Tanuki-Manga

Sama manga ma faktycznie bardzo kruche podstawy logiczne ;)
Za to recenzja – fantastyczna! :D

Bohaterowie są „prawdziwi”, mianowicie mają cechy ludzkie i rzeczywiste, reagują jak prawdziwy człowiek, czego w wielu mangach brak.  kliknij: ukryte  Nie ma chyba najmniejszego sensu się do nich przywiązywać, bo zbyt szybko znikają. Drażnić trochę może Eren, nieustannie krzyczący o zabijaniu, które coś mu się marnie udaje i Mikasa, obsesyjnie wręcz usiłująca obronić resztki pozostałe jej z rodziny.
Wraz z rozwojem akcji, która na samym początku wydawała się prostą koncepcją, czytelnik dostaje zestaw nierozwiązanych pytań w zatrważającej ilości. Pojawiają się kolejne szokujące i kompletnie nie dające się przewidzieć wydarzenia. Opad szczęki gwarantowany. Myślę, że autor z całą pewnością ma już cały schemat mangi w głowie, opracowany w najdrobniejszych szczegółach.
Ode mnie póki co 8/10, bo nie lubię przeładowania tajemnicami bez żadnych odpowiedzi.

Osobiście jestem absolutną fanką kreski Madarame Hiro, czytałam wiele jej mang. Więc jak widać to kwestia bardzo subiektywnego odbioru.
Mnie się „Beautiful Days” bardzo podobało, rzadko czytam dramaty i ten jakoś zrobił na mnie wrażenie.

Zaraz po obejrzeniu anime zabrałam się za mangę z czystej ciekawości. Nie spodziewałam się aż takich emocji i to był mój błąd, zważywszy na to, czego można po autorce oczekiwać. Jedyne co uznaję za wadę, to fakt, że seria została wstrzymana.
Pierwszy raz żywię tak silną nienawiść do narysowanej postaci – Takumi tego dokonał.
Niesamowity realizm tej mangi rzuca na kolana.
Coś niesamowitego.

Pierwsze rozdzialy fakt, porazka. Ale dalej bylo duzo lepiej. Uwielbiam prace tej mangaczki.

Go…gorsza? He? No co ty! Sa tam takie kadry ze czasem sie idzie rozplynac. Kocham twarze, sa sliczne.
Ta historia mi sie spodobala ze wzgledu na fabule, kreska brr. Mam uczulenie na ta mangaczke.

Akurat jesli chodzi o kreske to to jedna z najgorszych jakie w zyciu widzialam…

Dla mnie ocena to max 7… Ciekawe, zaskakujace, no ale bez przesady.

Buahaha…Cos strasznego. Bohaterowie i sceny sa tak idiotyczne, ze to az nieprawdopodbne.

Mangi Mayu Shinjo osiagaja takie szczyty glupoty ze szkoda slow. Poprzerzucalam pare stron, powytrzeszczalam oczy i odpuscilam. No po co sie katowac?

Jedyne slowo, ktore przychodzi mi do glowy na mysl o tej mandze to: sloooodko! Sliczna kreska, mile dla oka wykonanie, fajny pomysl. I slodycz przede wszystkim :)

Calkiem ciekawa fabula, a i kreska ładna ;)

Czytajac „Challengers” nie da sie uniknac myslenia o „Koisuru Boukun”, chocby dlatego ze bohaterowie sequelu pojawiaja sie tu w kilku rozdzialach. W sumie najwieksza przyjemnosc sprawilo mi obserwowanie Souichiego i Morinagi w poczatkowej fazie znajomosci. Natomiast glowne postacie mangi wydaly mi sie…sama nie wiem, nudni i nijacy? O ile jeszcze Kurokawa wypadal w miare wiarygodnie, tak Tomoe za nic na swiecie nie przekonal mnie ze posiada jakies uczucia. Jak pusta, usmiechajaca sie lalka.
Ogolnie rzecz biorac, mange polecic bym mogla tylko fanom „Koisuru Boukun”, zdesperowanym brakami konca historii i spragnionych Morinagi i jego Sempaia ;)

SLodka, pelna ciepla i uczucia manga. Plus zabawna komedia. Polaczenie prawie idealne ;)

Słodka manga ;) W sam raz na nudne popoludnie.

Bardzo spodobala mi sie kreska, a i historia niczego sobie ;) Trafilo sie troche dramatyzmu. I boski Ewon do tego :D

ZGadzam sie. Swietna manga

Magiczna, slodka i klimatyczna manga, zdecydowanie warta czytania.

Dziekuje za genialna recenzje i poprawe humoru :D

Szkoda. Anime bylo cudne, wiec tak je zepsuc przy przerabianiu na mange…

Bardzo mila manga choc powiem szczerze ze bardziej mnie oczarowala historia starszego brata, tego w torym byl zakochany Haru;) Kimi ga Koi ni Oboreru bylo dluzsze i lepsze. Kreska cudna, a i historia nienajgorsza