3333333333 (ach i ta jego wredność <33)

Uwielbiam tę mangę, naprawdę. Jest tam wszystko, co kocham: bish, wątek miłosny ale z zabawnymi kłótniami, no i fajne postacie drugoplanowe ^^.