Tanuki-Manga

Siedemnastoletni Rei Kiriyama, zawodowy gracz shogi, prowadzi uporządkowany i spokojny żywot. Jego codzienność wypełniają treningi i odbywające się kilka razy w miesiącu rozgrywki. Ponieważ jest niezależny finansowo, może pozwolić sobie na wynajem mieszkania. Jednak sielanka jest tylko pozorna – codzienne rytuały pozwalają mu zapomnieć na chwilę o rodzinie, która zginęła w wypadku, kiedy był mały, oraz o koszmarze, jaki przeżył w domu przybranego ojca. Rei wybrał shogi, ponieważ był to jedyny sposób na uniknięcie domu dziecka i toksycznych krewnych; problem polega na tym, że wpadł z deszczu pod rynnę. I bynajmniej nie chodzi o to, że trafił do siedliska patologii – wręcz przeciwnie. Jak to się mówi, dobrymi chęciami piekło jest wybrukowane, a życie Reia to dowód potwierdzający tę tezę…

Cóż, chłopak uciekł, wyrwał się, chcąc ratować przybraną rodzinę – czy nie za późno, to się okaże w kolejnych tomach. Tymczasem mamy bohatera na skraju załamania nerwowego, który nie żyje, a wegetuje, i zapewne rozsypałby się w drobny mak, gdyby nie znajomość z trzema sympatycznymi siostrami, Akari, Hinatą i Momo. Marcowy lew to zbiór scen z życia tej czwórki i jeszcze kilku równie ciekawych postaci. Leniwe okruchy życia, tak naprawdę buzujące emocjami, często trudnymi i skomplikowanymi. W pierwszym tomie poznajemy głównego bohatera oraz jego przyjaciółki, grające rolę jego aniołów stróży. Na pierwszy rzut oka szczęśliwe i pełne optymizmu, także borykają się ze swoimi mniej i bardziej przyziemnymi problemami. W tej mandze chyba nikt nie ma lekko, ale mimo to depresyjny nastrój nie dominuje. Życie toczy się dalej i trzeba sobie jakoś radzić z jego trudami. Muszę przyznać, że obserwowanie tych zmagań jest wyjątkowo fascynujące. Marcowy lew zachwyca niespieszną akcją i relacjami łączącymi bohaterów. To bardzo magiczna manga, mimo braku jakichkolwiek elementów nadnaturalnych. Chika Umino doskonale balansuje między dramatem, serią sportową i okruchami życia. To idealna propozycja dla tych, którzy szukają historii z drugim dnem i nie zadowala ich płytkość charakterów oraz relacji.

Cóż, jak widać, wydawnictwo Dango jeszcze nie raz i nie dwa zaskoczy polskich czytelników doborem tytułu, oczywiście pozytywnie. To miłe, że nie ograniczają się do jednego gatunku, tylko stawiają na różnorodność, na dodatek sięgając po komiksy z wyższej półki. Druga sprawa to dbałość o jakość wydania – tomikowi naprawdę trudno coś zarzucić. Matowa okładka ze skrzydełkami prezentuje się bardzo elegancko i zachęca do sięgnięcia po mangę. Po otwarciu tomu czytelnika wita kolorowa, dwustronicowa rozkładówka z głównymi bohaterami oraz strona tytułowa i spis treści. Ponieważ shogi nie jest u nas zbyt popularną dyscypliną, wiele osób z pewnością doceni Kącik o shogi Manabu Senzakiego, w którym autor dzieli się swoją wiedzą o tej grze. Nie mam uwag do druku i tłumaczenia. Mangę kończy komiksowe posłowie autorki, opowiadające o tym, jak wyglądały początki pracy nad Marcowym lwem, oraz zabawna i sympatyczna opowieść o poszukiwaniu ładnego rastru na sukienkę Akari. Ostatnią stronę zajmuje stopka redakcyjna.

Nie ukrywam, że jestem zachwycona lekturą pierwszego tomu i już nie mogę się doczekać kolejnych. Co prawda, recenzja sugeruje, że mamy do czynienia z historią raczej smutną, ale każdy kolejny rozdział temu przeczy. Chika Umino traktuje swoje postacie z dużą dozą ciepła i miłości. Nawet jeżeli ich życie nie jest usłane różami, mają siebie i nadzieję na lepsze jutro. Marcowy lew wbrew pozorom okazuje się dziełem ciepłym, chociaż daleko mu do ociekających lukrem historyjek ku pokrzepieniu czytelniczych serc. Na pewno jest to manga wyjątkowa i godna uwagi.