Tanuki-Manga

Po wyczerpującym spotkaniu Ganta budzi się w szpitalnym skrzydle więzienia. Wypadki z jego udziałem, i przede wszystkim użyta przez niego broń, wzbudzają zainteresowanie Mamiko, która wysyła wielkiego robota w celu złapania chłopca. Tymczasem Ganta wraz z Yo i Shiro udaje się do sektora G, gdzie, jak słyszał, znajduje się Czerwony. Tam spotyka innych nosicieli gałęzi grzechu, której manifestacją jest broń oparta na krwi. Nasz nastolatek dowiaduje się też, czym tak naprawdę jest więzienie Deadman Wonderland. Nowo nabyta wiedza szybko przyda mu się w praktyce, gdyż Igarashi, którego władze więzienne zwą Dzięciołem, musi stanąć do walki na arenie z dysponującym krwawymi ostrzami Krukiem. Stawką jest jego życie.

Drugi tom, podobnie jak poprzedni, stanowi swego rodzaju wprowadzenie do świata przedstawionego w mandze. Oprócz nowych postaci, takich jak wspomniany już Kruk, inni nosiciele gałęzi grzechu oraz dyrektor więzienia, bliżej zostają przedstawione te już znane – były prawnik Ganty (nasz bohater go rozpoznaje), Mamiko i Yo, któremu niewątpliwie poświęcono sporo miejsca. Uzyskujemy także kilka odpowiedzi na pytania o samo więzienie, jego cel i funkcjonowanie, jak również o broń, jaką dysponuje Ganta. Są to na razie odpowiedzi szczątkowe, które przy okazji rodzą dalsze pytania. Dowiadujemy się też, że Shiro jest zdolna do niszczenia w stopniu większym niż można było się tego spodziewać, a na pewno niż spodziewał się Yo.

Obwoluta drugiego tomu zestawiona z pierwszym tworzy pewien kontrast, gdyż jest koloru czarnego, natomiast poprzednia była biała. Ciekawe, czy wydawnictwo zadba o kolorystyczny dobór kolejnych? Sama strona techniczna prezentuje się dobrze. Na wspomnianej obwolucie znajduje się kolorowa ilustracja przedstawiająca siedzącą Shiro, a na okładce widoczne jest więzienne zdjęcia Kruka. Wewnątrz tomu są trzy kolorowe strony na kredowym papierze. Reszta ilustracji została wydrukowana na białym papierze dobrej jakości. Na ostatnich stronach tomu znajdziemy kącik „Tajemnice Deadman Wonderland” oraz zabawne historie z udziałem bohaterów mangi.

Tłumaczenie mangi stoi na podobnym jak poprzednio poziomie, właściwie nie dostrzegłem żadnych błędów. Poza wspomnianymi w recenzji ostatniego tomu wulgaryzmami, które jak na tłumaczenie z języka japońskiego wydają się zbyt dosadne i różnorodne, aczkolwiek muszę przyznać, iż jest ich tutaj mniej niż poprzednio, moją uwagę zwróciło jeszcze nadmierne przycinanie ilustracji. Oczywiście rozumiem potrzeby dostosowania ich do formatu wydania, ale w kilku miejscach idą one za daleko. Ucinanie palców rąk, które mają mały, ale jednak(!), wpływ na postrzeganie szczegółowości ilustracji lub, co gorsza, pozbywanie się części nóg, które podkreślają ruch postaci, wydaje się trochę zbyt daleko idącymi ingerencjami, mogącymi mieć wpływ na odbiór rysunku.

Drugi tom jest na podobnym poziomie co pierwszy, osoby oczekujące czegoś więcej mogą się zawieść, ale czytelnicy, którym historia opowiadana w Deadman Wonderland się spodobała, pewnie będą zadowoleni.