Tanuki-Manga

Dobra co my tu mamy

- Dramat kryminalny – jest, jest zaliczony,
- Mroczny i podły monster – w sumie czemu nie,
- Tragedia rodzinna – dorzućmy, będzie git,
- Opowieści o show biznesie – taaa, musowo, nieźle to nam wychodzi,
- Romanse? A tak . . wrzucimy, co prawda to jakiś pokraczny trójkąt wychodzi, ale kto bogatemu zabroni,
- Miłość wieczna przezwyciężająca śmierć, a jakże . . .
- Dajmy jeszcze thriller parapsychologiczny o przeznaczeniu, może jakoś się zepnie.
Matko wchodzisz do baru i zamawiasz drinka – to ja proszę do kubełka po szklaneczce wszystkiego. Jak na takie podejście to w sumie jakoś do 13 doczłapaliśmy bez większego kaca.
 kliknij: ukryte  Ale ten numer z zatrudnieniem mendum. I to na zasadzie wkręcenia. Nie poradzisz sobie. Nie dasz rady. Taaa a zobaczysz. Nie dam rady, to patrz. Leszczu, tylko trzymaj mi tera to ezoteryczne piwo.

Nie, no to musi być jakaś jadowita ironia autora wobec komitetu redakcyjnego. Chyba.

Widziałam komentarz, że zakończenie przypomina Złe Zakończenie w grze (bad ending), co moim zdaniem jest idealnym określeniem. Coś, co zazwyczaj jest karą za popełnienie złych decyzji i otrzymaniem koszmarnego finału na zasadzie „co by było gdyby”, tutaj jest kanonicznym zakończeniem, który tylko dołuje i frustruje.

Osobiście liczyłam, że  kliknij: ukryte  Aqua pokona ojca jego własną bronią, czyli uknuje spisek, gdzie on straci życie bez fizycznego udziału Aquy. Czyli nie dość, że jego reputacja by runęła w gruzach przez film, to jeszcze umarłby w „tajemniczych okolicznościach”, a bliźniaki mogły żyć długo i szczęśliwie. Ale autor uparł się na taki finał, który z logicznego punktu widzenia nie miał sensu. Wielka szkoda.

Gratuluję Akasace całkowitego samozniszczenia tym przedostatnim rozdziałem. Porzucić lata pracy, tworzenia fabuły, rozwijania wątków, postaci, interakcji między nimi. Już pomijam gorszą passę przy tworzeniu drugiej części historii (po arcu z występu teatralnego), ale żeby w 3 rozdziały rozwalić całą swoją narrację i sprawić, żeby wszystko co się wcześniej tworzyło, nie miało najmniejszego znaczenia – no to trzeba mieć talent.
A tak na serio, to powinien chłop naprawdę przestać wygadywać głupoty w wywiadach, że „ma wygodne łóżko” czy „śpi 8h dziennie” i zadbać o swoje zdrowie psychiczne, bo ewidentnie po rozwodzie jego poziom spadł, czego apogeum widzimy teraz.
Życzę mu, żeby biedak odłożył na jakiś czas pióro, zadbał o siebie i wrócił silniejszy. Wielka szkoda stracić tak utalentowanego twórcę.
Czekam na ostatni rozdział jak na wyrok. Nie wierzę, że będzie on dobry, czy chociaż zjadliwy. Natomiast obawiam się najgorszego –  kliknij: ukryte  reinkarnacji Aquy/Gorou.

Zapowiedziany koniec serii i ponownie widzimy to samo – rushowanie najważniejszych wątków, wielkie time­‑skipy, przedstawianie ważnych fabularnie zagadnień za pomocą narratora, zmyślne omijanie mniej ważnych, ale nadal rozpoczętych wątków – dokładnie jak w przypadku Kagui. Wielka szkoda, że Aka nie pozwoli naturalnie się rozwinąć historii, tylko poniekąd porzuca projekt (tutaj wyłącznie moja spekulacja) z powodu rozpoczęcia nowego projektu Renai Daikou (który ginie kompletnie w cieniu Kagui i Oshi no Ko) i ZAPEWNE dramy, która wynikła po emisji 6 odcinka anime.

[link] manga ma się ukazać w Polsce w październiku :D

[link]
Wreszcie! :D Jestem bardzo zadowolona, to jeden z moich ulubionych komiksów, mam nadzieję że dostaniemy adaptację na poziomie Kaguyi :D