Tanuki-Manga

Fabułę Sypiając z diabłem można by streścić w zaledwie kilku zdaniach. Kiedy umiera ojciec Riku, chłopak zostaje na świecie zupełnie sam, przynajmniej do czasu, gdy na pogrzebie pojawia się były uczeń jego ojca, Nagi. Młody mężczyzna oznajmia, że zaopiekuje się Riku, po czym wprowadza się do jego domu i informuje, że od jutra będzie wychowawcą jego klasy. Tym samym życie Riku zmienia się w piekło! Bohater może liczyć na wikt i opierunek, ale musi za to znosić wyjątkowo parszywy charakter opiekuna. Ale czym jest odrobina cierpienia, kiedy się kogoś kocha, zaś Riku wkrótce traci głowę dla Nagiego!

Oto manga z tak pretekstową fabułą, że mogłaby służyć za wzór niejednej autorce yaoi. Mangaczka nawet nie udaje, że historia kręci się wokół czegoś innego niż seks. Kolejne rozdziały tego niedługiego komiksu wypełniają próby zaciągnięcia Nagiego do łóżka oraz zaspokojenia żądz jednego lub drugiego bohatera. Oczywiście, na drodze ich szczęścia pojawiają się niewielkie przeszkody, związane głównie z brakiem komunikacji, ale ostatecznie wszystkie problemy panowie rozwiązują w łóżku. Serio, to wyjątkowo tendencyjna, prosta i kiczowata historia, w której nie znajdziecie ani krztyny realizmu, za to całą masę scen erotycznych. Panowie kłócą się i godzą, uprawiając seks – można powiedzieć, że myślą głównie dolną częścią ciała, zwłaszcza Riku.

W sumie mogłabym narzekać, że z morza yaoi wydawnictwo Kotori wyłowiło akurat takiego przeciętniaka, z pretekstową fabułą, płytkimi bohaterami i taką sobie kreską, ale… Mimo wszystkich mankamentów i ogólnej biedy wizualno­‑treściowej czytało się to zaskakująco dobrze. Skłamałabym, gdybym napisała, że chwilami setnie się nie ubawiłam. Wszystko to zasługa tłumacza, Tomasza Molskiego, który brawurowo rozpisał dialogi, podkreślając nierozgarnięcie życiowe Riku i niewyparzoną buzię Nagiego. Bardziej i mniej wymyślne wyzwiska latają gęsto i nisko, ale nie da się ukryć, że wybrana maniera idealnie pasuje do Sypiając z diabłem. To się po prostu samo czyta i chylę czoła przed tłumaczem, że z takiego czytadełka wyciągnął absolutnie wszystko, co się dało. To nie jest dobra manga, ale ma za to bardzo dobry przekład i ja to kupuję!

Pozostałe składowe wydania również nie pozostawiają nic do życzenia. Komiks nie ma obwoluty, tylko okładkę ze skrzydełkami – na przednim znajdziemy krótki biogram autorki. Poza tym nie zabrakło kolorowej ilustracji, prezentującej głównych bohaterów. Obecny na początku tomu spis treści nie wnosi zbyt wiele, ponieważ paginacja jest mocno niekompletna. Nie mam zastrzeżeń do jakości druku, chociaż kreska jest tak prosta, a rastry niewyszukane, że nawet gdyby czerń była mniej nasycona, nie robiłoby to wielkiej różnicy. To po prostu jedna z tych mang, które nie wymagają dużego nakładu pracy, żeby prezentować się dobrze. Tomik nie zawiera żadnych dodatków – na końcu znajdziemy tylko stopkę redakcyjną.

Wiem, że recenzja nie ułatwia decyzji, czy zainwestować w tę mangę, bo i jej ocena nastręcza trochę problemów. Cóż, na pewno nie jest to tytuł wybitny, raczej totalny „odmóżdżacz”, pozwalający odpocząć szarym komórkom. Mimo wielu braków i przeciętności, komiks ma niewątpliwy walor rozrywkowy, podkreślony wspomnianym już pełnym energii tłumaczeniem. I chociażby ze względu na nie zachęcam do zapoznania się z tym tytułem.