Tanuki-Manga

Inu­‑Yasha i Kagome powracają do feudalnej Japonii, aby pokonać Yure, której z pozoru niegroźna zdolność kontrolowania włosów okazuje się śmiercionośna i przysporzy im niemało kłopotów. W drugiej części tomu przedstawiony zostaje starszy brat Inu­‑Yashy, Sesshomaru, a oprócz niego pojawiają się dwie nowe postaci: wierny sługa Sesshoumaru, Jaken, oraz tchórzliwa pchła Myoga.

Fabuła prezentuje się równie dobrze jak w tomie poprzednim, jednakże w porównaniu z nim bardziej skupia się na walkach, które na szczęście poprowadzone są dość ciekawie. Mimo że od początku wiadomo, kto wygra, kilka pomysłowych rozwiązań i wykorzystanie elementów nadprzyrodzonych sprawiają, że nie jest to nudna wymiana ciosów, a ponadto autorce udaje się gładko i sprawnie przemycić nowe informacje. Warci uwagi są również bohaterowie, a w szczególności Sesshoumaru, którego z bratem łączy wieloletnia nienawiść. Ten zimny, bezwzględny i niekryjący pogardy do ludzi i brata potężny demon (co czyni go nawet bardziej atrakcyjnym) budzi ciepłe uczucia wielu czytelniczek i w moim odczuciu jest jedną z najciekawszych postaci w serii. Pozostali dwaj bohaterowie, Jaken i tchórzliwa pchła Myoga, stanowią dodatek informacyjno­‑komediowy.

Polska edycja drugiego tomu ma dokładnie te same wady i zalety, jakie miał tom pierwszy. Miękka okładka, cienki papier, przez który przebijają obrazki z drugiej strony oraz porządne tłumaczenie, któremu nie mam nic do zarzucenia. Całość w porównaniu do obecnie i ówcześnie wydawanych mang prezentuje się nie najlepiej, ale wydanie jest w miarę przyzwoite i nie ma w nim niczego, co utrudniałoby czytanie.

Kiedy odgrzebałam stare tomiki Inu­‑Yashy, zastanawiałam się, czy jest sens czytać je ponownie, skoro już znam przebieg całej historii. Okazało się, że ciekawy pomysł na świat, humor, zgrabnie poprowadzone fabuła i przemyślani bohaterowie sprawiają, że manga nie straciła na atrakcyjności, toteż każdy, kto szuka porządnego, orientalnego i lekkiego fantasy, powinien być z lektury zadowolony.