Tanuki-Manga

dokładnie ten dylemat miałam na myśli  kliknij: ukryte  też próbowałam to sobie tłumaczyć na różne sposoby lecz wciąż tkwią we mnie pokłady ambiwalentnych uczuć wobec tego związku. Nie potrafię chyba ocenić tego obiektywnie, być może ze względu na te różnice kulturowe o których piszesz.

Aha, czyli skoro  kliknij: ukryte  ty byłeś dla mnie dobry, to w takim razie ja z wdzięczności zostanę twoją kobietą? Co tam że przez X lat traktowałeś mnie jak córkę. Taaa, „Japonia”.

Mianowicie poczucie wdzięczności za wyrządzone dobro. Więcej można doczytać w książce „Chryzantema i miecz. Wzory kultury japońskiej”.

Nie chcę się z nikim kłócić, ale każdorazowe powoływanie się na odmienność kulturową przy okazji występowania w mandze/anime jakichkolwiek dziwactw, sprawia, że ciarki mnie przechodzą. A propos „Chryzantemy…” – nie przeczę, że książka zawiera wartościowe informacje, ale trzeba pamiętać w jakich okolicznościach była pisana. Ok, Japończycy tak łatwo nie pozbywają się swoich, bądź co bądź, głęboko zakorzenionych zwyczajów i wyznawanych wartości (przyznaję, że nie czytałam książki Benedicht od deski do deski, ale w zagadnieniu wdzięczności lub inaczej długu wdzięczności wobec rodziców – „giri”, jeśli dobrze sobie przypominam, chodziło o to, iż, jeśli dobrze pamiętam, ogólna idea polega na tym, że nie ważne jak dziecko by się starało „giri” wobec rodziców pozostaje niespłacone do końca, życia, bo tego nie da się spłacić – po prostu i już). Ale od tego momentu (okres II wojny światowej) minęło dużo czasu, naprawdę dużo czasu… Dlatego też wydaje mi się, że szukanie na siłę głębi tam, gdzie jej raczej nie ma, mija się z celem. Jakoś nie widzę autorki zwykłej obyczajówki siedzącej nad kolejnymi kadrami z przekonaniem – „narysuję historię opartą na takich, a takich wartościach”. Jakoś nie uśmiecha mi się patrzenie na społeczeństwo japońskie wyłącznie przez pryzmat wzorów kultury spisanych w czasie zarówno dla Japończyków, jak i ludzi zmuszonych poznawać ich kulturę bardzo specyficznym (to tak jakby czerpać wiedzę o współczesnych Polakach z książek napisanych przed lub w czasie wojny… Serio? Nie no, pewnie niektóre rzeczy nadal byłyby aktualne, ale bez przesady – większość „podręcznika” trzeba by napisać na nowo”. Poza tym kultura się zmienia, powoli bo powoli, ale zmiany są nieuniknione i powoływanie się na sztywną teorię w tym przypadku raczej nie zdaje egzaminu. Nie mówię, że nie ma młodych ludzi żyjących tradycyjnymi zasadami, ale podejrzewam, że większość młodych (tak, również tych z pokolenia autorki) Japończyków nie ma o tym zasadach pojęcia, jak i o wielu innych rzeczach… A sam pomysł  kliknij: ukryte  wychowywania sobie żony jest stary jak świat i nie należy kojarzyć go jedynie z Japonią, choć w tym przypadku można mówić o tym,  kliknij: ukryte  że żona sama się wychowała. W tej konkretnej sytuacji nie powoływałabym się na wartości społeczne, a raczej nieudolność scenariusza. Ot, tyle.

Ap ropo anime ma tylko 11 odcinków wiec prawdopodobnie oprze się tylko na fabule do 25 vol czyli jak Rin była mała. Podobna manga do tej, którą bardzo chciałbym polecić to Aishiteruze Baby(relacje brat­‑siostrzyczka).

A zgadnij ;)... po szczegóły odsyłam na fora dyskusyjne. Chociaż można i sprawdzić samemu. Wiem, że niektórym takie  kliknij: ukryte  ''romantyczne'' rozwiązanie się podoba, mnie zaskoczyło totalnie. Jak po takim finale patrzeć na pierwszą część opowieści?