Tanuki-Manga

Dzięki za trop. Na razie Japońskie ciepło i optymizm kojarzą mi się wyłącznie z Yotsubą. Zdaje się nie tylko mi.

Mnie też to zaskoczyło. Chyba pierwszy raz widzę w mandze, że seks jest normalną potrzebą. Do tego w pościel wpadają od razu w pierwszym tomie bez wielkiej dramy i robienia z tego nie wiadomo jakiego problemu. Na pierwszej randce. Ot tak z obawy przed dalszą samotnością. Czasem wyschnięte dusze mogą tak zapłonąć, nie potępię. Zastanawiałem się skąd się bierze tu ta dosłowność cielesności głównej bohaterki. No ale autorką jest kobieta. Chyba jest w tym trochę ekshibicjonizmu. Też niespotykana sprawa. Nieomal czuje się zapach kobiety. Do tego to jest wg. mnie bardzo zmysłowe, żadne jakieś tam przypadkowe macanki. Ciężko mi za to przełknąć napastliwą agresywność z jaką facet na pierwszych stronach napada na nią. Mam nadzieję dalej tego nie będzie. Aaa i te oczy głównej bohaterki są w odrobinę zbyt wilgotnym miejscu. Jak jej założą kontakty – zastrzelę autora pomysłu jak psa. Czyli warto kupić cd?

Zakupiłem dalsze. Wciągnąłem t2 – jeszcze lepsze. Główna bohaterka jeszcze bardziej ujmująca. Facet da się lubić. Zdecydowanie jedna z najlepszych rzeczy jaka się trafiła. Może za te kontakty tylko przypalę pięty. Mam nadzieję to ostatni raz.

Rzadko się zdarzają dorośli bohaterowie

Na szczęście – nareszcie zaczynają się pojawiać, bo ileż można shoujo romansideł ;)

Taaaa „ta zmysłowość jest tak subtelną, że w jednym kadrze wygląda to nawet tak, jakby bohaterka w ogóle nie miała biustu xd xd” – Ok rozumiem są takie panie dla których szczytem zmysłowości jest brak cycków. Zdaje się szczytem tej zmysłowości będzie Yaoi czy jakoś tak. No sorry, nie moje klimaty.

Fetyszystą biustu nie jestem. Może okularów, ale nie biustu ;-).
Duży biust to duży kłopot! Poza przyciągnięciem samców – zwykle niekoniecznie akurat tych których chciało by przyciągnąć. To raczej problem. Nie sztucznych cyków albo brzuszka nie nosiłem (niestety nie miałem okazji) i nie doświadczyłem tych kłopotów na własnym cielsku. A wielka szkoda. Ale wiem z wiarygodnych relacji jakiż to miód cud i malina. Ciężko aż plecy pękają, ciągle to się gdzieś majta, obciera. Dobranie wygodnej bielizny to koszmar. Itd. Itd. Chyba tym rysownikom należało by nakazać noszenie przez jakiś czas tego rozmiaru, który aplikują postaciom to by się trochę opanowali. No ale tu autorką jest kobitka, zdaje się lubiąca swoje ciałeczko i biustu przecież też nie pożałowała. Oczywiście można to sobie tłumaczyć komercyjnym chwytaniem męskiego odbiorcy za . . . oko ;-). Ale mam dziwne wrażenie, że to nie będzie cała prawda,

Autorce chyba chodzi raczej nie tyle o „chemię”. A o namiętność i to taką która przenika oraz opanowuje człowieka całkowicie i to nawet ciut obsesyjnie na punkcie tej jedynej osoby. Coś z „Imperium zmysłów” mającą wspólnego. Tu zmysłowość jest raczej związana z praktyką miłości niż z niedopowiedzeniem, zawieszeniem i brakiem spełnienia. Tak też można. Trochę to inna erotyka, inna zmysłowość taka bardziej przyziemna i krwista. Spocona ;-) Czy tylko męska? Nie sądzę. Subtelności w niej są z czymś innym związane, mają inne odcienie, większe intensywności i dosłowność. Nie każdemu musi to odpowiadać. Zbycie epitetem, hentajowe to wg. mnie pójście na łatwiznę.

Kwestia tej przemocy to chyba temat na jakoś książkę której nikt nie chce popełnić. Coś brzydkiego czai się tam u nich w cieniach . . . czasem wychodzi to na światło dzienne wystarczy poczytać. Nie rozumiem . . . nie potrafię zrozumieć.