Tanuki-Manga

Do Oddziału 1, którego dowódcą jest teraz Akane Tsunemori, trafia nowy nabytek – siedemnastoletnia inspektor Mika Shimotsuki. Ze starej kadry bowiem po rozprawieniu się z Makeshimą została tylko trójka – Ginoza, który teraz jest Egzekutorem, Egzekutorka Yayoi oraz analityczka Shion, plus dwa nowe nabytki: Sakuya Tougane i Shou Hinakawa. Akane od razu zapowiada młodej, że nie będzie jej niańczyć, zresztą wygląda na to, że Mika uważa, że sama da sobie świetnie radę, nawet po tym, gdy Ginoza uświadamia ją, że szkolenie to jedno, a praktyka to drugie.

Tymczasem w perfekcyjnym mieście zarządzanym przez wszechwładną Sybillę wybucha ładunek wybuchowy. Nikomu się nic nie stało, jednak natychmiast w sieci zostaje umieszczone oświadczenie sprawcy – Sybilla kontroluje ludzkość, maszyny kontrolują ludzi, firmy farmaceutyczne wyzyskują i generalnie, ludzie obudźcie się! Szybko zostaje ustalona tożsamość sprawcy, a jako że jest on inspektorem prac rozbiórkowych i ma dostęp do dużej ilości materiałów wybuchowych, w sprawie bierze udział także Oddział 2 Biura Bezpieczeństwa. Szybko okazuje się, że to pułapka, a przestępca nie działa sam.

Po krótkim wprowadzeniu nowych i przypomnieniu starych bohaterów oraz sposobu działania systemu, akcja od razu przechodzi do sedna sprawy. Mamy podejrzanego i prowadzone śledztwo, mam młodą gniewną, która kwestionuje metody pracy Akane, mamy też kolejną skazę na nieskazitelnym systemie – istnienie osoby, która jest niewykrywalna dla czujników, czyli tak naprawdę jej nie ma. Poza tym kilka scenek rodzajowych z Biura oraz interakcje pomiędzy postaciami – czyli standardowa fabuła serii policyjnej. Można też zauważyć, że ta seria ma innego ilustratora – zmienił sie wygląd postaci, na szczęście niezbyt mocno, ale nie na tyle, żeby tego nie było widać, są dłuższe, bardziej kanciaste i widać niestety, że Saru Hashino ma jednak pewne trudności z anatomią.

Tom zawiera wstęp (File: 000) i cztery rozdziały, rozpoczynające się albo od razu kadrami z mangi z małym napisem „File:...”, po której jest albo pusta strona z logo serii, albo strona z którymś z bohaterów. Ale nie zawsze. Tak jak w poprzedniej serii, gdzie było podobnie, nie odgadłam zamysłu autora, zapewne poprawia to dynamikę, lecz jak dla mnie utrudnia znacznie znalezienie początku rozdziału, zwłaszcza że stron numerowanych jest niewiele, a na pewno nie spotka się ich zawsze na początku rozdziału. Obwoluta tomu, na której umieszczono inspektor Akane (w wyjątkowo nieanatomicznej pozycji) oraz egzekutora Ginozę, podobnie jak w serii Inspektor Akane Tsunemori utrzymana jest tonacji czarno­‑turkusowej. Na początku znajdziemy kolorową stronę przedstawiająca nowych współpracowników Akane i spis treści.