Tanuki-Manga

Całkiem przyjemna kreska autorki niestety czasem odbierała urok postaciom naprawdę przedziwnymi kombinacjami z oczami. Czasem były one narysowane bezbłędnie nawet nadając dodatkowe cechy scenie, a czasem nie mogłam oczu oderwać od paskudztwa psującego cały nieważne jak skomplikowany obrazek. Nie zmienia to faktu, że można zerkać na te rysunki, by wzorować się przy chociażby poszukiwaniu własnego rysowniczego stylu.
Co do samych przedstawionych historii… Miłość ukazana w rozdziałach nie jest ani trudna, ani łatwa. Po prostu „zdarzająca się”. Postacie są całkiem realistyczne. Jednak bardzo do mnie nie przemawia miałkość co poniektórych. I ta drażniąca cecha psuła radość z lektury. Dodatkowym mankamentem był rozgardiasz w spójności historii. Zbędne momenty mam wrażenie, że rozpraszają i zabierają „czas antenowy” dla chwil, które chcielibyśmy, by były jaśniej nakreślone lub chociażby dłuższe. Oddech jest potrzebny, ale nie gdy po raz kolejny wywracamy oczami na jego widok.
„Kupiła Yuri i się dziwi”. No niestety. Sceny łóżkowe były zbędnie szczegółowe. Ani za dużo, ani za mało. Po prostu nijako. Dobrze, że bohaterki czasem doszły (khę) do czegoś w trakcie rozmowy, bo inaczej byłoby bardzo dziwnym oglądać wiadome sceny zupełnie bez celu. Trochę jak fanserwis. Jednak czuć w komiksie ten smak Japonii, gdy dorosłe kobiety zachowują się jak para nastolatków, gdy rodzice są w pokoju obok. Co nie dodaje ani powagi, ani humoru.
Tomik tak jak część bohaterek pozostawił posmak miałkości. Jednak miłą była chociażby tak prozaiczna rzecz, jak splątanie losów bohaterek jednego klubu i dziewczyny z jednego rozdziału możemy ponownie spotkać w innym. Całość jest lekka i przyjemna nawet jeśli trąca struny trudnych tematów, to są one rzucone mimochodem na zasadzie „oj, przecież to nic wielkiego”.
Podsumowując? Jest dobrze, tylko uważaj bo to ciastko „na jeden kęs” ma trochę piasku w sobie.

Zachęcająca recenzja. Zastanawia mnie tylko, czy to dzielenie czytelników na płeć jest aby zasadne? Bo wspominasz o tym kilka razy, tymczasem spotykam się z najprzeróżniejszymi gustami u znajomych i bynajmniej nie kończy się na „emocjonalne to dla kobiet, akcja to dla chłopców”. Inna rzecz, że zgadzam się z podziałem akurat yuri (analogicznie byłoby w wypadku yaoi) na pozycje dla kobiet, w szczególności homoseksualnych kobiet, które istotnie o owej homoseksualności traktują, oraz pozycje yuri mające być czysto erotycznym fanserwisem, głównie dla płci przeciwnej (choć tu też nie tylko przecież). Zabawne, że równoległa recenzja na yuri ([link] wspomina prostotę kreski jako zaletę – tu przyznaję, że też lubię rozbudowane tła, a ich brak wygląda mi na lenistwo autorki. Nie miałam dotąd zamiaru nawet do tej mangi zaglądać, jednak może jak będzie okazja to się skuszę, z opisów, obu, wynika, że jest lepsza niż myślałam.